Η ΔΕΗ και η Ελλάδα που δεν αλλάζει

Πώς συνδέεται η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ με μια μελλοντική χρεοκοπία της χώρας; Σ’ αυτό το ερώτημα θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε σήμερα. 

Ως γνωστόν, η χώρα έχει αναλάβει τη μνημονιακή υποχρέωση να πουλήσει το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔEΗ εδώ και χρόνια. Όμως, δεν την έχει τηρήσει μέχρι στιγμής. Το Δημόσιο είχε την επιλογή να πουλήσει είτε εφάπαξ είτε σπαστά το 17% της ΔEΗ και με τα χρήματα που θα έπαιρνε, να μείωνε ισόποσα το υπέρογκο δημόσιο χρέος που συνεχώς αβγατίζει. Αντ’ αυτού, έδωσε το πράσινο φως στη ΔEΗ να προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 750 εκατ. ευρώ, χωρίς δικαίωμα συμμετοχής των παλαιών μετόχων. Μ’ αυτό τον τρόπο, το ποσοστό του Δημοσίου στη ΔEΗ μειώνεται κατά 17% και ικανοποιείται η μνημονιακή δέσμευση, αλλά τα λεφτά πάνε στην επιχείρηση.  

Αντί λοιπόν να μειωθεί το υπέρογκο δημόσιο χρέος, η κυβέρνηση προτίμησε να ενισχυθεί η ΔEΗ που σχεδιάζει, εκτός των άλλων, εξαγορές 1 δισ. ευρώ και πλέον σε αγορές του εξωτερικού. Το γεγονός ότι οι ελληνικές εταιρείες έχουν «κάψει» δισ. ευρώ για εξαγορές στο εξωτερικό και δεν έχουν στελεχιακό δυναμικό με εμπειρία σε τέτοια ντιλ είναι ψιλοπράγματα.

Προφανώς, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι η Ελλάδα θα μπορεί να δανείζεται στις αγορές με πολύ χαμηλά επιτόκια για πολλά πολλά χρόνια και δεν χρειάζεται να μειωθεί το χρέος. Γι’ αυτούς η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην αύξηση του ΑΕΠ, ώστε ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να πέσει. Το γεγονός ότι το ΑΕΠ αυξάνεται με δανεικά είναι κι εδώ μικρολεπτομέρεια.

Η αντιπολίτευση το πάει ακόμη πιο μακριά, λέγοντας ότι πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, επειδή το ποσοστό του κράτους θα πέσει στο 34% από 51%. Λες και στην πραγματικότητα θα αλλάξει κάτι από τη στιγμή που η διοίκηση της ΔEΗ θα διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, ικανοποιώντας τα θέλω της, π.χ. διορισμοί, αναθέσεις κ.λπ. Όλα δηλ. τα «αξιοκρατικά» πράγματα που χαρακτηρίζουν τις διοικήσεις της επιχείρησης επί δεκαετίες.  Κι αυτό γιατί κανένας ξένος επενδυτής δεν θα επιδιώξει να αποκτήσει την πλειοψηφία σε μια εισηγμένη εταιρεία κοινής ωφέλειας, όταν ξέρει πως το κράτος έχει το 34%  και δεν πουλάει. Κερδοσκόποι μπορεί να είναι, χασοσκόποι δεν είναι σίγουρα.   

Είναι προφανές ότι η πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ στην αυστραλιανή Macquarie με συνολικό όφελος 2 δισ. ευρώ και άνω για τον ισολογισμό της ΔEΗ άλλαξε άρδην τα δεδομένα.

Τόσο τα χρηματοοικονομικά με τη δραστική μείωση του δανεισμού της επιχείρησης όσο και τα χρηματιστηριακά, δίνοντας ώθηση στην τιμή της μετοχής της ΔEΗ, που κάποιοι σκέφθηκαν να εκμεταλλευθούν, προχωρώντας σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της. Αν όμως τα εκτιμώμενα κέρδη προ φόρων (EBITDA) της ΔEΗ είναι ρεαλιστικά, η εταιρεία δεν χρειάζεται αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για τις επενδύσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, σύμφωνα με στέλεχος επενδυτικής τραπεζικής.   

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται για τις ψήφους αλλά όχι για τη μείωση του υψηλού δημόσιου χρέους που είναι προς το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών, ιδίως των νέων, μεσομακροπρόθεσμα.