Το πεντικιούρ και η... ομολογία ήττας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κατά τρόπο ευθύ και συνάμα ανερυθρίαστο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας προχώρησε χθες, προς τιμήν του, σε δύο ομολογίες. Η πρώτη έμμεση και η δεύτερη άμεση.

Όταν δηλώνει ότι «συνεχίζεται η πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας κι ακόμη περισσότερο στις ΜΕΘ καθώς οι διασωληνωμένοι συμπολίτες μας, χθες, ήταν 552», επί της ουσίας αποδέχεται ότι το δεύτερο lockdown, έτσι όπως σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε, δεν απέδωσε τα «συμπεφωνημένα».

Δεν κατόρθωσε, δηλαδή, να χαλιναγωγήσει την πανδημία, σε βαθμό τέτοιο που να επιτρέψει την άρση των περιοριστικών μέτρων για την περίοδο των Χριστουγέννων και άρα τη λειτουργία του λιανεμπορίου κατά τρόπο κανονικό.

Σε επιβεβαίωση αυτού, μάλιστα, πρόσθεσε: «Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την προστασία της δημόσιας υγείας και της ανθρώπινης ζωής. Με αυτόν τον γνώμονα αποφάσισε να συνεχιστούν έως και τις 7 Ιανουαρίου τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του lockdown...».

Υπό το φως αυτής της παραδοχής, είναι απορίας άξιον πώς προχώρησε στη διεύρυνση των δραστηριοτήτων που εξαιρούνται από τα περιοριστικά μέτρα αλλά και του, διαβόητου πλέον, click away, με την προσθήκη των καταστημάτων περιποίησης νυχιών.

Εδώ, δε, προέκυψε η δεύτερη, άμεση αυτή τη φορά, ομολογία, η οποία βεβαίως αφορά στην -από πολλού χρόνου γνωστή και διαπιστωμένη κατά τα λοιπά- αδυναμία της πολιτείας να ελέγξει την καθ' όλα συμπαθή τάξη όσων ασχολούνται επαγγελματικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο, με αποτέλεσμα εκεί να ανθεί η μαύρη αγορά.

Κοντολογίς, σε διάστημα δύο ή τριών φράσεων προφορικού λόγου, ο κ. Πέτσας παραδέχθηκε χθες ότι, πρώτον, η πολιτεία δεν μπόρεσε να ελέγξει την πανδημία και δεύτερον, ότι επίσης αδυνατεί να ελέγχει την παροχή της υπηρεσίας περιποίησης νυχιών.

Σύμφωνοι, θα αναφωνήσουμε, από κοινού με πολλούς άλλους, και θα επικροτήσουμε την κυβέρνηση που παραδέχθηκε κάτι που είναι κοινή γνώση για όλους τους υπολοίπους. Ωστόσο, θα αναρωτηθούμε: αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αυτά τα δύο πράγματα, τότε γιατί ανοίγει τα συγκεκριμένα καταστήματα, διευρύνοντας έτσι τους δυνητικούς χώρους μετάδοσης του ιού;

Πρόκειται για μία ενέργεια η οποία, δίχως άλλο, γεννά ερωτήματα: Εάν για τις τράπεζες η λειτουργία βάσει των περιοριστικών μέτρων των x πελατών ανά τετραγωνικά μέτρα είναι δυνατή, όπως είναι δυνατή και για τα σούπερ μάρκετ, τα βιβλιοπωλεία, τα ΚΤΕΟ, τα κομμωτήρια αλλά και για τα «νυχάδικα», τότε γιατί για το λοιπό λιανεμπόριο αναγκαστήκαμε να μπούμε στην περιπέτεια που ακούει στο όνομα click away;

Στις τράπεζες, στα σούπερ μάρκετ και στα λοιπά καταστήματα στα οποία επιτρέπεται η είσοδος, βάσει κανόνων, ο ιός δεν κολλάει και στο λοιπό λιανεμπόριο κολλάει;

Όταν η κυβέρνηση παραδέχεται ότι το ΕΣΥ δοκιμάζεται και ότι οι ΜΕΘ είναι στα όριά τους, γιατί διευρύνει τη λίστα των καταστημάτων μέσω των οποίων, πιθανώς, θα μπορούσε να διαδοθεί ευχερέστερα ο ιός;

Αντίστοιχα, όταν υποστηρίζει ότι δεν επετράπη η επαναλειτουργία του λιανεμπορίου ώστε να αποφευχθεί η κοινωνική κινητικότητα και η μετάδοση στους δρόμους, πώς ακριβώς πιστεύει ότι θα παραλάβουν οι πολίτες τα αγαθά που θα αγοράσουν μέσω του click away; Δεν θα μεταβούν στα καταστήματα, αυτοπροσώπως;

Τα ερωτήματα σχετικά με τη σπουδή που επιδείχθηκε περί αυτήν την υπόθεση του click away είναι, δυστυχώς, πολλά. Οι απαντήσεις, ωστόσο, όπως υποστηρίξαμε και χθες, θα προκύψουν μετά από ένα δεκαπενθήμερο…