Ο κορωνοϊός, η μάσκα και ο... φερετζές

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στους πόσους νεκρούς την ημέρα θα ξανασκεφτεί η κυβέρνηση το ενδεχόμενο επαναφοράς των μέτρων κατά του κορωνοϊού;

Σε ποια επίπεδα θα αρχίσει, έστω, να ανησυχεί, ώστε να επαναφέρει αν όχι γενικευμένα και οριζόντια μέτρα, τουλάχιστον την υποχρεωτική χρήση της μάσκας στους κλειστούς χώρους;

Διότι την τελευταία φορά που ο αρμόδιος υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης αναφέρθηκε στο ζήτημα, αποκλείοντας το ενδεχόμενο επαναφοράς της μάσκας, η χώρα μετρούσε περί τους 30 νεκρούς την ημέρα από τον κορωνοϊό.

Πλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ, είμαστε στους 42 νεκρούς κάθε ημέρα και η τάση εμφανίζεται αυξητική. Πού, λοιπόν, πρέπει να φτάσουμε ώστε να αρχίσει να το ξανασκέπτεται το πράγμα η κυβέρνηση;

Ο κορωνοϊός ήταν και παραμένει σε μεγάλο βαθμό μία προσωπική υπόθεση για τον καθέναν από εμάς. Είναι προσωπική απόφαση εάν θα εμβολιαστούμε, εάν θα τηρήσουμε τα μέτρα προφύλαξης ή εάν θα αναζητήσουμε την προσήκουσα ιατρική φροντίδα και θεραπεία, σε περίπτωση που νοσήσουμε. Όμως είναι εξίσου απολύτως σαφές ότι η υποχρεωτικότητα συμβάλλει στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, τη στιγμή κατά την οποία ο κ. Πλεύρης αναγνωρίζει ότι θα υπάρξει πίεση το επόμενο διάστημα στο ΕΣΥ και για το σκοπό αυτόν, μάλιστα, αναπτύσσονται περισσότερες κλίνες στα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου, γιατί δεν αναθεωρεί ως προς την επαναφορά της υποχρεωτικότητας στη χρήση μάσκας υγειονομικής προστασίας σε κλειστούς χώρους;

Προς τι η επανάπαυση στην ύπαρξη της σύστασης της χρήσης της, όταν οι συνθήκες το απαιτούν; Προς τι η επίκληση της υποχρεωτικότητας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όταν είναι σαφές ότι αυτή παραβιάζεται καθημερινά;

Όταν ακόμη και η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα απευθύνει σύσταση για τη χρήση μάσκας σε χώρους συγχρωτισμού, γιατί -την ίδια ώρα- αποκλείει το ενδεχόμενο να επιβληθεί υποχρεωτικώς το συγκεκριμένο μέτρο, εν μέσω καλοκαιριού;

Επί πόσο, λοιπόν, πρέπει να διατηρηθεί η επίφαση αυτής της επίπλαστης κανονικότητας χάριν των τουριστικών εσόδων;

Όταν είναι σαφές ότι η κατάσταση επιδεινώνεται, με τον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους να αυξάνεται σε καθημερινή βάση, επί πόσο πρέπει να κλείνουμε τα μάτια σε αυτήν;

Σύμφωνα με τον ιατρό και ερευνητή στις ΗΠΑ Γιώργο Παυλάκη, τα ενεργά κρούσματα του κορωνοϊού στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 350.000. Με άλλα λόγια, ότι ο 1 στους 30 είναι με ενεργή μόλυνση.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εν μέσω αντίστοιχης νηφαλιότητας και στωικότητας περί τα μέτρα, «η Αγγλία έφτασε 1 στους 14 με ενεργή μόλυνση την περασμένη εβδομάδα, παρότι είναι πάνω από 95% εμβολιασμένοι, προηγούμενα μολυσμένοι ή και τα δύο. Δεν θα πρέπει να γίνει αυτό στην Ελλάδα, αλλά είναι πιθανόν, αν συνεχίσει η αδράνεια».

Προτείνει, δε, τέσσερα πράγματα προς όλους: Να ζητήσουν την επιβολή των κατάλληλων μέτρων για τον περιορισμό της πανδημίας. Να εμβολιαστούν, εάν δεν το έχουν πράξει ήδη. Να μη μολυνθούν, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας και, τέλος, εάν μολυνθούν, να αναζητήσουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, έως ότου αρνητικοποιηθούν εκ νέου.

Υπό το φως όσων συμβαίνουν, πρόκειται κατά πάσα βεβαιότητα για ορθές συμβουλές.

Για συμβουλές χρήσιμες ακόμη και για την κυβέρνηση, μήπως και αναθεωρήσει την πολιτική του «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν μίλησα», που εφαρμόζει το τελευταίο διάστημα έναντι της πανδημίας.

Το 2022 θα αποδειχθεί χρονιά-ρεκόρ για τον τουρισμό ούτως ή άλλως, όπως δείχνουν τα πράγματα. Ας μην μπούμε στο φθινόπωρο με αρνητικό ρεκόρ και στην πανδημία…