Αποκεφαλισμοί έναντι ψήφων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Προνόμιο του πρωθυπουργού είναι ο εκάστοτε ανασχηματισμός, όμως ενόψει του επικείμενου, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς τόσο ως προς τα αίτια, όσο και για την ανάγκη ακόμη ενός, ενώ δεν έχει κλείσει καν χρόνος από τον τελευταίο.

Μόλις ανακοινωθεί η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, κάτι που αναμένεται άμεσα, η χώρα θα έχει δει συνολικά τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις Μητσοτάκη μέσα σε μόλις δυο χρόνια. Τον αρχικό σχηματισμό της, το καλοκαίρι του 2023, τον ανασχηματισμό του περυσινού καλοκαιριού και τον τωρινό που δεν έδωσε καν διάρκεια δωδεκαμήνου στο έως τώρα σχήμα της κυβέρνησης.

Από αλλαγές προσώπων, άρα, πολλές. Παρόλα αυτά, τα ποσοστά αυτής της κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις εμφανίζονται σχεδόν συνεχώς πτωτικά ή εντέλει δεν μπορούν να ορθοποδήσουν.

Αν και το 40,79% που εξασφάλισε η ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές του 2023 και το 28,31% που έλαβε στις ευρωεκλογές του Ιουνίου πέρυσι, δεν είναι μεγέθη ευθέως συγκρίσιμα, δεδομένου του διαφορετικού χαρακτήρα των δυο αναμετρήσεων, δεν παύουν να προσφέρουν το στίγμα των πραγμάτων και βεβαίως τα αίτια του περυσινού ανασχηματισμού.

Πέραν του κύματος λαϊκής δυσαρέσκειας που προκάλεσαν η ακρίβεια και τα κάθε λογής προβλήματα καθημερινότητας, τα οποία η κυβέρνηση, εν πολλοίς δεν μπόρεσε να χαλιναγωγήσει, τρία ήταν τα κυρίαρχα θέματα που στοίχισαν ψήφους – ή εντέλει δημοσκοπικά ποσοστά στην πρόθεση ψήφου – από την κυβερνώσα παράταξη.

Πρώτον, καλώς ή κακώς, η αποξένωση που προκάλεσε σε σημαντική μερίδα του παραδοσιακού ακροατηρίου της ΝΔ η υπόθεση του γάμου των ομοφύλων. Γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε.

Δεύτερον, η τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και τρίτον, η αποτίμηση από το ευρύ κοινό του τρόπου με τον οποίο “χειρίστηκε” η κυβέρνηση το ζήτημα του πολύνεκρου δυστυχήματος των Τεμπών. Προφανώς ελάχιστους “έπεισε”, όπως καταδεικνύει πληθώρα δημοσκοπήσεων.

Εάν, όμως, είναι όντως έτσι τα πράγματα, τότε δεν απαιτείται απλά αλλαγή προσώπων, όσο κυριότερα, πολιτικών. Ενδεχομένως, δε, και η εξεύρεση βούλησης ώστε να εφαρμοστούν όσα αποτελούν ήδη νόμο του κράτους αλλά παραμένουν κενό γράμμα.

Για να μην αναφερθούμε, καν, σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τα οποία προκαλούν το κοινό αίσθημα και σιγοβράζουν στην ελληνική κοινωνία, προσφέροντας συνάμα έδαφος ανόδου ακροδεξιών σχηματισμών. Διότι, εύλογα, η πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο (υπόθεση C-128/24) επειδή δεν… τολμά να προχωρήσει σε θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, υπό το φόβο της Τουρκίας, δεν τιμά τη χώρα μας και ενισχύει τις τάσεις “φυγής” από την κυβερνώσα παράταξη προς πολιτικούς σχηματισμούς στα … δεξιά της.

Όλα αυτά, όμως, αφορούν ζητήματα πολιτικής, όπως ο κατευνασμός και όχι προσώπων.

Ακόμη και την παράμετρο της αποτελεσματικότητας εάν προσμετρήσουμε, ως παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει στην … εκθρόνιση ενός υπουργού, οφείλουμε να συνυπολογίσουμε και ότι στον τελευταίο ανασχηματισμό τα πρόσωπα δεν άλλαξαν, πλην ελαχίστων, αλλά οι θέσεις. Όταν χρησιμοποιούνται, δε, ξανά και ξανά τα ίδια πρόσωπα, τότε σημαίνει ότι τα εμπιστεύεσαι…

Έτσι, λοιπόν, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας προχωρά σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, στον απόηχο ενός ευρύτατου κύματος δυσαρέσκειας, το οποίο εκφράστηκε με αιχμή το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών και ενώ τούτο αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις, είναι σαφές ότι δεν αναζητά απλά “επανεκκίνηση” της κυβέρνησής του αλλά εξιλέωση και άρα…(πρόθυμα) θύματα προς αποκεφαλισμό.