Οι... «too little, too late» μεταρρυθμίσεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Λίγες μεταρρυθμίσεις, με τη λάθος σειρά και με βραδύ ρυθμό, ώστε να κάνουν χρόνια να αποδώσουν το ζητούμενο, έκανε -και συνεχίζει να κάνει- η Ελλάδα, “ομολόγησε”, κατά τρόπο έμμεσο πλην σαφή, ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, Γιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ολλανδική εφημερίδα NRC.

Αν και χρησιμοποίησε, εν πολλοίς, τεχνοκρατική αργκό για να σκιαγραφήσει την εικόνα της αγοράς, λέγοντας ότι «οι μισθοί έχουν γίνει πιο ανταγωνιστικοί, (σ.σ. εννοώντας χαμηλότεροι) αλλά έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε για να βελτιώσουμε τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα», (αναφερόμενος στην βραδύτητα, αν όχι απουσία μεταρρυθμίσεων) ο κ. Στουρνάρας, ουσιαστικά παραδέχθηκε την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για την προώθηση ριζικών μεταρρυθμίσεων σε αυτόν τον τόπο. Όπως επίσης παραδέχθηκε και την εσφαλμένη σειρά με την οποία προωθήθηκαν οι όποιες μεταρρυθμίσεις.

Παρέθεσε δε ο ίδιος, χαρακτηριστικούς τομείς όπου υπάρχει ακόμη υστέρηση, μετά από τόσα χρόνια κρίσης, μνημονίων αλλά και μίας “φιλοεπιχειρηματικής” κυβέρνησης, όπως η παρούσα.

«Δείτε για παράδειγμα τις δημόσιες υποδομές, τη δικαιοσύνη, το εκπαιδευτικό σύστημα, το γεγονός ότι ακόμη και άτομα με υψηλές δεξιότητες δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Επίσης, ορισμένοι κλάδοι της οικονομίας παραμένουν πολύ κλειστοί στους νεοεισερχόμενους», είπε ο κεντρικός τραπεζίτης θέτοντας τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων, περιγράφοντας ορισμένες από τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας.

Την κατάσταση των δημοσίων υποδομών, την βραδύτητα απονομής δικαιοσύνης, η οποία αποτελεί αντικίνητρο επενδύσεων, την απουσία διασύνδεσης της αγοράς εργασίας με το εκπαιδευτικό σύστημα και την αναντιστοιχία που προκύπτει, ως εκ τούτου σε δεξιότητες και θέσεις εργασίας, όπως βεβαίως, και την περίφημη μάστιγα των “κλειστών” επαγγελμάτων, που όσο κι αν “άνοιξαν”, παραμένουν πεντάκλειστα!

Όπως είπε: «Επιλέξαμε κατά τη διάρκεια της κρίσης να μεταρρυθμίσουμε πρώτα δραστικά την αγορά εργασίας - που τώρα είναι μια από τις πιο ευέλικτες στην Ευρώπη. Η αγορά αγαθών και υπηρεσιών ακολούθησε αργότερα. Έτσι, μειώσαμε τους μισθούς, αλλά δεν κάναμε το ίδιο με τις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών. Και μόνο μετά από πολλά χρόνια αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε την ισχύ μιας μικρής ομάδας επιχειρήσεων, των ολιγοπωλίων. Αν είχαμε παρέμβει και στους δύο τομείς ταυτόχρονα, η μείωση της αγοραστικής δύναμης θα ήταν ίσως λιγότερο σοβαρή και η ύφεση λιγότερο βαθιά.»

Αποτέλεσμα, όμως, αυτής της βραδύτητας είναι ότι οι κάτοικοι της χώρας μας συγκαταλέγονται σήμερα μεταξύ των τελευταίων στην Ευρώπη από πλευράς αγοραστικής δύναμης, καθώς και ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα χρειαστεί σχεδόν 20 χρόνια για να φθάσει στο «ίδιο επίπεδο με την υπόλοιπη Ευρώπη», όπως εκτιμά ο κ. Στουρνάρας.

Χρήσιμες οι παραδοχές, του φίλτατου κεντρικού τραπεζίτη, ακόμη και εάν διατυπώνονται εκ των υστέρων, ακόμη κι αν ακουμπούν τα προβλήματα “με το γάντι”, περίπου κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο προωθήθηκαν και συνεχίζουν να προωθούνται οι -αποκαλούμενες- μεταρρυθμίσεις σε αυτόν τον τόπο.

Είναι διπλά χρήσιμες, δε, καθώς αναδεικνύουν, κατά τρόπο τεχνοκρατικό και με αστική ευγένεια, την τραγική απουσία πολιτικής βούλησης στην προώθηση μεταρρυθμίσεων, η οποία κρατά αυτόν τον τόπο ακόμη δέσμιο της χρόνιας παθογένειάς του.

Όσο οι πολιτικοί παραμένουν δέσμιοι του “πολιτικού κόστους” που κατά κανόνα συνοδεύει τις ριζικές μεταρρυθμίσεις, τόσο ο τόπος θα παραμένει δέσμιος της παθογένειας του! Είναι όμως αυτός λόγος να αρκεστούμε στο ...“too little, too late”;

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin