Οι πλατφόρμες και τα μυαλά που... δεν αλλάζουν

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Θεόσταλτο δώρο και πάντως ευτύχημα θα συνιστούσε η εν μία νυκτί κατάργηση της αδιαφάνειας και των πελατειακών σχέσεων στις αγροτικές επιδοτήσεις, δια μέσου της πληροφορικής, όπως υποστήριξε χθες ο πρωθυπουργός, στον απόηχο του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Κατά πάσα βεβαιότητα όμως, θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από το gov.gr, ώστε να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος. Διότι το «θεριό» των πελατειακών σχέσεων με το οποίο δηλώνει ότι επιθυμεί να αντιπαρατεθεί ο πρωθυπουργός, αποτελεί έναν από τους κυριότερους, αν όχι τον πλέον σημαντικό, συνδετικό κρίκο ο οποίος αναπτύχθηκε στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης -και βεβαίως προϋπήρχε της επτάχρονης δικτατορίας- μεταξύ του πολιτικού κόσμου και του εκλογικού σώματος.

Ο Γκρούεζας ήταν πάντα παρών και πάντως δεν θα απαλλαγούμε από αυτόν, μόνον με μία πλατφόρμα. Διότι, εντέλει, ως νοοτροπία οι πελατειακές σχέσεις υπερβαίνουν το απλό… τηλεφώνημα για το εκάστοτε ρουσφέτι, προς τον βουλευτή ή τον πολιτευτή.

Τι ακριβώς κάνει κάθε πρωθυπουργός και κάθε πολιτικός, κάθε χρόνο, στην ΔΕΘ, εάν δεν επιχειρεί να τονώσει, διαμέσου παροχών, ακριβώς αυτήν την σχέση με το εκλογικό σώμα -καθιστώντας την δυνητικό του «πελατειακό κοινό»; Η πελατειακή «εκπαίδευση» δε που παρέχει, διαμέσου αυτής της διαδικασίας, αποτελεί στυλοβάτη του πολιτικού συστήματος.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, όμως, το απόστημα στο οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, δεν αφορά μόνον την απρόσωπη διαχείριση της ροής αιτημάτων του αγροτικού κόσμου, διαμέσου μίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας όπως το «gov.gr», το οποίο, όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν ρωτάει τους πολίτες τι ψηφίζουν, ούτε ζητά και οποιοδήποτε αντάλλαγμα για να μπορέσει να τους εξυπηρετήσει».

Κυριότερα, αφορά στην ανάγκη αλλαγής νοοτροπιών και πεποιθήσεων, τόσο μεταξύ του πολιτικού κόσμου, όσο και μεταξύ των εκλογέων και αυτό απαιτεί πολλά περισσότερα από μία ηλεκτρονική πλατφόρμα.

Απαιτεί τη δημιουργία θεσμών και πρακτικών οι οποίες, δυστυχώς, ακόμη απουσιάζουν από την πατρίδα μας, παρά όσους διατείνονται ότι είμαστε και εμείς μία… ευρωπαϊκή χώρα. Φευ, στο συγκεκριμένο ζήτημα παραμένουμε, ακόμη, πλησιέστερα στη Μέση Ανατολή, παρά στην κεντρική Ευρώπη και σίγουρα δεν είμαστε ούτε Βρετανία, ούτε Ελβετία, ούτε και Γερμανία.

Διότι στην Ελλάδα αυτό που εξακολουθητικά κυριαρχεί είναι το «παραθυράκι» στους νόμους, στους κανονισμούς και στους κάθε λογής «κορσέδες» οι οποίοι κατά καιρούς λανσάρονται, ώστε να δοθεί η εντύπωση ότι απέκτησε η χώρα μας «θεσμούς».

Εάν είχαμε θεσμούς, τότε τα αυθαίρετα κτίσματα δεν θα ήσαν εκατοντάδες χιλιάδες. Εάν είχαμε θεσμούς με πραγματική και ουσιαστική ισχύ, τότε δεν θα είχαμε εκατοντάδες χιλιάδες αμφισβητήσεις στους δασικούς χάρτες και στο κτηματολόγιο, ή δεν θα ανακαλούσε το ίδιο το κράτος αποφάσεις του επί του δασικού ή μη χαρακτήρα ακινήτων κάθε λογής, για να δώσουμε παραδείγματα μόνον από έναν τομέα.

Προφανώς η ψηφιοποίηση των διαδικασιών αποτελεί μία εξαιρετική οδό για να αρχίσει να ρέει το νερό στο αυλάκι. Όμως, δεν είναι πανάκεια. Απαιτούνται πολλά περισσότερα, τα οποία είναι ιδιαίτερα αμφίβολο εάν μπορεί να παραδώσει η παρούσα κυβέρνηση, λιγότερο από μία διετία πριν τις επόμενες εκλογές.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Για να καταστεί σαφέστερο το συγκεκριμένο σημείο, ας ερωτηθούν οι φίλτατοι από την Κρήτη, προς τα πού θα στρέψουν τα πολιτικά τους νώτα σε περίπτωση που επιχειρηθεί η καθιέρωση όρων διαφάνειας ή πολύ περισσότερο εάν τους ζητηθεί να επιστρέψουν άμεσα τα ποσά που -εντέλει παρανόμως- έλαβαν.

Όμως, εάν δεν γίνει αυτό, εάν όντως δεν επιστραφούν αυτά τα χρήματα και επωμιστεί τον λογαριασμό των προστίμων για ακόμη μία φορά ο κάθε φορολογούμενος, τότε ουδείς θα πειστεί ότι κάτι πάει να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο.

Ο Γκρούεζας θα συνεχίσει να βασιλεύει και η χώρα μας θα παραμείνει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα κομμάτι της Μέσης Ανατολής.