Ως γνωστόν, το Eurogroup αποφάσισε να μη δώσει το πράσινο φως για την υποδόση των 5,7 δισ. ευρώ, επικαλούμενο τα δύο προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης που δεν είχαν εκπληρωθεί, δηλαδή το Ελληνικό και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.

Εχει επίσης αναφερθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη τα λεφτά της υποδόσης κι αυτό μετράει.

Ομως, υπάρχει κάτι ακόμη που μέτρησε στην απόφαση του Eurogroup και μάλιστα περισσότερο από τους άλλους δύο παράγοντες, όπως αναφέρουν οι γνωρίζοντες, και φυσικά δεν γνωστοποιήθηκε.

Η τουριστική βιομηχανία έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας το 2017 και στην ανάσχεση της ύφεσης το 2016. Η συμβολή της είναι τόσο άμεση όσο και έμμεση, για έναν κλάδο που εκτιμάται  πως αντιπροσωπεύει το 18% του ΑΕΠ.

Οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις των ανθρώπων της αγοράς θέλουν τη φετινή χρονιά να είναι επίσης πολύ καλή, με ρεκόρ αφίξεων και εισπράξεων, με θετική συνεισφορά στον ρυθμό ανάπτυξης. Όμως, την ίδια στιγμή, οι ίδιοι άνθρωποι προβλέπουν μείωση των εισπράξεων το 2019.

Οπως σωστά αναφέρει σήμερα ο Χρήστος Κολώνας, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) συμμετέχει στο κοινοπρακτικό σχήμα της ισπανικής Regasificadora del Noroeste S.A.-Reganosa και της ρουμανικής Transgaz που διεκδικεί το πλειοψηφικό πακέτο του ΔΕΣΦΑ.

Ομως, η συμμετοχή της EBRD στο ανωτέρω σχήμα την έφερε αντιμέτωπη με τις παθογένειες της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα.

Η γραφειοκρατία και κάποιες απίστευτες -για τη δική τους εμπειρία- πτυχές της διαδικασίας δεν τους έκαναν καθόλου καλή εντύπωση όπως πληροφορούμαστε.

Η πτώση της Γουόλ Στριτ την προηγούμενη εβδομάδα συνδέθηκε και με την απότομη αύξηση της μεταβλητότητας (volatility), ενεργοποιώντας πωλήσεις που πίεσαν τη χρηματιστηριακή αγορά.

Δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει, από τη στιγμή που πολλοί έβγαλαν λεφτά τα τελευταία 8 σχεδόν χρόνια, σορτάροντας τον δείκτη μεταβλητότητας ή «δείκτη φόβου», όπως κάποιοι αποκαλούν τον VIX.

Επρόκειτο για μια κερδοφόρα στρατηγική. Ιδιαίτερα το 2017 ήταν μια εξαιρετική χρονιά. Ο χρηματιστηριακός δείκτης S&P 500 δεν υποχώρησε περισσότερο από 3% κατά μέσο όρο.

Οποιος φυλάει τα ρούχα του, έχει τα μισά. Η έκδοση του 7ετούς ομολόγου έγινε δεκτή με θετικά σχόλια από τους πολλούς και αρνητικά από λίγους έως ελάχιστους.

Η γκρίνια από κάποιους που πήραν το ομόλογο είναι κατανοητή, γιατί αγόρασαν κάτι που η αγορά έκρινε πως θα έπρεπε να φθηνύνει σε λιγότερο από 24 ώρες. Είναι λοιπόν λογικό να παραπονούνται, γιατί η Ελλάδα δεν άφησε περισσότερα σπόρια στο τραπέζι για να περιορίσει κάπως τη ζημιά τους, αν φυσικά τα ίδια επίπεδα τιμών-αποδόσεων διατηρηθούν.

Από την άλλη πλευρά, η πίεση στις τιμές των ομολόγων δεν οφείλετο στην Ελλάδα αλλά στο γενικότερο κλίμα που υπάρχει διεθνώς.