Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ουκρανική κρίση: Τι θα γινόταν αν ήταν πρόεδρος ο Τραμπ

Πώς περιγράφει τις εξελίξεις με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος. Το εναλλακτικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης, η εκτίμηση για την στόχευση του Πούτιν και οι αμαρτίες που τον βαραίνουν.

Ουκρανική κρίση: Τι θα γινόταν αν ήταν πρόεδρος ο Τραμπ
  • Του Henry Mance

Κάποιες φορές, συνήθως ενάντια στη βούλησή μου, θυμάμαι τον Ντόναλντ Τραμπ. Ξέρετε, αυτόν με το ψεύτικο μαύρισμα και τα μικρά χέρια; Ο οποίος κοίταξε μια έκλειψη ηλίου χωρίς προστατευτικά γυαλιά και πρότεινε να κάνουμε ενέσεις με χλωρίνη; Είναι ακόμα εδώ!

Αυτή την εβδομάδα, συνεργάτες του Τραμπ λάνσαραν το Truth Social, ένα κοινωνικό δίκτυο που φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί το Twitter, από το οποίο έχει αποκλειστεί δια παντός. Εμφάνισε αμέσως τεχνικά προβλήματα, με τους χρήστες να μην μπορούν να εγγραφούν.

Αγαπητέ Ντόναλντ, όταν λένε ότι πρέπει «να κινείσαι γρήγορα και να σπας πράγματα» δεν εννοούν την εφαρμογή σου! Όπως το έθεσε ο κωμικός Τζίμι Κίμελ: «Το Τruth Social έχει απογοητεύσει τόσο πολύ μέχρι τώρα που ο Τραμπ μπορεί να πρέπει να αλλάξει το όνομά του σε… Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ».

Δυστυχώς, συνεχίζουμε να ακούμε τις απόψεις του Τραμπ για την Ουκρανία. Μιλώντας στο Μαρ-α-Λάγκο, περιέγραψε την εισβολή του Βλαντίμιρ Πούτιν ως το μοναδικό πράγματα που γνωρίζει: σαν ένα ντιλ για το real estate. «Καταλαμβάνει μια χώρα – μια πραγματικά αχανή, αχανή περιοχή, ένα φοβερό οικόπεδο». Αποκάλεσε τον Πούτιν «ιδιοφυία» και χαρακτήρισε το σχέδιο εισβολής του «έξυπνο».

Χαριτολογώντας, είπε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο «στα νότια σύνορά μας». Μην ξεχνάτε ότι αν κάποιες χιλιάδες ψήφοι στην Αριζόνα, τη Τζόρτζια και το Ουισκόνσιν είχαν πάει στο αντίπαλο στρατόπεδο αυτός ο τύπος θα ήταν ακόμα πρόεδρός μας και η εβδομάδα αυτή θα ήταν ακόμα χειρότερη.

Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πόσο χειρότερη θα ήταν: αν ο Τραμπ ήταν πρόεδρος τώρα, θα αναφερόταν κάποια στιγμή σε γεγονότα σε λάθος χώρα, πιθανότατα στο Αζερμπαϊτζάν. Θα είχε γράψει στο Twitter για κάποια στοιχειώδη γεωγραφική γνώση, πιθανότητα για την ύπαρξη της Μαύρης Θάλασσας, κομπάζοντας ότι «δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που το γνωρίζουν αυτό».

Ο Τζάρεντ Κούσνερ θα είχε αναλάβει κάποιο σημαντικό ρόλο. Στην πραγματικότητα, δεδομένων των αναπόφευκτων αλλαγών στο προσωπικό, μπορεί να αναλάμβανε όλους τους ρόλους. Και σε αντίθεση με τον Τζο Μπάιντεν, ο Τραμπ δεν θα είχε επιτρέψει να δημοσιευτούν οι εξαιρετικές πληροφορίες των αμερικανικών υπηρεσιών, γιατί δεν θα τις είχε διαβάσει.

Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι η εισβολή του Πούτιν «δεν θα είχε συμβεί ποτέ» όσο ήταν αυτός πρόεδρος. Η Ρωσία πήρε την Κριμαία το 2014, όταν στον Λευκό Οίκο βρισκόταν ο Μπαράκ Ομπάμα, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι της Ουκρανίας κινδυνεύει να πέσει στα χέρια των Ρώσων τώρα που βρίσκεται στην εξουσία ο Μπάιντεν. Αλλά ας είμαστε σοβαροί: ο Τραμπ υπονόμευσε το ΝΑΤΟ και στεκόταν σούζα μπροστά στον Πούτιν. Το 2018, λίγο μετά τις δηλητηριάσεις στο Σάλσμπουρι και την επανεκλογή του (με νοθεία), ο Τραμπ επέμενε να του τηλεφωνήσει. Ένας αξιωματούχος του έδωσε σημείωμα με τις λέξεις: «ΜΗ ΔΩΣΕΙΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ». Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε στο τηλέφωνο; Έδωσε συγχαρητήρια στον Πούτιν για την εκλογική νίκη!

Oι δικτάτορες δεν φοβήθηκαν ποτέ τον Τραμπ, γνωρίζοντας ότι έλεγε πολλά αλλά δεν είχε στρατηγική. Ήταν στη θητεία του Τραμπ που η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ κατέπνιξε τη δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο της Λευκορωσίας κατέστειλε διαδηλώσεις και πράκτορες της Σαουδικής Αραβίας δολοφόνησαν τον Τζαμάλ Κασόγκι. Στο διάστημα αυτό ο Τραμπ δεν κατάφερε απολύτως τίποτα. Κατέληξε σε μια συμφωνία με τον Σι, με βάση την οποία η Κίνα θα αγόραζε $200 δισ. περισσότερα αμερικανικά αγαθά ως το τέλος του 2021. Γνωρίζουμε ότι η Κίνα δεν αγόρασε τίποτα. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί σε πρόσωπο με πρόσωπο συναντήσεις με τον Πούτιν ακουθώντας αυτό που ο Μάικλ Γουλφ αποκάλεσε στρατηγική του «βασικού μισθωτή» (anchor tenant), η οποία στηρίζεται στη χρήση ενός γνωστού εμπορικού ομίλου ως πόλου έλξης για την κατασκευή ενός μεγάλου εμπορικού κέντρου. Κατέληξε ταπεινωμένος.

Την ίδια στιγμή, ο Τραμπ δεν άλλαξε και πολύ την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία. Επέβαλλε κυρώσεις, επειδή το ήθελαν οι ενήλικοι στην Ουάσιγκτον. Αλλά δεν ήταν σε θέση να χτίσει συμμαχίες: φέρεται να σόκαρε τον Ναρέντρα Μόντι λέγοντας στον ινδό ηγέτη: «δεν είναι ότι έχεις και την Κίνα στα σύνορά σου».

Ο Τραμπ δεν έδωσε καμία απάντηση στο Αφγανιστάν, τη Συρία και την Ουκρανία. Αλλά το προπατορικό αμάρτημα δεν ήταν δικό του. Τη μεγαλύτερη ευθύνη είχε ο προκάτοχός του Τζορτζ Μπους, ο οποίος με την εισβολή στο Ιράκ, προκάλεσε ανθρωπιστικούς και γεωπολιτικούς εφιάλτες που στοιχειώνουν τη Δύση μέχρι και σήμερα.

Ο πόλεμος του Ιράκ βρέθηκε στο επίκεντρο της διάσημης ομιλίας του Πούτιν το 2007 στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, στην οποία ήταν λάβρος κατά της μονομέρειας. Ο Μπους δυσφήμησε την ιδέα της δυτικής στρατιωτικής ισχύος, διέσπασε τη Βορειοατλαντική Συμμαχία και πάγωσε τις προσπάθειες να απαλλαγούμε από τα ορυκτά καύσιμα.

Παρ’ όλη την ηλιθιότητά του, ο Τραμπ προξένησε αντικειμενικά λιγότερο κακό – κυρίως επειδή ήταν πολύ ανίκανος για να επανεκλεγεί.

Είναι πραγματικά φοβερό: ο ρατσιστής, δυνάμει πραξικοπηματίας κλόουν ήταν ο λιγότερο καταστροφικός από τους δύο τελευταίους προέδρους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Ανυπομονώ να δω τον υποψήφιό σας για το 2024, παιδιά!

© The Financial Times Limited 2022. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v