Τα 70 χρόνια Βασιλείας της Ελισάβετ μέσα από τον φακό των Financial Times

Η βασιλεία της Βασίλισσας Ελισάβετ Β' καλύπτει την πορεία της Βρετανίας από την αυτοκρατορία στο Brexit, από το ασύρματο τηλέφωνο στα έξυπνα κινητά.

Θεωρήθηκε από πολλούς ως ένα πρόσωπο ικανό να κρατήσει ενωμένο τον λαό της. Αλλά δέχθηκε επίσης επικρίσεις σχετικά με τον ρόλο της βασιλικής οικογένειας, καθώς η προσοχή των μέσων ενημέρωσης γινόταν όλο και πιο έντονη. Ωστόσο, ενώ ήταν μια από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναίκες στον κόσμο, σχεδόν τίποτα δεν ήταν γνωστό για τις προσωπικές της απόψεις, μια προσέγγιση που θεωρούσε ορθή για έναν συνταγματικό μονάρχη.

Η Ελίζαμπεθ Αλεξάντρα Μαίρη γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 21 Απριλίου 1926, το μεγαλύτερο παιδί του πρίγκιπα Αλβέρτου. Γνωστός ως Μπέρτι στην οικογένεια, ήταν ο δεύτερος γιος του βασιλιά Γεωργίου Ε' και περίμενε ότι ο μεγαλύτερος αδερφός του, γνωστός ως Δαβίδ, θα γινόταν βασιλιάς. Από την αρχή, η πριγκίπισσα Ελισάβετ και η αδερφή της πριγκίπισσα Μαργαρίτα βρέθηκαν στο επίκεντρο της προσοχής. Εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι, γεγονός που τους έδωσε άφθονο χρόνο για μαθήματα ιππασίας, αποκτώντας ένα ισόβιο πάθος για τα άλογα.

Το 1936, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε' πέθανε και ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς. Αλλά η απόφασή του να παντρευτεί την δύο φορές διαζευγμένη Αμερικανίδα Γουάλις Σίμπσον σύντομα τον ανάγκασε να παραιτηθεί από τον θρόνο. Και έτσι ο ντροπαλός, τραυλός πατέρας της πριγκίπισσας Ελισάβετ έγινε ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ'. Και από τότε, η Ελισάβετ ήταν διάδοχος του θρόνου.

Σταδιακά άρχισε να εισέρχεται στη δημόσια ζωή. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προσφέρθηκε εθελοντικά να εργαστεί ως στρατιωτικός οδηγός και μηχανικός στο μέτωπο. Στα 21α γενέθλιά της έκανε μια καθοριστική ομιλία στην Κοινοπολιτεία, που μεταδόθηκε από τη Νότια Αφρική.

«Δηλώνω ενώπιον όλων σας ότι ολόκληρη η ζωή μου, είτε μεγάλη είτε σύντομη, θα είναι αφιερωμένη στην υπηρεσία σας και στην υπηρεσία της μεγάλης αυτοκρατορικής μας οικογένειας στην οποία ανήκουμε όλοι» είχε διατρανώσει.

Η ζωή της ήταν πράγματι μεγάλη, και μεγάλο μέρος της το πέρασε με τον Φίλιππο, τον μακρινό ξάδερφο με τον οποίο αρραβωνιάστηκε επίσημα στα 21 της την ίδια χρονιά το 1947. Ο Φίλιππος ήταν γιος του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδας. Αλλά ο πρώην υπολοχαγός του Βασιλικού Ναυτικού καταγόταν και αυτός από τη βασίλισσα Βικτώρια, όπως και η Ελισάβετ, και έτσι ήταν ουσιαστικά Βρετανός. Για να καταστεί περαιτέρω επιλέξιμος, αποκήρυξε τον ελληνικό βασιλικό τίτλο του και έγινε δούκας του Εδιμβούργου.

Η πριγκίπισσα Ελισάβετ έμελλε να ζήσει μόνο για λίγο μια συνηθισμένη ζωή με τον Φίλιππο. Το 1952 το ζευγάρι ήταν στην Κένυα όταν έλαβαν την είδηση ότι ο πατέρας της Ελισάβετ, ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ', είχε πεθάνει. Ξαφνικά, σε ηλικία μόλις 25 ετών, έγινε βασίλισσα. Μέχρι τότε, είχε γεννήσει τον πρίγκιπα Κάρολο το 1948 και μετά την πριγκίπισσα Άννα το 1950. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της απέκτησε άλλα δύο παιδιά, τους πρίγκιπες Ανδρέα και τον Εδουάρδο.

Η Ελισάβετ ήταν πλέον βασίλισσα, όχι μόνο του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και της Κοινοπολιτείας, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Τζαμάικας και άλλων πρώην αποικιών. Και το είδε αυτό ως ζωτικό μέρος της αποστολής της. Αυτό που έγινε γρήγορα σαφές ήταν η αίσθηση του καθήκοντος και η όρεξη της βασίλισσας για δουλειά, ιδιότητες που βοήθησαν τη μοναρχία να επιβιώσει σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 η βασίλισσα είχε καταλάβει ότι η δημόσια εικόνα της βασιλικής οικογένειας έπρεπε να αλλάξει. Το 1969 επέτρεψε σε συνεργείο του BBC να μπει στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ για να κάνει ένα ντοκιμαντέρ. Τούτο αύξησε τη δημοτικότητα των Γουίνσδορ, αλλά άνοιξε επίσης την πόρτα στο συνεχές ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης.

Αλλά όσον αφορά την πολιτική, επεδείκνυε πάντοτε την ικανότητα ως συνταγματική μονάρχης να δείχνει αμερόληπτη στα μάτια των μέσων ενημέρωσης. Η σχέση της με μια μακρά σειρά πρωθυπουργών χαρακτηριζόταν πάντοτε από εμπιστευτικότητα. Ο Τζέιμς Κάλαχαν των Εργατικών είπε ότι πρόσφερε στους πρωθυπουργούς της «αβρότητα, αλλά όχι φιλία».

Ήταν όταν ο πρίγκιπας Κάρολος παντρεύτηκε τη Λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ το 1981, όταν η προσοχή των μέσων ενημέρωσης εκτινάχτηκε. Την τελετή παρακολούθησαν 750 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Και αυτό που κανείς δεν είχε προβλέψει ήταν ότι η πριγκίπισσα Νταϊάνα έγινε γρήγορα διεθνής διασημότητα. Η βασίλισσα και ο Κάρολος φαίνεται ότι περίμεναν από την Νταϊάνα να αποδεχτεί τον παραδοσιακό ρόλο του να βάζει πάνω από όλα το καθήκον.

Τα επόμενα χρόνια ήταν από τα πιο δύσκολα της βασιλείας της βασίλισσας Ελισάβετ. Το 1992 έγινε το «annus horribilis» της βασίλισσας, ή φρικτό έτος όπως το αποκάλεσε κατά τη διάρκεια συμποσίου στο Guildhall για τον εορτασμό των 40 χρόνων στον θρόνο.

Η αγαπημένη βασιλική οικία της Ελισάβετ το κάστρο του Ουίνδσορ, είχε υποστεί σοβαρές ζημιές από πυρκαγιά. Οι γάμοι της πριγκίπισσας Άννας και του πρίγκιπα Ανδρέα είχαν τελειώσει. Οι τριγμοί στον γάμο του Καρόλου και της Νταϊάνα είχαν αποκαλυφθεί σε μια βιογραφία και μέχρι τον Δεκέμβριο είχαν ανακοινώσει τον χωρισμό τους. Τα χειρότερα δεν θα αργούσαν να έρθουν.

Στις 31 Αυγούστου 1997, το βρετανικό έθνος ξύπνησε με την είδηση ότι η Νταϊάνα, η πριγκίπισσα της Ουαλίας, είχε πεθάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι. Η δημοτικότητά της είχε εκτοξευθεί στα ύψη μετά τη διάλυση του γάμου της και οι δημόσιες εκδηλώσεις θλίψης ήταν άνευ προηγουμένου. Μέσα σε λίγες ημέρες, η βασίλισσα δέχτηκε κριτική για αυτό που πολλοί θεώρησαν ως ψυχρή αντίδραση. Ο Τόνι Μπλερ, ο πρωθυπουργός του Εργατικού Κόμματος, απέτισε φόρο τιμής στην «πριγκίπισσα του λαού»: «Νιώθω όπως όλοι οι άλλοι σε αυτή τη χώρα σήμερα. Απόλυτα συντετριμμένος. Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι με την οικογένεια της πριγκίπισσας Νταϊάνα, ιδιαίτερα με τους δύο γιους της, τα δύο αγόρια».

Όμως η βασίλισσα παρέμεινε σιωπηλή και επέλεξε να παραμείνει στη Σκωτία με τους εγγονούς της, τον Γουίλιαμ και τον Χάρι. Έξι ημέρες αργότερα επέστρεψε στο Λονδίνο και αποφάσισε να σπάσει την παράδοση διατάζοντας το βασιλικό έμβλημα πάνω από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ να υψωθεί μεσίστιο. Συνάντησε μερικούς από τους χιλιάδες που έβαζαν λουλούδια στη μνήμη της Νταϊάνα.

Η βασίλισσα είχε επιτέλους δείξει ότι ήταν πρόθυμη να ακούσει, αλλά η συγκρατημένη αντίδρασή της στον θάνατο της Νταϊάνα σηματοδότησε ένα χαμηλό σημείο στη σχέση της με το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης.

Αυτό ακολούθησε μια αργή αλλά σταθερή επιστροφή σε μεγαλύτερη δημοτικότητα για τη βασίλισσα και την οικογένειά της. Ανταποκρίθηκε σε ορισμένες από τις εκκλήσεις για να εγκαταλείψει ο Οίκος του Γουίνδσορ την δαπανηρή μεγαλοπρέπειά του. Και η ίδια, άρχισε τελικά να πληρώνει φόρο εισοδήματος, αν και σπάνια ήταν σαφές πόσο.

© The Financial Times Limited 2022. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation