Ασφαλιστικές: Προσδοκίες από την αναθεώρηση του Solvency II

Ικανοποίηση προκάλεσε στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά η πρόσφατη εκτίμηση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα περί επικείμενης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας στο υπό αναθεώρηση ευρωπαϊκό εποπτικό πλαίσιο Solvency II.

Συγκεκριμένα, ο διοικητής της ΤτΕ (και μέσω της ΔΕΙΑ επόπτης και της αγοράς ιδιωτικής ασφάλισης) στην εκδήλωση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) την προηγούμενη εβδομάδα, αφού επισήμανε ότι εντός του έτους προβλέπεται να ολοκληρωθούν από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα οι διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση της Οδηγίας Φερεγγυότητα ΙΙ, εκτίμησε πως θα ενισχυθεί η εφαρμογή της αναλογικότητας, κάτι που -όπως τόνισε- είναι μια πολύ θετική εξέλιξη για τις μικρές ασφαλιστικές επιχειρήσεις.

Πολλές φορές φορές κατά το παρελθόν, ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου είχε τονίσει μεν την ανάγκη ύπαρξης ενός αυστηρού εποπτικού πλαισίου, αλλά παράλληλα είχε ταχθεί υπέρ της αρχής της αναλογικότητας των προβλεπόμενων απαιτήσεων ανάλογα με το μέγεθος κάθε ασφαλιστικής επιχείρησης.

Γενικότερα, παράγοντες του ασφαλιστικού κλάδου έχουν επισημάνει επανειλημμένα ότι οι τρέχουσες απαιτήσεις του Solvency II είναι δομημένες για μεγάλους ασφαλιστικούς ομίλους, ενώ σε μικρότερες ασφαλιστικές εταιρείες (στις οποίες συγκαταλέγονται και οι περισσότερες ελληνικές) δημιουργούν γραφειοκρατία και μεγάλο κόστος τόσο σε δαπάνες, όσο και σε ώρες απασχόλησης ανθρώπινου κεφαλαίου.

Μάλιστα, οι «σκληρές» απαιτήσεις του εποπτικού πλαισίου Solvency II ήταν το βασικότερο επιχείρημα όσων υποστήριζαν κατά τα προηγούμενα χρόνια ότι θα βλέπαμε πολλές από τις «μικρομεσαίες» εγχώριες ασφαλιστικές εταιρείες να εντάσσονται σε μεγαλύτερα σχήματα μέσα από τη διαδικασία των εξαγορών και των συγχωνεύσεων.

Έτσι, στο βαθμό που θα εφαρμοστεί η αρχή της αναλογικότητας, οι όποιες πιέσεις προς τις μικρότερες ασφαλιστικές εταιρείες θα αμβλυνθούν, οπότε το προαναφερόμενο επιχείρημα φαίνεται να αποδυναμώνεται. Άρα, με βάση το προηγούμενο σκεπτικό, ή θα δούμε λιγότερα deals στον κλάδο, ή/και αυτά που θα υλοποιηθούν, θα γίνουν με καλύτερους όρους για τις μικρότερες ασφαλιστικές εταιρείες.

Βέβαια, παρά τη φιλολογία των προηγούμενων ετών, στην εγχώρια αγορά έχουμε δει μέχρι σήμερα deals στα οποία εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μόνο μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες, όπως η εξαγορά της AXA από την Generali, της MetLife από την NN Hellas, της Ευρωπαϊκής Πίστης από την Allianz και της Εθνικής Ασφαλιστικής από το αμερικανικό fund της CVC.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δηλώνει γνωστό στέλεχος της αγοράς: «Μέχρι τώρα, τα ασφαλιστικά deals ήταν κυρίως αποτέλεσμα των στρατηγικών σχεδιασμών των πολυεθνικών ομίλων για τη διεθνοποιημένη παρουσία τους, σχεδιασμοί οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις διαφοροποιήθηκαν λόγω μιας σειράς αλλαγών στο εξωτερικό περιβάλλον (πχ εκδήλωση και επιπτώσεις πανδημίας). Αντίθετα, οι ιδιοκτήτες των μικρότερων εταιρειών δεν δέχτηκαν να πουλήσουν τις μετοχές τους, ή επειδή εξακολουθούν να πιστεύουν στις ανοδικές προοπτικές των επιχειρήσεών τους, ή/και επειδή ζήτησαν τιμήματα στα οποία δεν ανταποκρίθηκαν οι αγοραστές».