Κλωστές: Οι μετοχές που είπαν «αντίο» στο ταμπλό του ΧΑ

Η πρόσφατη διαγραφή των μετοχών της Επιλέκτου από το Χρηματιστήριο της Αθήνας αποτελεί ακόμη ένα δείγμα της αδυναμίας της ελληνικής πολιτείας να δώσει λύσεις στα μακροπρόθεσμα προβλήματα του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου και ιδιαίτερα σ' αυτό του πανάκριβου ενεργειακού κόστους.

Το αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας είναι τα λουκέτα που έχουν βάλει οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου, η απώλεια πολλών δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, αλλά και το «αντίο» δεκάδων μετοχών από το χρηματιστηριακό ταμπλό.

Έτσι, πέρα από την Επίλεκτο που διαγράφηκε πρόσφατα, εκτός ταμπλό έχει βρεθεί και ο όμιλος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, στον οποίο όμως είχαν προηγουμένως ενταχθεί αρκετές άλλες εισηγμένες εταιρείες που διαπραγματεύονταν αυτόνομα στο ΧΑ, όπως τα Κλωστήρια Ναούσης, τα Κλωστοϋφαντήρια Δούδου, η εταιρεία παραγωγής αθλητικών ενδυμάτων Fanco στη Θράκη, καθώς και το βαφείο-φινιριστήριο του Γιαννούση στα Οινόφυτα Βοιωτίας.

Εκτός ΧΑ έχει βρεθεί επίσης η Ελληνική Υφαντουργία (παραγωγή υφάσματος denim, πρόκειται για τις πρώτες εισηγμένες του ΧΑ που είχαν αποκτήσει στρατηγικό επενδυτή από το εξωτερικό και συγκεκριμένα την ολλανδική Ten Cate).

Το 2024 διέκοψαν τη λειτουργία τους τόσο η Νηματουργία Βαρβαρέσος όσο και η εταιρεία παραγωγής υφασμάτων Fieratex. Η πάλαι ποτέ εισηγμένη Διεθνής Βιομηχανία Ενδυμάτων παρήγαγε τζιν στη Μεσσηνία και αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία της τη δεκαετία του 1990.

Από πλευράς βαφείων διαπραγματεύονταν κατά το παρελθόν στο ΧΑ η Ελφίκο στα Οινόφυτα, η Τεξαπρέτ στη Θεσσαλονίκη, η Maxim-Περτσινίδης και η Ηλιοφίν, πριν περάσει στον έλεγχο της επίσης εισηγμένης εταιρείας Χατζηιωάννου (παραγωγή εσωρούχων στην Ξάνθη), η οποία… μας άφησε χρόνους.

Λουκέτο έχει βάλει και η εταιρεία παραγωγής μοκετών Fintexport στον Άγιο Στέφανο Αττικής, όπως επίσης και η Μπριτάννια του Δημήτρη Αντωνάκου, η οποία είχε απορροφήσει τα επίσης εισηγμένα Αθηναϊκά Εριοκλωστήρια.

Εισηγμένες ήταν επίσης η κλωστοϋφαντουργία Αφοί Μαγρίζου (γνωστή και από το χρηματιστηριακό σκάνδαλο του 1996), η Δημητριάδης 3Δ (μετέπειτα Αθηναϊκές Συμμετοχές), τα «πολυτραγουδισμένα» (κατά την περίοδο της οικονομικής φούσκας) Μακεδονικά Κλωστήρια, η Λεβεντάκης που είχε εισέλθει στο ΧΑ μέσω του «οχήματος» της Βερνίκος Κότερα, και η Cosmos.

Την άγουσα προς τα… χρηματιστηριακά αποδυτήρια πήραν επίσης η Κορφίλ, η εταιρεία τεχνητής μετάξης ΕΤΜΑ και οι θυγατρικές της (επίσης εισηγμένες) Ελλατέξ και Νηματεμπορική.

Οι παλαιότεροι, επίσης, θυμούνται εισηγμένες εταιρείες του κλάδου, όπως για παράδειγμα την Πειραϊκή-Πατραϊκή, το Αιγαίον, τη Βόμβυξ, την Άριστον, τη Μερινός, το Λέκκα, την Ανατόλια, τη ΓΕΠΑ, τη Μαβής, την Μπάρκο, την Εριοϋφαντουρική, την Περφίλ, τη Χρισλάν και άλλες.

Επί των επάλξεων

Υπάρχουν, ωστόσο, αρκετές εταιρείες του κλάδου που συνεχίζουν να παράγουν και ορισμένες εξ αυτών -όπως π.χ. η Siamidis, η οποία παράγει ενδύματα για ειδικές χρήσεις- είναι κερδοφόρες και αναπτυσσόμενες.

Σε ό,τι αφορά τις εισηγμένες εταιρείες του κλάδου:

• Η Κλωστοϋφαντουργία Ναυπάκτου έχει εκσυγχρονίσει και επεκτείνει την παραγωγική μονάδα της Αιτωλοακαρνανίας, υλοποιεί σημαντικές εξαγωγές, πλην όμως: α) Υποχρεώνεται σε ζημιογόνο αποτέλεσμα λόγω του υπερβολικού ενεργειακού κόστους, β) Έχει προχωρήσει σε στρατηγική συνεργασία με τον επιχειρηματία Μάνο Ξιώνη, σε μια προσπάθειά της να περιορίσει το ενεργειακό της αποτύπωμα και να δραστηριοποιηθεί στο χώρο των νέων τεχνολογιών.
• Η EΛΒΕ Ενδυμάτων συνεχίζει την κερδοφόρο πορεία της παράγοντες στολές, ενώ η Μινέρβα εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στην αγορά των εσωρούχων.
• Η Ελ. Μουζάκης συνεχίζει την παραγωγική της διαδικασία (σε μικρότερο μέγεθος και με ζημία), υπερκαλύπτοντας το αρνητικό της αποτέλεσμα από έσοδα ενοικίων.
• Η Λανακάμ και η Εριουργία Τρία Άλφα έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια την παραγωγή, περιοριζόμενες στην εμπορική δραστηριότητα.
• Τέλος, οι μετοχές της Δούρος βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής διαπραγμάτευσης, με την εταιρεία να προσπαθεί να ανακάμψει.