Το ΧΑ και η συνταγή για επιτυχημένο... stock picking

Tις προοπτικές των εισηγμένων εταιρειών του Χρηματιστηρίου της Αθήνας στη «μεταμνημονιακή περίοδο» προσπαθούν να προβλέψουν οι επενδυτές στην προσπάθειά τους να αποκομίσουν σημαντικές υπεραποδόσεις σε μεσομακροπρόθεσμη βάση. Σύμφωνα με αναλυτές, το βασικό χαρακτηριστικό της μεταμνημονιακής περιόδου θα είναι το ίδιο που… χρύσωσε τους προνοητικούς επενδυτές και κατά τη διάρκεια της προηγούμενης πενταετία: το επιτυχημένο stock picking.

Με βάση την άποψη αυτή, ενώ ο Γενικός Δείκτης έχει χάσει γύρω στο 20% της αξίας του κατά την τελευταία πενταετία, πολλές δεκάδες μετοχές έδωσαν κέρδη στους κατόχους τους, που συχνά υπερέβησαν το 50% ή και το 100%. Απλά, θα έπρεπε κάποιος να διαγνώσει σωστά το ποιες εισηγμένες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις προκλήσεις της οικονομικής κρίσης και γιατί όχι, να επωφεληθούν από αυτές.

Σε ανάλογη φάση επενδυτικής… αναζήτησης βρισκόμαστε και σήμερα. Μετά την πλαγιοπτωτική πορεία των τιμών των μετοχών από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι σήμερα (σχετική «ελάφρυνση» των αποτιμήσεων) οι επενδυτές θα πρέπει να ξεχωρίσουν ποιες επιχειρήσεις θα ξεχωρίσουν -μεσομακροπρόθεσμα- κατά τη «μεταμνημονιακή περίοδο», η οποία ελπίζεται ότι -σύμφωνα με το βασικό σενάριο και σε περίπτωση που κάποιο απρόοπτο γεγονός δεν συμβεί- θα συνοδευθεί από:

1.Μια μικρή τόνωση στην εγχώρια κατανάλωση, ακόμη κι αν οι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ περιοριστούν σε χαμηλά επίπεδα (μεταξύ 0,5% και 1,5%). Παράλληλα, αναμένεται μια σταδιακή αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ελληνικών κρατικών ομολόγων έως το 2,8%-3% μέσα στην επόμενη τριετία, ελαφρά θετική πιστωτική επέκταση προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και μικρή πτώση των επιτοκίων χορηγήσεων από τις ελληνικές τράπεζες.

2.Ανάκαμψη των εγχώριων επενδύσεων (αυξημένες απορροφήσεις ΕΣΠΑ κατά τη διετία 2019-2020, διευθετήσεις κόκκινων επιχειρηματικών δανείων με είσοδο νέων μετόχων σε αρκετές μεγάλες εταιρείες, εκκίνηση διαφόρων projects -όπως αυτό του Ελληνικού- στα μέτωπα του τουρισμού, των logistics και των υποδομών).

3.Αύξηση των προσπαθειών των ελληνικών εταιρειών για περαιτέρω διεθνοποίηση των εργασιών τους (τα σχετικά αποτελέσματα των προσπαθειών έρχονται με διαφορά φάσης κάποιων ετών, οπότε ελπίζεται πως οι ελληνικές εξαγωγές θα συνεχίζουν να ανεβαίνουν, έστω και με χαμηλούς ρυθμούς).

4.Τράπεζες που θα χρειαστούν περιορισμένου ύψους κεφαλαιακές ενέσεις μέσα στο 2019, οι οποίες θα καλυφθούν από ιδιώτες μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου (ήδη το ταμπλό του Χ.Α. φαίνεται να έχει προεξοφλήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο)

5.Μια ευρωπαϊκή οικονομία που θα αναπτύσσεται με σχετικά χαμηλούς ρυθμούς.

Το βασικό αυτό σενάριο δεν προβλέπει ούτε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία (οι υποστηρικτές της αναφέρονται στη λογική του ελατηρίου που θα επιβεβαιωθεί μέσα από τη δημιουργία ενός επενδυτικού σοκ κατά την επόμενη τριετία), αλλά ούτε και ιδιαίτερα απαισιόδοξα ενδεχόμενα, όπως επιστροφή της χώρας σε μνημονιακό καθεστώς μέσα στην επόμενη διετία λόγω ενός εκρηκτικού πολιτικού κλίματος, ή έντονη αναζωπύρωση της ευρύτερης αναστάτωσης στον ευρωπαϊκό Νότο με αιχμές την Ιταλία και την Ελλάδα.

Αν, λοιπόν, δεχτούμε και υιοθετήσουμε το προαναφερθέν βασικό σενάριο για την ελληνική οικονομία κατά τα επόμενα χρόνια, τότε ωφελημένες εισηγμένες εταιρείες (και κατ’ επέκταση μετοχές) θα είναι κυρίως:

-Στις πλείστες των περιπτώσεων, όσες επιχειρήσεις τα πήγαν καλά και κατά την προηγούμενη πενταετία. Η λογική είναι απλή: όσοι όμιλοι κατάφεραν να παραμείνουν ισχυροί σε περιόδους ύφεσης ή στασιμότητας, έχουν όλες τις δυνατότητες να καρπωθούν το μεγαλύτερο μέρος της όποιας προσδοκώμενης ανάπτυξης. Και αυτό γιατί αρκετοί ανταγωνιστές τους είτε αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την αγορά, είτε υποχρεώθηκαν σε απώλειες στελεχών, δικτύων και χρηματοδότησης. Μια απλή, λοιπόν, επενδυτική συνταγή είναι η επιλογή μερικών τέτοιων ισχυρών εταιρειών, ιδιαίτερα αν οι αποτιμήσεις τους θεωρούνται σήμερα ελκυστικές και οι χρηματικές τους διανομές είναι αξιόλογες (μέση μερισματική απόδοση των τη τραπεζικών τίτλων του Χ.Α. κοντά ή και πάνω από το 3%).

-Κάποιες άλλες εταιρείες που ο όγκος των εργασιών τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον όγκο των εγχώριων επενδύσεων και από μετοχικής άποψης έχουν μείνει πίσω. Οι υποστηρικτές αυτών των μετοχών πιστεύουν πως αν τελικά η ελληνική οικονομία ανακάμψει ουσιαστικά, αυτό πρόκειται να γίνει μόνο μέσα από την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων, άρα δουλειά των επενδυτών είναι να εντοπίσουν εισηγμένες εταιρείες που διαθέτουν υγιή χρηματοοικονομικά δεδομένα και έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλευθούν μια τέτοια συγκυρία.

-Και, τέλος, όσες εισηγμένες καταφέρουν να πετύχουν μια καλή συμφωνία αναχρηματοδότησης με τις τράπεζες, ανασαίνοντας από πλευράς ρευστότητας και καλύπτοντας σταδιακά το χαμένο έδαφος των τελευταίων ετών. Πρόκειται ουσιαστικά για τοποθετήσεις υψηλού μετοχικού ρίσκου, καθώς δύσκολα μπορεί να προβλέψει κάποιος: α) Το αν τελικά οι αναχρηματοδοτήσεις δανείων θα γίνουν ή όχι (βλέπε τους αποτυχημένους χειρισμούς στην περίπτωση της Alpha Grissin), β) Το αν οι αναχρηματοδοτήσεις γίνουν έγκαιρα και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να απομείνει κάποια περιουσία στους σημερινούς μετόχους (π.χ. στην περίπτωση της Altec, η μετοχή βρίσκεται εκτός διαπραγμάτευσης και στην προσεχή τακτική γενική συνέλευση θα προταθεί η διαγραφή της πολύπαθης -και με υψηλά αρνητικά ίδια κεφάλαια- εταιρείας από το Χ.Α.).

Δημόσιες προτάσεις και αναχρηματοδοτήσεις

H συγκέντρωση του επενδυτικού ενδιαφέροντος σε θερμούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας έχει επιδράσει μέχρι σήμερα θετικά στις μετοχές, τουλάχιστον όσων εταιρειών έχουν δεχτεί προτάσεις. Έτσι, στον κλάδο της ιδιωτικής υγείας θετικά έχουν επηρεαστεί τόσο η μετοχή του ΔΘΚΑ Υγεία (έγινε δεκτή από τον βασικό μέτοχο σχετική δημόσια πρόταση) όσο και του Ιασώ (πουλήθηκε η θυγατρική του Iaso General).

Πέραν αυτού, ζητούμενο είναι το κατά πόσο θα επηρεαστεί η αποτίμηση αρκετών εισηγμένων εταιρειών από τις διαπραγματεύσεις που διεξάγουν με τις τράπεζες, σχετικά με την αναδιάρθρωση των υποχρεώσεών τους, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις θα συνδυαστεί και με σημαντικές μεταβολές στη μετοχική τους σύνθεση (προσέλκυση νέων επενδυτών).

Μερικές από αυτές τις περιπτώσεις είναι οι ΣΙΔΜΑ και Μπήτρος (συζητείται η μεταξύ τους σύμπραξη), η Pasal Development (αναμένεται η δικαστική έγκριση για αναδιάρθρωση δανείων, με παράλληλη πώληση περιουσιακών στοιχείων και κούρεμα υποχρεώσεων), η Επίλεκτος Κλωστοϋφαντουργία (αναμένεται η δικαστική απόφαση για επιμήκυνση υποχρεώσεων), η ΑΛΟΥΜΥΛ (ζητείται στρατηγικός επενδυτής), η Euromedica (το αμερικανικό fund Farallon που κατέχει μειοψηφικό ποσοστό και έχει αγοράσει το μεγαλύτερο τμήμα των δανείων, ζητά την απομάκρυνση της διοίκησης Λιακουνάκου προκειμένου να επιχειρήσει την εξυγίανση του ομίλου) και η Medicon Hellas (συζητείται απλά η αναχρηματοδότηση των δανείων).

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια αν σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσε να υπάρξει άνοδος των μετοχών στο Χρηματιστήριο ή όχι: η πλειονότητα των επενδυτών δείχνει σαφώς επιφυλακτική, ωστόσο συμφωνεί ότι κάθε περίπτωση εταιρείας θα πρέπει να εξετάζεται και να αναλύεται ξεχωριστά.