Ενέργεια και διπλωματία προωθούνται ως αντίβαρα στην κυβερνητική φθορά

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με αυξημένη κοινωνική πίεση και δημοσκοπική φθορά λόγω της δυσκολίας διαχείρισης σειράς θεμάτων όπως η ακρίβεια, οι αγροτικές αποζημιώσεις και τα ΕΛΤΑ, το Μέγαρο Μαξίμου στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου θετικού αφηγήματος για τη χώρα και στην ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων.

Μια καλή αφορμή για την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας, δόθηκε τις τελευταίες μέρες με τις εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική και ιδίως τη στρατηγική στον ενεργειακό τομέα. Η κυβέρνηση επενδύει σημαντικά στη διεθνή εικόνα της χώρας, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται ως ο αρχιτέκτονας μιας Ελλάδας που έχει αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή και συμμετέχει ενεργά σε κρίσιμες διεθνείς εξελίξεις.

Η Ελλάδα, μετά και τις εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας, μέσα από τη συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, «μπήκε δυνατά» στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη.

Η παρουσία του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας στο Ζάππειο, οι δηλώσεις του περί «Ελλάδας ως πύλης εισόδου του αμερικανικού LNG στην Ευρώπη» και η εκτίμηση ότι η χώρα μπορεί να μετατραπεί σε παραγωγό φυσικού αερίου, αποτέλεσαν για το πρωθυπουργικό επιτελείο ένα επικοινωνιακό «δώρο». Η Ουάσιγκτον αποφάσισε να επιστρέψει δυναμικά στον ελληνικό ενεργειακό χάρτη, με επενδύσεις που –σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις– ενδέχεται να φτάσουν έως και τα 10 δισ. δολάρια.

Η Ελλάδα, λένε στο Μαξίμου, διεκδικεί πλέον, «όχι μόνο ρόλο διαμετακομιστή, αλλά και παραγωγού ενέργειας», κάτι που μεταφράζεται σε ισχυρό γεωστρατηγικό αποτύπωμα και σε πολλαπλασιασμό των εθνικών ερεισμάτων.

Παράλληλα, η κοινή δήλωση την περασμένη Πέμπτη για τη συνεργασία 3 + 1 —Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ— θεωρείται από την κυβέρνηση ως ένα ευρύτερο γεωπολιτικό σχήμα που «ήρθε για να μείνει», καθώς δημιουργεί συνθήκες συνολικής συμμαχικής προσέγγισης στην Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας τον ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας σε μια εύθραυστη περιοχή.

Το σχήμα αυτό, σε συνδυασμό με την πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη σύγκληση της πενταμερούς διάσκεψης 5x5 για την Ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύει τη βούληση της Αθήνας να πρωτοστατήσει σε μια νέα φάση περιφερειακού διαλόγου. Η πρωτοβουλία αυτή, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, «δεν αποσκοπεί σε υποχωρήσεις, αλλά σε εδραίωση διαύλων επικοινωνίας που μπορούν να οδηγήσουν σε σταθερότητα και κοινό όφελος».

Χωρίς υποχωρήσεις

«Η Ελλάδα έχει καταφέρει μέσα σε 6,5 χρόνια όσα δεν είχαν γίνει για δεκαετίες», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, αναφερόμενος σε πρωτοβουλίες, όπως οι συμφωνίες ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, η επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός και οι ενεργειακές συνεργασίες με μεγάλες εταιρείες όπως Chevron και ExxonMobil.

Η εξωτερική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως είπε, χαρακτηρίζεται από «πατριωτισμό της ευθύνης», μια φράση που αποτυπώνει τη φιλοσοφία του διαλόγου χωρίς υποχωρήσεις. Το κυβερνητικό επιτελείο επιδιώκει να παρουσιάσει αυτή τη σταθερή πορεία ως απόδειξη ότι «η Ελλάδα δεν είναι απομονωμένη», αλλά αντίθετα, «αναβαθμίζεται θεσμικά, ενεργειακά και γεωπολιτικά». Οι πρόσφατες εξελίξεις, τονίζουν κυβερνητικές πηγές, «είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους βιάστηκαν να μιλήσουν για απομόνωση της χώρας».

Στελέχη της κυβέρνησης εκτιμούν πως η παρουσία της Ελλάδας στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων λειτουργεί και ως πολιτικό «αντίβαρο» στα εσωτερικά ζητήματα που προκαλούν φθορά. Με άλλα λόγια, η εξωτερική πολιτική δεν αποτελεί μόνο πεδίο διεθνούς προβολής, αλλά και εργαλείο αναστροφής της εικόνας στο εσωτερικό.

Το βασικό αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι οι πρωτοβουλίες αυτές δεν έχουν ορίζοντα την εκλογική τετραετία, αλλά «την Ελλάδα του 2030». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σύμφωνα με συνεργάτες του, επιδιώκει να πείσει ότι η κυβέρνησή του σχεδιάζει «μακροπρόθεσμα, με γνώμονα τη σταθερότητα, την ανάπτυξη και τη γεωστρατηγική ασφάλεια της χώρας». Ουσιαστικά το τρίπτυχο αυτής της επιχειρηματολογίας συνθέτουν η ενεργειακή διπλωματία, οι διεθνείς συμμαχίες και τα κοινωνικά μέτρα, με το βλέμμα σε μια Ελλάδα εξωστρεφή και ενεργειακά αυτόνομη.

Παράλληλα, η προσπάθεια αυτή συνδυάζεται, σε εσωτερικό επίπεδο, με τα μέτρα στήριξης της κοινωνίας που είχαν εξαγγελθεί από τον πρωθυπουργό στη ΔΕΘ και ψηφίστηκαν την Παρασκευή στη Βουλή, λίγες μέρες πριν από την καταβολή του επιδόματος των 250 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους και τη επιστροφή ενός ενοικίου σε όλους τους ενοικιαστές. Κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν ότι η κοινωνική πολιτική δεν σταματά, αλλά θα ενισχύεται σταδιακά, «όσο η οικονομία αντέχει».

Από την άλλη, ερώτημα παραμένει αν η εικόνα μιας «αναβαθμισμένης Ελλάδας» μπορεί να μετατραπεί σε πολιτικό κεφάλαιο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν η κοινωνική κόπωση παραμένει ισχυρή. Όπως παραδέχονται ακόμη και κυβερνητικά στελέχη, είναι η πιο δύσκολη εξίσωση που καλούνται να λύσουν μέχρι την άνοιξη του 2027.