Να μπουν τα ενοίκια στη φορολογική κλίμακα

Η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης να ανακοινώνει ένα τουλάχιστον «καλό νέο» την εβδομάδα έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, αν πιστέψουμε τελευταίες δημοσκοπήσεις. Οι επιδόσεις του κυβερνώντος κόμματος βελτιώνονται. 

Είναι λοιπόν ένας καλός λόγος για να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο πιθανόν, σκέφτονται οι εμπνευστές της. Αυτό ίσως εξηγεί τις διαρροές που θέλουν το οικονομικό επιτελείο να εξετάζει σενάρια για τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των εισοδημάτων από τα ενοίκια. Η όποια απόφαση θα ανακοινωθεί στη ΔΕΘ (!).

Σήμερα, αυτά τα εισοδήματα μέχρι 12 χιλ. ευρώ υπόκεινται σε φορολογικό συντελεστή 15%. Από εκεί και πάνω και μέχρι τις 35 χιλ. ευρώ φορολογούνται με αυτοτελή συντελεστή 35%. Για ετήσια ποσά άνω των 35 χιλ. ευρώ, ο συντελεστής ανεβαίνει στο 45%. 

Οι ετήσιες δαπάνες επισκευής, συντήρησης κ.λπ. εκπίπτουν σε ποσοστό 5% επί του ακαθάριστου εισοδήματος. Οι δαπάνες για αντιπλημμυρικά έργα και αποξήρανσης εκπίπτουν σε ποσοστό 10%.

Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία, κάπου 1,1 εκατ. φορολογούμενοι περίπου δήλωσαν 4,69 δισ. ευρώ ακαθάριστο εισόδημα από την εκμίσθωση κατοικιών ή 4.300 ευρώ κατά μέσο όρο. Η συντριπτική πλειοψηφία δηλώνει εισόδημα από ενοίκια μέχρι 10 χιλ. ευρώ ετησίως. 

Ακόμη, κάπου 1.670 δήλωσαν ότι έλαβαν εισοδήματα ύψους 20,3 εκατ. ευρώ από εκμετάλλευση ακινήτων στο εξωτερικό ή 12.000 ευρώ κατά μέσο όρο τον χρόνο.  

Από πολιτικής σκοπιάς, ο αριθμός των φορολογουμένων που επηρεάζεται από ενδεχόμενη μείωση των αυτοτελών συντελεστών για τα ενοίκια είναι μεγάλος για να αγνοηθεί. Από οικονομικής σκοπιάς, η μείωση των συντελεστών θα οδηγούσε σε μείωση εσόδων αλλά και σε πιθανή αποκάλυψη αδήλωτων ενοικίων.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι παρατηρούν ότι η επικριθείσα (από την αντιπολίτευση) μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 5% επί των μερισμάτων οδήγησε σε μεγάλη αύξηση των εσόδων από αυτή την πηγή. Δεν αποκλείεται λοιπόν να το επαναλάβουν, μειώνοντας σε 5% από 15% τον συντελεστή για ενοίκια μέχρι 12 χιλ. ευρώ ετησίως με παράλληλη αναμόρφωση της κλίμακας.    

Όμως, η ελάφρυνση της φορολογικής επιβάρυνσης θα έπρεπε να συμβαδίζει με την απλοποίηση της φορολογικής κλίμακας και την εξομοίωση και ενιαία φορολογική μεταχείριση των εισοδημάτων από διαφορετικές πηγές, π.χ. τόκοι καταθέσεων, ενοίκια κ.λπ.     

Όλα τα εισοδήματα θα έπρεπε να μπαίνουν στην ίδια φορολογική κλίμακα εισοδήματος. Οι μεγάλες παρεμβάσεις με δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών, περιορισμό τους και αύξηση των εισοδηματικών κλιμακίων θα έπρεπε να γίνουν ταυτόχρονα.

Μαζί με την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας για την προστασία από τη διάβρωση των εισοδημάτων από τον πληθωρισμό και την επανεξέταση των φοροαπαλλαγών ύψους 18,5 δισ. ευρώ για τη δημιουργία μεγαλύτερου δημοσιονομικού χώρου. 

Κατανοούμε ότι μερικοί ενδεχομένως θα ισχυρισθούν ότι οι τόκοι και τα ενοίκια προέρχονται από κεφάλαια τα οποία έχουν ήδη φορολογηθεί στο παρελθόν και επομένως θα πρέπει να έχουν χαμηλότερο συντελεστή.  Όμως, ούτε αυτό δεν ισχύει ακριβώς στην Ελλάδα καθώς η φοροδιαφυγή στις κατασκευές είναι διαχρονικά υψηλή.  

Δυστυχώς, παρά την όποια πρόοδο, η φορολογική βάση στην Ελλάδα παραμένει σχετικά στενή. Η μισθωτή εργασία συνεχίζει να επιβαρύνεται υπέρμετρα από φόρους και εισφορές όπως έχουμε αναφέρει κατ' επανάληψη στο παρελθόν.

Θα ήταν ευχής έργον αν η διεύρυνση της φορολογικής βάσης συνοδευόταν από την αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων και την απλοποίηση, εξομοίωση και ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ενοικίων, με πολύ πιο χαμηλούς συντελεστές.