Θα μας σώσουν οι Κινέζοι; Don’t bet on it!

Οι Κινέζοι διαθέτουν αρκετή ρευστότητα για να αγοράσουν όχι μόνο τα χρεόγραφα που θα εκδώσει φέτος η Ελλάδα αλλά και όλο το δημόσιο χρέος της. Όμως, δεν είναι ανόητοι.

Δημοσιεύθηκε: 27 Ιανουαρίου 2010 - 07:51

Dr Money

Θα μας σώσουν οι Κινέζοι; Don’t bet on it!

Πάνε δύο περίπου μήνες από τον Νοέμβριο του 2009 όπου ο Gary Cohn, president και COO (Chief Operating Officer) της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs, υπέβαλε την πρόταση για αγορά ελληνικών χρεογράφων ύψους 20 - 25 δισ. ευρώ από την Κίνα στο γεύμα που είχε με τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου και άλλους υπουργούς.

Ήταν τότε που ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε τη φράση "let’s look into it" (ας το εξετάσουμε).

H πρόταση είναι εύλογη για κάποιον που έχει διαπιστώσει αφενός τις ανάγκες της δικής μας χώρας και τις δυνατότητες της άλλης και αφετέρου έχει πρόσβαση στα κέντρα αποφάσεων των δύο χωρών.

Υπενθυμίζεται ότι τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας εκτιμώνται κοντά στα 2 τρισ. δολάρια, ενώ του κρατικού επενδυτικού βραχίονα China Investment Corporation κοντά στα 800 δισ. δολάρια ή 572 δισ. ευρώ. Ως γνωστόν, οι επίσημες εκτιμήσεις για τον φετινό δανεισμό του Δημοσίου ανέρχονται σε 54 δισ. ευρώ.

Στο διάστημα που μεσολάβησε έγιναν κάποιες επαφές σε υψηλό επίπεδο μεταξύ των δύο πλευρών, αλλά μέχρι στιγμής δεν κατέληξαν σε κάποιο μεγάλο ντιλ που θα σηματοδοτούσε πιθανόν το τέλος της έντονης πίεσης στα ελληνικά spreads.

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.

Οι Κινέζοι δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να αγοράσουν ελληνικά χρεόγραφα αξίας 20 - 25 δισ. ευρώ, γνωρίζοντας τη σημασία μιας τέτοιας κίνησης για την Ελλάδα, και να αναλάβουν το ρίσκο αρκούμενοι μόνο στα υψηλά spreads.

Άλλωστε τα 20 δισ. ευρώ αντιστοιχούν στο 3,5% περίπου του συνολικού ενεργητικού του κρατικού επενδυτικού fund, της China Investment Corporation, και είναι δυσανάλογα μεγάλο ως ποσοστό στο ειδικό βάρος της ελληνικής οικονομίας παγκοσμίως.

Θα έκαναν λοιπόν οι Κινέζοι το ντιλ μόνο αν πέρα από τα υψηλά spreads υπήρχαν κι άλλες παραχωρήσεις της ελληνικής πλευράς.

Από τη σκοπιά των Κινέζων, που γνωρίζουν ότι έχουν το πάνω χέρι στη συναλλαγή, το ζητούμενο είναι η διεθνής διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου που συμπεριλαμβάνει τα νομίσματα με στόχο την καλύτερη σχέση απόδοσης - ρίσκου και πιθανόν η επέκταση της γεωπολιτικής επιρροής τους.

Η διαφοροποίηση δεν περιλαμβάνει μόνο την κατοχή ελληνικών ομολόγων ή μετοχών, αλλά και πραγματικών στοιχείων ενεργητικού (real assets) όπως λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρόμους και real estate.

Τα πραγματικά στοιχεία ενεργητικού έχουν συνήθως μικρότερη μεταβλητότητα από τις περισσότερες κινητές αξίες και μικρότερο βαθμό συσχέτισης με κινητές αξίες στο πλαίσιο ενός χαρτοφυλακίου.

Όμως, η ελληνική κυβέρνηση έχει διαμηνύσει ότι δεν πουλά υποδομές και δίκτυα. Υπό αυτήν την έννοια, περιορίζεται το εύρος των περιουσιακών στοιχείων που μπορεί να ενδιαφέρει τρίτους όπως οι Κινέζοι.

Υπό αυτήν την έννοια, ο πήχης για το ποσό των ελληνικών ομολόγων που θα ήθελαν να αγοράσουν οι Κινέζοι χαμηλώνει και πιθανώς τοποθετείται μεταξύ 5 - 10 δισ. δολαρίων, αν θυμηθούμε τη χθεσινή δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου στο Dow Jones Wires.

Οι Κινέζοι έχουν ασφαλώς πολύ ρευστό για να επενδύσουν στο εξωτερικό.

Όμως έχουν καεί επίσης στον χυλό τα τελευταία χρόνια σε ορισμένες εξ αυτών, π.χ. το 9,9% της Blackstone Group το 2007, ώστε να φυσάνε και το γιαούρτι.

Υπό αυτήν την έννοια, και αφού η ελληνική πλευρά δεν επιθυμεί να παραδώσει τον έλεγχο ή να πουλήσει επιχειρήσεις και real assets που ενδιαφέρουν τους Κινέζους, θα ήταν οξύμωρο να ελπίζει κανείς ότι θα μας σώσουν ή τουλάχιστον θα μας βγάλουν από τη δύσκολη θέση οι Κινέζοι.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.