Στην καλτ ταινία «Τρελές ιστορίες έρωτα και φαντασίας» (The Princess Bride), ο ήρωας Ουέσλι ξεγελά έναν κακοποιό, τον Βιτσίνι, και τον οδηγεί στο να σκοτωθεί σε μια πνευματική μάχη. Ο Βιτσίνι πρέπει να επιλέξει μεταξύ δυο ποτηριών κρασί, το ένα εκ των οποίων, κατά τον Ουέσλι, περιέχει δηλητήριο. Στην πραγματικότητα και το ποτήρι του Ουέσλι είναι δηλητηριασμένο, αλλά επιβιώνει: για πολλά χρόνια «έχτιζε» μια ανοσία στην τοξίνη. Μέσω μακράς και προσεκτικής προετοιμασίας ο Ουέσλι κέρδισε την πνευματική μάχη πολύ πριν καν αυτή αρχίσει.Αντικαταστήστε τον Ουέσλι με τον Σι Τζινπίνγκ και τον Βιτσίνι με τον Ντόναλντ Τραμπ και θα δείτε πως οι εμπορικές διαπραγματεύσεις στο Λονδίνο αυτήν την εβδομάδα έχουν πολύ μεγαλύτερο νόημα. Δεν τελείωσαν με την Αμερική να κείται νεκρή στο έδαφος, αλλά δεν απέχουν πολύ από αυτό.
Οι πλευρές συμφώνησαν ένα κωμικά αόριστο πλαίσιο συνεργασίας, με τις ΗΠΑ να ζητούν χειραψία για να σφραγίσουν τη συμφωνία –δραστηριότητα στην οποία συμβαίνει ο Ντόναλντ Τραμπ να είναι φημισμένα κακός.
Ούτε στη διαπραγμάτευση είναι πολύ καλός. Το Πεκίνο είναι ο ξεκάθαρος νικητής σε αυτές τις πρώτες αψιμαχίες. Ο Τραμπ έχει πλέον άρει τους περισσότερους έκτακτους τιμωρητικούς δασμούς που επέβαλε στην Κίνα από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Αυτό που πήρε ως αντάλλαγμα αυτή τη φορά ήταν μια αόριστη υπόσχεση της Κίνας να άρει τους περιορισμούς στις εξαγωγές σπάνιων γαιών που επέβαλε στις 4 Απριλίου, όπως ζήτησε παραπονεμένα ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλός του Κέβιν Χασετ.
Όπως έγραψα πρόσφατα, η απόφαση της Κίνας τον Απρίλιο να σταματήσει τις εξαγωγές ορισμένων σπάνιων μεταλλευμάτων είναι ένα πολύ πιο χειρουργικό χτύπημα απ’ ότι οι προηγούμενοι αναποτελεσματικοί περιορισμοί. Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2010 υπονομεύτηκαν από την επέκταση της παραγωγής ορυκτών εκτός Κίνας και μέσω της λαθρεμπορίας τους από τους διαβόητα άνομους μεταλλωρύχους και μεταποιητές της.
Ο τελευταίος γύρος περιορισμών επικεντρώνεται σε λιγότερο συνηθισμένες «βαριές» σπάνιες γαίες όπως το δυσπρόσιο, που δεν έχει μεγάλους ανταγωνιστές παραγωγούς εκτός Κίνας και του οποίου η τιμή εκτινάχθηκε υψηλότερα μετά την ανακοίνωση της επιβολής ελέγχων.
Από τη δεκαετία του 2010, το Πεκίνο έχει πατάξει σε μεγάλο βαθμό την ερασιτεχνική παραγωγή και το λαθρεμπόριο σπάνιων γαιών. Η παραγωγή κυριαρχείται από έναν μικρό αριθμό εταιρειών που ελέγχονται αυστηρά από το κράτος και οι τελευταίοι έλεγχοι επιβάλλονται μέσω αδειών εξαγωγής «διπλής χρήσης» για προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην αμυντική βιομηχανία. Αυτό διευκολύνει πολύ τις αρχές να ελέγχουν την αλυσίδα εφοδιασμού.

Το κινεζικό κράτος οπωσδήποτε έχει τα δικά του θέματα, με την κρίση και τον συντονισμό. Οι έλεγχοι σπάνιων γαιών του απειλούν οικονομίες που το Πεκίνο προσπαθεί να τραβήξει από την τροχιά των ΗΠΑ. Οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα.
Η αποξένωση όλων των αγοραστών σπάνιων γαιών είναι πολιτικά ριψοκίνδυνη, αλλά η Κίνα τουλάχιστον διαφοροποιεί κάπως τις ευρωπαϊκές εταιρείες από τις αμερικάνικες. Οι προμηθευτές της Volkswagen, που έχει περισσότερα από 30 εργοστάσια στην Κίνα, ήταν μεταξύ των πρώτων που πήραν άδεια για να αγοράσουν σπάνιες γαίες. Το Πεκίνο καταφέρνει να περάσει τον χαμηλό πήχη της υπέρβασης της ικανότητας της κυβέρνησης Τραμπ με κάποια απόσταση.
Τα αμερικανικά όπλα, αν και τρομερά, είναι πιο δύσκολο να μπουν στο στόχαστρο με ακρίβεια. Όπως η Βρετανία ήταν λανθασμένα πεπεισμένη πως το εμπορικό της έλλειμμα με την ΕΕ θα της έδινε την υπερδύναμη του όπλου Brexit για πρόσβαση στον Βρετανό καταναλωτή, έτσι και ο Τραμπ πίστεψε πως οι απαγορευτικοί δασμοί στις κινεζικές εισαγωγές θα γονάτιζαν το Πεκίνο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Κίνα είναι ευάλωτη, παραμένοντας εξαρτημένη από ζήτηση από το εξωτερικό αφού διατήρησε το παραδοσιακό της αναπτυξιακό μοντέλο που είναι προσανατολισμένο στις εξαγωγές. Αλλά οι μη στοχευμένοι δασμοί του Τραμπ σήμαιναν πως οι αμερικανικές εταιρείες κινδύνευαν να χάσουν βασικές βιομηχανικές εισροές, καθώς και ενδεχομένως να αδειάσουν τα ράφια από καταναλωτικά αγαθά.
Ως προς τις απόπειρες των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τους ελέγχους στις εξαγωγές για να πιέσουν την κινεζική οικονομία, τα αμερικανικά εργαλεία αποδείχθηκαν πως είναι πολύ εύκολο να παρακαμφθούν.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr
FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΗ κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν χρησιμοποίησε περιορισμούς στην αμερικανική τεχνολογία και τις εξωτερικές επενδύσεις για να επιβραδύνει την τεχνολογική εξέλιξη της Κίνας στους ημιαγωγούς και άλλους τομείς, και στηρίχθηκε στους συμμάχους της για να κάνουν το ίδιο.
Δεν πέτυχε. Η Κίνα ανέπτυξε τάχιστα την δική της τεχνολογία τσιπ. Ομοίως, είναι απίθανο οι πρόσφατοι περιορισμοί του Τραμπ στις εξαγωγές λογισμικού τσιπ να επιτρέψουν στις ΗΠΑ να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος έναντι της Κίνας.
Η απόπειρα του Τραμπ να πολεμήσει την Κίνα στο έδαφός της για τον έλεγχο κρίσιμων φυσικών εισροών επιβάλλοντας περιορισμούς στις εξαγωγές αιθανίου, ενός αερίου που χρησιμοποιείται στη χημική βιομηχανία, είναι πιο πιθανό να βλάψει τις εταιρείες της χώρας του και των εταίρων του.
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διαθέτουν ορισμένα εξαιρετικά ισχυρά όπλα, όπως ο περιορισμός της πρόσβασης στο παγκόσμιο δολαριακό σύστημα πληρωμών, αλλά η χρήση τους σε μεγάλη κλίμακα δεν είναι δοκιμασμένη.
Ο θρίαμβος του γαλήνια μεθοδικού Ουέσλι έναντι του πομπωδώς αδαή Βιτσίνι είναι μια πραγματικά μεγάλη στιγμή στο σινεμά. Αν ο Τραμπ θέλει να κερδίσει τον επόμενο γύρο θα πρέπει να εξετάσει τα πυρομαχικά που έχει στη διάθεσή του και να τα χρησιμοποιήσει με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια.
Η ιστορία δεν υποδηλώνει πως αυτό είναι ένα πιθανό αποτέλεσμα.
© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation