«Ελντοράντο» στην αγορά χαλκού φέρνουν τα data centers

Οι επιβάτες του βγαίνουν σε κάτι που μοιάζει με ζεστή βροχή, χάρη στο νερό που βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ του επιπέδου 68 και της επιφάνειας. Φορούν σκληρά κράνη, ενισχυμένες με ατσάλι μπότες και μια φόρμα στην οποία έχει συνδεθεί αναπνευστήρας έκτακτης ανάγκης. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, θα εκλυθεί στο συγκρότημα μια «μπόχα», ένα δύσοσμο αέριο, ως σήμα για εκκένωση.

Αυτό είναι το βαθύτερο τμήμα ενός τεράστιου συγκροτήματος στο περίφημο «χάλκινο τρίγωνο» της Αριζόνα, όπου πραγματοποιούνται εργασίες εξόρυξης από τον 19ο αιώνα. Η Resolution Copper, η ιδιοκτήτριά του, έχει δαπανήσει πάνω από 2 δισ. δολάρια μέχρι σήμερα για την ανάπτυξη και την αδειοδότηση του χώρου.

Θα περάσει πιθανόν μια ακόμα δεκαετία προτού αρχίσει να βγάζει χαλκό από το έδαφος, και ακόμα και αυτό εξαρτάται εν μέρει από μια βασική δικαστική απόφαση που αναμένεται το 2026. Το κοίτασμα βρίσκεται κάτω από σημείο που ορισμένοι Ιθαγενείς Αμερικάνοι λένε πως είναι ιερή γη, και οι νομικές διαμάχες έχουν καθυστερήσει τη πρόοδο του έργου.

Το project «θα αλλάξει για πάντα το τοπίο» λέει ο Terry Rambler, πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου της Φυλής στο Σαν Κάρλος, που αντιτίθεται στο έργο. «Αυτή η μάχη δεν είναι μόνο για το σήμερα, είναι για 100 χρόνια από σήμερα, για τα παιδιά και τα εγγόνια μου».

Αλλά η Resolution εκτιμά πως το τεράστιο κοίτασμα θα παράγει αρκετό μέταλλο ώστε να ανταποκρίνεται σε έως και ένα τέταρτο της ετήσιας αμερικανικής ζήτησης χαλκού σε τέσσερις δεκαετίες και, οικονομικά, τα άστρα ευθυγραμμίζονται για μια τέτοια βαριά επένδυση.

Η ζήτηση για χαλκό ενισχύεται από την κατασκευή υποδομών δικτύων για την πράσινη μετάβαση και για την τροφοδότηση των data centers της τεχνητής νοημοσύνης.  Αυτά χρειάζονται από 27 έως 33 τόνους χαλκού ανά megawatt ισχύος, σύμφωνα με την εταιρεία ορυχείων Grupo Mexico, υπερδιπλάσιο αυτού που απαιτείται για τα συμβατικά data centers.

Η BHP, ο μεγαλύτερος όμιλος εξόρυξης του κόσμου με βάση την αγοραία αξία του και μέτοχος της Resolution, εκτίμησε τον Ιανουάριο πως η ποσότητα του χαλκού που χρησιμοποιείται για τα data centres παγκοσμίως θα αυξηθεί «έξι φορές μέχρι το 2050».

Έπειτα, υπάρχει η κίνηση προς τον παγκόσμιο επανεξοπλισμό. «Πολλή ζήτηση για χαλκό είναι κρυφή» λέει ο Robert Friedland, επιχειρηματίας ορυχείων. «Οι στρατιωτικές απαιτήσεις για χαλκό ποτέ δεν δημοσιοποιούνται δημοσίως». Οι αναλυτές στη Societe Generale εκτιμά πως οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 9,4% στα 2,7 τρισ. δολάρια το 2024.

Αλλά τα υπάρχοντα ορυχεία, ορισμένα εκ των οποίων χρονολογούνται πάνω από έναν αιώνα, παλαιώνουν και γίνονται λιγότερο παραγωγικά, ενώ μεγάλα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα γίνεται όλο πιο δύσκολο να βρεθούν. Τα τελευταία χρόνια «χτίστηκαν απειροελάχιστα νέα ορυχεία» λέει ο Charles Cooper, επικεφαλής του τμήματος έρευνας χαλκού στην Wood Mackenzie.

Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας ανέφερε φέτος πως μέχρι το 2035 η παραγωγή από τα υφιστάμενα και τα σχεδιαζόμενα ορυχεία θα ικανοποιήσει μόνο το 70% της παγκόσμιας ζήτησης. Οι υφιστάμενοι παραγωγοί κυνηγούν τις συγχωνεύσεις προκειμένου να αυξήσουν τα αποθέματά τους και να μειώσουν τα κόστη.

Οι αναλυτές αναμένουν ανεπάρκεια από φέτος κιόλας, με την εταιρεία συμβούλων Wood Mackenzie να προβλέπει έλλειψη 304.000 τόνων καθαρισμένου χαλκού το 2025, κενό που όπως αναφέρει θα αυξηθεί το 2026. «Η εξόρυξη είναι το βήμα που καθορίζει τον ρυθμό της ενεργειακής μετάβασης» σημειώνει ο Cooper.

Οι τιμές κινούνται αντίστοιχα, με τον χαλκό να σπάει σειρά ρεκόρ από τον Οκτώβριο. Η τιμή-ορόσημο του London Metal Exchange αυτή τη στιγμή ξεπερνά τις 11.000 δολάρια ο τόννος, σε σύγκριση με τα περίπου 8.500 δολάρια που ήταν πριν από δυο χρόνια.

«Τα ελλείμματα στην αγορά μετάλλων δεν μπορεί να συνεχιστούν για πολύ» είπε ο Cooper, σημειώνοντας πως οι προηγούμενες αυξήσεις τιμών έτειναν να έχουν ως αποτέλεσμα είτε την υποκατάσταση ή την αυξημένη προσφορά από άλλες πηγές, όπως το σκραπ μέταλλο. Αλλά επισημαίνει επίσης πως οι hyperscalers της τεχνολογίας που χτίζουν data centers είναι λιγότερο ευάλωτοι στις τιμές απ’ ότι πολλοί από τους παραδοσιακούς βιομηχανικούς καταναλωτές του μετάλλου. Ήδη «πλειοδοτούν έναντι των προμηθευτών δικτύου σε πράγματα όπως οι μετασχηματιστές».

O Vineet Mehra, διευθύνων σύμβουλος της IRH Global Trading, λέει πως ο χαλκός είναι «ο νέος χρυσός» και προβλέπει πως οι τιμές στα πρόσφατα επίπεδα «ήρθαν για να μείνουν» δεδομένης της διαφαινόμενης ανισορροπίας μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης.

H Resolution είναι επίσης μια υψηλού προφίλ δοκιμή για την κυβέρνηση Τραμπ, που θέλει να αναζωογονήσει τον εγχώριο κλάδο εξόρυξης και τον περασμένο μήνα πρόσθεσε τον χαλκό στη λίστα με τα κρίσιμα ορυκτά που είναι ζωτικής σημασίας για την αμερικανική οικονομία.

Η Vicky Peacey, πρόεδρος και γενική διευθύντρια του project, λέει πως η κυβέρνηση «έχει αναγνωρίσει αυτό το χρόνιο έλλειμμα στον χαλκό που μετρά δεκαετίες» και προσθέτει πως το project «οπωσδήποτε» έχει δικομματική υποστήριξη. Το διαφαινόμενο έλλειμμα χαλκού είναι «ακριβώς ο  λόγος για τον οποίον θα πρέπει να φέρουμε νέα προσφορά νωρίτερα παρά αργότερα».

Η BHP απέκτησε την Magma Copper Company, που λειτουργούσε διάφορα ορυχεία και ένα χυτήριο στην Αριζόνα, το 1996. Αργότερα όμως, αντιμετωπίζοντας μια κυκλική πτώση στην αγορά χαλκού, περιόρισε σταδιακά πολλές από τις λειτουργίες και έκλεισε τελείως το χυτήριο το 2003.

Την επόμενη χρονιά οι BHP και Rio Tinto, η με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο εταιρεία εξόρυξης που λειτουργεί ένα από τα παλαιότερα ορυχεία χαλκού στι ΗΠΑ, σχημάτισαν τη Resolution Copper για να βρουν τρόπο να εξορύξουν τους κατ’ εκτίμηση 1,8 δισ. τόνους χαλκού που είναι θαμμένοι κάτω από τo σημείο του ορυχείου Magma που έχουν ήδη γίνει εργασίες.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα υποαναπτυγμένα κοιτάσματα χαλκού στον κόσμο -αλλά η πρόσβαση στα αποθέματα του μεταλλεύματος θα απαιτήσει να γίνουν ανατινάξεις και να σκαφτεί τούνελ ενός μιλίου από το επίπεδο 68.

Η ανανεωμένη ώθηση για ένα τέτοιο τεχνικά δύσκολο και ακριβό έργο έχει να κάνει εν μέρει με την ώθηση στα κράτη της Δύσης να σπάσουν την εξάρτησή τους από την Κίνα για μια σειρά στρατηγικών μετάλλων. Το Πεκίνο δεν έχει διστάσει να χρησιμοποιήσει τον έλεγχο που έχει επί των αλυσίδων προμήθειας βασικών ορυκτών ως όπλο στον εμπορικό του πόλεμο με τις ΗΠΑ.

Η ίδια η Κίνα παράγει μόνο γύρω στο 9% του χαλκού που εξορύσσεται παγκοσμίως, αλλά αυτό το ποσοστό αυξάνεται γύρω στο 20% όταν συνυπολογιστούν τα projects του εξωτερικού στα οποία έχει μερίδια ιδιοκτησίας, σύμφωνα με το Benchmark Mineral Intelligence.

Όπως και με τις σπάνιες γαίες, ο πραγματικός της έλεγχος στην αγορά του χαλκού έρχεται στο στάδιο της επεξεργασίας. Η Κίνα ελέγχει τώρα περίπου το ήμισυ της ικανότητας τήξης χαλκού παγκοσμίως. Οι ΗΠΑ, αντιθέτως, έχουν μόλις δυο χυτήρια χαλκού σε λειτουργία.

Η Κίνα είναι επίσης μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής χαλκού, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 58% της ζήτησης του 2025, σύμφωνα με το Benchmark. 

Παρά τις συζητήσεις περί επιβράδυνσης της ανάπτυξης της Κίνας, η Ινδία και άλλες αναπτυσσόμενες ασιατικές οικονομίες αναμένεται να ενισχύσουν την παγκόσμια ζήτηση χαλκού τα επόμενα χρόνια.

Αλλά τα μεγαλύτερα ορυχεία χαλκού του κόσμου γερνάνε, με τις ποιότητες του μεταλλεύματος να φθίνουν και τα κόστη να αυξάνονται. Ο Maximo Pacheco, πρόεδρος της Codelco, του Χιλιανού κρατικού κολοσσού χαλκού, λέει πως  κάθε χρόνο γίνεται «πιο δύσκολο και πιο κοστοβόρο να παραχθεί ο χαλκός».

Η ανικανότητα διατήρησης της «λειτουργικής συνέχειας» και αποφυγής των διαταράξεων στην προμήθεια είναι «ο νούμερο ένα κίνδυνος» που συζητήθηκε μεταξύ των traders μετάλλων και των επιχειρηματικών στελεχών στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης της βιομηχανίας τον Οκτώβριο στο Λονδίνο, προσθέτει ο Pacheco.

Υπήρξαν μεγάλα ατυχήματα σε τρία από τα μεγαλύτερα ορυχεία του κόσμου φέτος, μεταξύ αυτών και στο El Teniente της Codelco, ενώ ισχυροί παραγωγοί χαλκού συμπεριλαμβανομένων των εισηγμένων στο Λονδίνο Glencore και Antofagasta έχουν μειώσει τις βραχυπρόθεσμες προβλέψεις τους για την παραγωγή.

Τέτοιες ατυχίες έχουν επίσης τονίσει τους κινδύνους της εξάρτησης από μια χούφτα γιγαντιαίων ορυχείων. «Οι παγκόσμιοι κίνδυνοι προμήθειας συγκεντρώνονται» λέει ο Ekbal Hussain, γεωεπιστήμονας του British Geological Survey. «Χρειαζόμαστε περισσότερο χαλκό, αλλά επίσης προμηθευόμαστε  τον χαλκό μας από μεγαλύτερα και λιγότερα mega-ορυχεία» λέει, σημειώνοντας πως 20 ορυχεία παράγουν περίπου το ένα τρίτο του χαλκού που εξορύσσεται παγκοσμίως.

Το μεγαλύτερο εξ αυτών είναι το Escondida στη Χιλή, όπου οι BHP και Rio Tinto επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια για τη διατήρηση και την ενίσχυση της παραγωγής.

Λίγοι πιστεύουν πως η διατήρηση της παραγωγής από υφιστάμενα ορυχεία θα είναι αρκετή, αν και η ανακάλυψη της επόμενης γενιάς των Escondidas γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Από τα 239 κοιτάσματα χαλκού που ανακαλύφθηκαν μεταξύ του 1990 και του 2023, μόνο τα 14 ανακαλύφθηκαν την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την ΙΕΑ.

«Τα εύκολα στη βιομηχανία μας έχουν γίνει» λέει η Kathleen Quirk, διευθύνουσα σύμβουλος της μεγάλης αμερικανικής εταιρείας εξόρυξης χαλκού Freeport-McMoRan. Οι εταιρείες εξόρυξης πρέπει να ερευνούν σε πιο απομακρυσμένες περιοχές ή βαθύτερα στο υπέδαφος.

«Ιστορικά, πάντα υπήρχε μια μακριά λίστα έργων που στα οποία η βιομηχανία θα μπορούσε να επενδύσει παγκοσμίως, αλλά αυτή η λίστα έχει γίνει πολύ μικρότερη» σχολιάζει η Quirk. «Είναι μια βιομηχανία στην οποία η προσφορά αυξάνεται δύσκολα».

Η ανάπτυξη γνωστών κοιτασμάτων μπορεί να είναι πολιτικά δύσκολη και ακριβή. Οι εταιρείες εξόρυξης αντιμετωπίζουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες ακόμα και σε χώρες όπως η Χιλή, όπου οι εξορύξεις συνεισφέρουν γύρω στο 12% του ΑΕΠ.

Η εξόρυξη χαλκού απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού, και η εταιρεία συμβούλων PwC προειδοποίησε τον Ιούλιο ότι η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο ξηρασίας σε βασικές περιοχές εξόρυξης χαλκού, συμπεριλαμβανομένης της Χιλής.

Τον Νοέμβριο, η εταιρεία αναλύσεων της αγοράς CRU είπε ότι οι εταιρείες εξόρυξης χαλκού πρέπει να επιταχύνουν τον ρυθμό με τον οποίον εγκρίνουν τα projects, προειδοποιώντας πως ο κόσμος βασίζεται όλο και περισσότερο σε «πρωτοφανείς» ποσότητες χαλκού από θεωρητικά ορυχεία και από αυτά που δεν διαθέτουν επιβεβαιωμένη χρηματοδότηση.

Υπάρχουν «σοκαριστικά λίγα» νέα μεγάλα ορυχεία χαλκού δρομολογημένα βραχυπρόθεσμα, σύμφωνα με τον Albert Mackenzie, αναλυτή χαλκού στο Benchmark Mineral Intelligence. Οι επενδυτές συχνά είναι «χλιαροί», προσθέτει. «Δεν είναι μόνο πως η κατασκευή ενός νέου ορυχείου είναι δύσκολη, αλλά αντιπαραβάλλουν τι άλλο μπορούν να κάνουν με αυτά τα χρήματα».

Υπάρχουν επίσης προβλήματα στο στάδιο της επεξεργασίας. Στην Κίνα, η εγχώρια κατασκευή χυτηρίων είναι τόσο δραματικά μεγάλη τα τελευταία χρόνια που δεν υπάρχει αρκετό μετάλλευμα χαλκού για να τροφοδοτήσει όλες τις εγκαταστάσεις παγκοσμίως. Οι εταιρείες εξόρυξης κάποτε πλήρωναν τα χυτήρια για να επεξεργαστούν το μετάλλευμά τους, αλλά τώρα συμβαίνει το ανάποδο.

Η προοπτική να ανοίξουν νέα χυτήρια χαλκού εκτός Κίνας βραχυπρόθεσμα -κάτι που θέλουν οι δυτικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, προκειμένου να μειώσουν την εξάρτησή τους από το Πεκίνο- είναι απίθανη. Είναι ακριβά στην κατασκευή, ενεργοβόρα στη λειτουργία και έχουν μικρά περιθώρια κέρδους.

Η BHP, που αρχικά αγόρασε τη Magma εν μέρει για να έχει πρόσβαση στο χυτήριο της στο Σαν Μανουέλ, δεν έχει ακόμα πει πού θα στείλει το μερίδιό της από τα συμπυκνώματα της Resolution. Η Rio Tinto σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα εγκατάστασή της στη γειτονική Γιούτα.

Αυτοί που ζουν κοντά σε περιοχές που είναι πλούσιες σε κοιτάσματα δεν χαίρονται πάντα να έχουν ένα ορυχείο ή μια εγκατάσταση χυτηρίου στην αυλή τους. Στη Σερβία, η επίμονη αντίθεση στο σχεδιαζόμενο ορυχείο Jadar της Rio Tinto ανάγκασε την εταιρεία φέτος να βάλει στο ράφι τα σχέδιά της για το project, στο οποίο έχει διαθέσει εκατομμύρια δολάρια.

Στην Αριζόνα, οι αντιδράσεις κατά της Resolution προέρχονται από κάποια τμήματα της Φυλής Απάτσι του Σαν Κάρλος, που έχουν πρωτοστατήσει σε αγωγές οι οποίοι έχουν καθυστερήσει το project.

Αν και το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ άνοιξε τον Μάιο τον δρόμο για να προχωρήσει το project, ένα ομοσπονδιακό εφετείο τον Αύγουστο σταμάτησε την κρίσιμη διαδικασία «ανταλλαγής εδάφους» που θα επέτρεπε στην Resolution να αρχίσει την κατασκευή τούνελ.

Ο Rambler του Φυλετικού Συμβουλίου του Σαν Κάρλος λέει πως τα σχέδια της Resolution θα καταστρέψουν μια περιοχή, το Όουκ Φλατ, που ορισμένοι Απάτσι θεωρούν ιερή. Η Resolution λέει πως το ορυχείο θα προκαλέσει μακροχρόνια τη βύθιση μιας περιοχής, στην οποία περιλαμβάνεται μέρος του Όουκ Φλατ.

Αλλά η προοπτική για θέσεις εργασίας, και οι διαφορές στις τοπικές παραδόσεις, σημαίνουν πως δεν συμφωνούν μαζί του όλοι όσοι ζουν στον Καταυλισμό Απάτσι του Σαν Κάρλος. «Απλά κοιτάξτε τον καταυλισμό μας» είπε ο William Belvado, κάτοικος του καταυλισμού, σε πρόσφατη συνάντηση της κοινότητας. «Έχουμε ποιότητα ζωής; Όχι… Είναι δύσκολο να το βλέπεις αυτό κάθε μέρα», είπε σε άλλους που συμμετείχαν στην εκδήλωση, η οποία οργανώθηκε από την Resolution.

Η φτώχεια στον καταυλισμό είναι εμφανής· πολλά σπίτια είναι μικροσκοπικά, ορισμένα είναι απλά καλυβάκια ή τρέιλερ που έχουν μετατραπεί σε μόνιμες κατοικίες. Γύρω από πολλές ιδιοκτησίες υπάρχουν σκουπίδια και άχρηστα αντικείμενα, καθώς και μερικά καμένα ή σπασμένα οχήματα.

Ο Belvado πρόσθεσε πως πολλοί είναι ανοικτοί στο να συζητήσουν με την εταιρεία τα σχέδια. «Αυτό δεν σημαίνει πως εγκαταλείπουμε τα πάντα».

Ο Rambler αναγνωρίζει πως ορισμένα μέλη της φυλής εργάζονται τοπικά για την Resolution καθώς και για τον Freeport, και πως μέρος της κοινότητας είναι «ποιο ανοικτό σε θέσεις εργασίας στα ορυχεία».

«Έχουμε κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να εξηγήσουμε στα μέλη της φυλής μας την απειλή που συνιστά για τις ζωές των ανθρώπων μας αυτό το ορυχείο», λέει. Το ιερό έδαφος μιας φυλής είναι «κάτι σαν μια εκκλησία», σημειώνει. «Οι Χριστιανοί θα τις θεωρούσαν ιερές και κανένας δεν θα έσκαβε κάνω από αυτές τις εκκλησίες».

Οι πονοκέφαλοι που προκαλεί το ξεκίνημα από το τίποτα σημάνουν πως οι μεγαλύτερες και πλουσιότερες εταιρείες εξόρυξης συνήθως προτιμούν να αγοράζουν περιουσιακά στοιχεία ή να επεκτείνουν τα υπάρχοντα ορυχεία τους.

Ο αγώνας για τον χαλκό οδήγησε στο μεγαλύτερο deal της χρονιάς στον τομέα των ορυχείων,  την προτεινόμενη συγχώνευση ύψους 50 δισ. δολαρίων των Anglo American και Teck Resources, που έχουν παρακείμενα projects στη Χιλή. Η συμφωνία θα καταστήσει την Anglo Teck τον πέμπτο μεγαλύτερο παραγωγό χαλκού παγκοσμίως, σύμφωνα με ανάλυση του Benchmark.

Υπάρχει επίσης αυξανόμενο ενδιαφέρον στην ανακύκλωση, τις νέες τεχνολογίες και την αφαίρεση περισσότερου χαλκού από υλικά που θεωρούνταν προηγουμένως απόβλητα.

 Ο διευθύνων σύμβουλος της BHP Mike Henry δήλωσε στους FT φέτος πως εξετάζει το ενδεχόμενο να ξανανοίξει ορυχεία χαλκού που είχαν κλείσει. Η εταιρεία διερευνά αν μπορεί να εξάγει το μέταλλο από σωρούς αποβλήτων στην Αριζόνα, κοντά στο Resolution, με άλλες εταιρείες εξόρυξης, περιλαμβανομένης της Freeport, να σχεδιάζουν παρόμοιες εργασίες.

«Μέρος αυτού που εξορύσσεται σήμερα δεν θα ήταν οικονομικά βιώσιμο πριν από 10 χρόνια» λέει ο Mackenzie της Benchmark. Αλλά οι αυξανόμενες τιμές του χαλκού και η καλύτερη τεχνολογία «ανοίγουν την προοπτική τα ορυχεία να παρατείνουν τη ζωή τους».

Η αγορά χαλκού έχει επίσης στρεβλωθεί από τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές, με τεράστιες ποσότητες καθαρισμένου μετάλλου να αποστέλλεται στην Αμερική πριν τεθούν σε ισχύ οι δασμοί. Η Benchmark εκτιμά πως ως αποτέλεσμα, η ποσότητα του υπερβάλλοντος αποθέματος που υπάρχει τώρα στις ΗΠΑ, πέραν της συνήθους ετήσιας κατανάλωσής του, είναι μεγαλύτερη από την ποσότητα του χαλκού που χρησιμοποιείται κάθε χρόνο στην Ινδία, τον τρίτο μεγαλύτερο καταναλωτή του κόσμου.

Η Natalie Scott-Gray, αναλύτρια θεμάτων ζήτησης μετάλλων της χρηματιστηριακής εμπορευμάτων StoneX, προβλέπει πως γύρω στο 2030, η αγορά χαλκού «αναμένεται να εισέλθει σε διαρθρωτικό έλλειμμα από το οποίο θα είναι πολύ δύσκολο να εξέλθει». Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι νικητές «θα είναι χώρες που έχουν απόθεμα» ή που ελέγχουν την παραγωγική ικανότητα.

Αυτός ο περιορισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκπλήξεις είτε από την πλευρά της προσφοράς, είτε από την πλευρά της ζήτησης, προσθέτει η Scott-Gray. «Αλλά το δια ταύτα θα είναι η διατήρηση υψηλότερων τιμών».

© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation