Παζάρια, κουρέματα ή πραγματική μείωση κόστους;

Σήμερα, στην covid εποχή, η ανάγκη των επιχειρήσεων για εξορθολογισμό των δαπανών τους είναι πιο επιτακτική από πότε. Τα κόστη του core business, όπως οι πρώτες ύλες, είναι συνήθως υπό έλεγχο, γιατί απλά γνωρίζουν την αγορά τους πολύ καλά.

Τι συμβαίνει όμως με τα υπόλοιπα κόστη, που είναι και αυτά σημαντικά; Εδώ, η προσπάθεια των επιχειρήσεων δεν είναι πάντα επιτυχής, γιατί συνήθως καταφεύγουν σε κινήσεις που δεν αποφέρουν πραγματικά και βιώσιμα αποτελέσματα.

Τα προβλήματα είναι ότι οι εταιρίες δεν διαθέτουν την τεχνογνωσία, τους πόρους, το χρόνο αλλά και τη γνώση της αγοράς για τη διαχείριση των υπολοίπων δαπανών, που συνήθως είναι κατακερματισμένες, αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελούν σημαντικό νούμερο.

Περιορίζονται σε «λύσεις» όπως στα «παζάρια» για να λάβουν μία, συνήθως ελάχιστα, καλύτερη τιμή, η οποία θα έχει βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Μπορεί να καθυστερούν την πληρωμή του προμηθευτή για μία έκπτωση, γνωστό και ως κούρεμα. Ή, ακόμα χειρότερα, μπορεί να μειώσουν την ποιότητα των προϊόντων ή των υπηρεσιών που λαμβάνουν.

Τέτοιες κινήσεις έχουν εφήμερα αποτελέσματα, δεν περιορίζουν το κόστος και βάζουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της αλυσίδας προμηθειών και ως επακόλουθο και της ίδιας της επιχείρησης. Έτσι, συνήθως η διαδικασία δεν έχει το ποθητό αποτέλεσμα και πάνε στο επόμενο βήμα. Αυτό της μείωσης μισθών ή της μείωσης προσωπικού.

Αυτό που θα έπρεπε να γίνεται είναι να δουλέψουν με τον προμηθευτή, ώστε να εξορθολογήσουν τη μεταξύ τους συνεργασία, να κάνουν χρήση της τεχνολογίας και καινοτόμων λύσεων. Έτσι, η σχέση μπορεί να γίνει win-win . Επιπρόσθετα, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει ένας προμηθευτής, και να μην κρίνεται μονάχα βάσει τιμής, αλλά βάσει της σχέσης τιμής/ποιότητας.

Και μια και μιλήσαμε για τιμή, ποια είναι η σωστή; Με άλλα λόγια, αν πληρώνουμε για κάτι 100€ και μετά από διαπραγματεύσεις το αγοράσουμε 95€, είναι καλά; Και αν η σωστή τιμή είναι 80€;

Ποιος γνωρίζει ή μπορεί να εφαρμόσει όλα τα παραπάνω; Το στέλεχος του τμήματος προμηθειών; Ο διευθυντής του λογιστηρίου; Ο οικονομικός διευθυντής;

Η απάντηση είναι απλή, κανείς. Εύλογη λοιπόν η απορία, οφείλουν να γνωρίζουν; Η απάντηση είναι όχι, γιατί απλά δεν είναι η δουλειά τους. Γιατί δεν μπορεί να είναι ειδικοί σε όλες κατηγορίες εξόδων μιας εταιρείας. Γιατί δεν έχουν το χρόνο να αποκτήσουν την απαραίτητη γνώση. Γιατί κάποιες κατηγορίες δαπανών τις κοιτούν μια φορά στα δύο χρόνια, οπότε, εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να είναι ειδικοί. Δεν έχει νόημα να επενδύσουν το χρόνο τους για να μάθουν, καθώς έχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα να κάνουν, για το καλό της επιχείρησης.

Όπως λοιπόν ο λογιστής της εταιρείας θα αναζητήσει τη βοήθεια εξειδικευμένου φοροτεχνικού συμβούλου για ένα δύσκολο φορολογικό θέμα. Όπως ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας θα αναζητήσει βοήθεια από νομικό γραφείο για μία πολύπλοκη δικαστική υπόθεση. Όπως ο οικονομικός διευθυντής θα αναζητήσει βοήθεια από χρηματοοικονομικό σύμβουλο για μία εξαγορά. Έτσι η επιχείρηση θα πρέπει να συνεργαστεί με εταιρεία συμβούλων εξορθολογισμού του κόστους που θα λύσει όλα τα παραπάνω θέματα και θα εξασφαλίσει μία δίκαιη και διαφανή διαδικασία, έχοντας όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ευχαριστημένα.

Είναι οι ειδικοί που μπορούν να φέρουν αποτελέσματα πολύ γρήγορα. Και το πιο σημαντικό, είναι αυτοί που θα βοηθήσουν στη διατήρηση ή/και αύξηση των μισθών και των θέσεων εργασίας σε μία επιχείρηση.

*Ο Ηλίας Αθανασίου CFA, είναι Managing Partner Ελλάδος της Expense Reduction Analysts