Οι υγιέστερες εταιρίες κλείνουν από μόνες τους! - Το "λουκέτο" της Τεξαπρέτ, οι αδιέξοδοι κυβερνητικοί χειρισμοί και τα "αναμμένα κάρβουνα" στα οποία κάθονται οι τράπεζες…


Ρώτησαν πριν από κάποια χρόνια γνωστό βιομήχανο γιατί σταμάτησε την παραγωγή της μονάδας του και απάντησε: "αν μια εταιρία δεν έχει δάνεια, τις ζημίες τις πληρώνει ο ιδιοκτήτης της. Αν αντίθετα έχει πολλά δάνεια, τότε τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι τράπεζες και ενδεχομένως το Δημόσιο. Και η δική μου εταιρία δεν είχε δάνεια"…

Αυτή η απάντηση θα μπορούσε άνετα να δοθεί στο ερώτημα γιατί κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, η Κλωστοϋφαντουργία Ναυπάκτου διέκοψε την παραγωγή νημάτων, αν και είχε μηδενικό δανεισμό και κάποια εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο της…

Κάποιες ομοιότητες φαίνεται να έχει και η περίπτωση της Τεξαπρέτ που από την 1η του έτους, θα διακοπεί η παραγωγική δραστηριότητα του βαφείου-φινιριστηρίου. Η εισηγμένη με συνολικό δανεισμό κάτι παραπάνω από 5 εκατ. ευρώ, φαίνεται ότι μπορεί σε γενικές γραμμές να τον εξυπηρετήσει, καθώς τα αποθέματα και οι απαιτήσεις καλύπτουν κουτσά-στραβά τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις, ενώ έναντι του μακροπρόθεσμου δανεισμού (3 εκατ.) υπάρχει ένας πάγιος εξοπλισμός 8,7 εκατ. ευρώ.

Γι' αυτό άλλωστε και η εταιρία θα συνεχίσει τη λειτουργία της περιοριζόμενη επί του παρόντος στο αντικείμενο της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας της.

Πριν από λίγους μήνες επίσης, είχαμε και τη διακοπή λειτουργίας της Maxim-Πετρσινίδης (δάνεια 5 εκατ. ευρώ, βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις 11 εκατ., πάγιο ενεργητικό 23 εκατ.) όπου πουλήθηκε μέρος του εξοπλισμού για να εισπραχθεί 1 εκατ. ευρώ και να δοθεί στους εργαζομένους. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι απώλειες των τραπεζών δεν θα είναι μεγάλες.

Στην περίπτωση της Νηματουργίας Βαρβαρέσος, ο δανεισμός είναι υψηλός (μέρος του οποίου και με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου), και το αποτέλεσμα ζημιογόνο εδώ και χρόνια. Η εισηγμένη εταιρία έχει ανάγκη ιδίων κεφαλαίων και οι βασικοί μέτοχοι δεν φαίνεται να είναι σε θέση να ανταποκριθούν…

Παράγοντες, ωστόσο, του κλάδου υποστηρίζουν ότι αν δεν ληφθούν "εδώ και τώρα" τα σωστά μέτρα, μέσα στο 2010 θα δούμε πολύ χειρότερες εξελίξεις, τόσο για τους εργαζόμενους στον κλάδο, όσο και για τις πιστώτριες τράπεζες… Κινδυνεύουν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και τραπεζικά δάνεια πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, υποστηρίζουν!

Το καρέ της κυβερνητικής γκάφας…

Για την εκρηκτική κατάσταση στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας δεν ευθύνεται μόνο η κρίση που μαστίζει τον κλάδο και τα φτηνά μεροκάματα της ΝΑ. Ασίας, αλλά και οι -εδώ και χρόνια- αδέξιοι κυβερνητικοί χειρισμοί. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τέσσερις κυβερνητικές γκάφες κατά την τελευταία πενταετία:

Πρώτον, το 2005 όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφωνεί την άρση των δασμών στο εμπόριο με τις χώρες της ΝΑ. Ασίας, η ελληνική κυβέρνηση αδιαφορεί για τις συνέπειες και δεν ζητά πρόγραμμα ενίσχυσης της παραγωγικότητας των ελληνικών κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων που άλλωστε ήταν και μόνες ουσιαστικά στην Ε.Ε.

Δεύτερον, οι τράπεζες από τη μια πλευρά κρατούσαν στη ζωή "με αναπνευστήρα" την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία και από την άλλη την άφηναν κατά καιρούς χωρίς κεφάλαια, με αποτέλεσμα κατά τακτά διαστήματα η αγορά να κατακλύζεται από πωλήσεις αποθεμάτων του "Λαναρά", σε μια προσπάθεια για όπως-όπως εξεύρεση μετρητών. Η κατάσταση αυτή "εξουθένωσε" ακόμη και τις υγιέστερες επιχειρήσεις του κλάδου.

Τρίτον, επί υπουργίας (Ανάπτυξης) Φώλια, αποστέλλεται αίτημα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για ενίσχυση των ελληνικών κλωστοϋφαντουργιών, γραμμένο "στο πόδι" και περιέχοντας τόσο "χοντροκομμένα" επιχειρήματα που ήταν αδύνατον να εγκρίνουν οι Βρυξέλλες, όσο κι αν το ήθελαν…

Τέταρτον, οι κυβερνήσεις ασχολούνται με τον κλάδο περιστασιακά και μόνο όταν μια επιχείρηση βρίσκεται στη διαδικασία του "λουκέτου", αντί να πάρουν μέτρα για την τόνωση ολόκληρου του κλάδου.

Οργισμένη απάντηση από ΣΕΒΚ

Έτσι, η πρόταση που φέρεται να σχεδιάζεται για τη διάσωση της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, προκάλεσε την οργή του Συνδέσμου Ελλήνων Κλωστοϋφαντουργών-Βιομηχάνων, ο οποίος με επιστολή του προέδρου του κ. Ελευθέριου Κούρταλη, ζητά μέτρα ενίσχυσης ολόκληρου του κλάδου για τη διάσωση πολλών δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας και όχι μιας συγκεκριμένης εταιρίας "που δεν έχει κανένα μέλλον επιβίωσης και η οποία, τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει ενισχυθεί επανειλημμένα και προκλητικά σε βάρος του υπολοίπου κλάδου, χωρίς αποτέλεσμα".

Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας με κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών άνω των 100 εκατ. ευρώ, το οποίο ωστόσο διεκόπη με ευθύνη της οικογένειας Λαναρά, (βασικότερου μετόχου) η οποία διεμήνυσε στις τράπεζες ότι δεν ήταν διατεθειμένη να καταβάλλει τη δική της συμμετοχή στη δεύτερη φάση του προγράμματος.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει περάσει ενάμισι περίπου έτος, μέσα από απίστευτες καθυστερήσεις, κωλυσιεργίες και αμφιταλαντεύσεις. Στο χρονικό αυτό διάστημα φαίνεται να εκταμιεύθηκαν γύρω στα 10 - 15 εκατ. από τις τράπεζες (με ή όχι κρατική εγγύηση;), χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθώς το business plan που είχε υποβάλει η διοίκηση της ΕΝΚΛΩ απαιτούσε πολλαπλάσια χρηματοδότηση και μάλιστα μαζεμένη.

Η ουσία είναι ότι τώρα, το επιτελείο της κ. Κατσέλη μαζί με τις πιστώτριες τράπεζες φαίνεται να επεξεργάζονται νέο πρόγραμμα, "γαρνιρισμένο" με ολίγον "πράσινη ανάπτυξη", εγχείρημα την κατάληξη του οποίου η αγορά αναμένει με ενδιαφέρον.