Η τελευταία «ζαριά» Κασσελάκη για να μείνει στο πολιτικό παιχνίδι 

Αυτό προκύπτει από την κατάληξη της χθεσινής ανάρτησης του κ. Κασσελάκη για τη σύγκληση έκτακτου συνεδρίου του κόμματος στις 7-8 Φεβρουαρίου: “Μαζί θα αποφασίσουμε εάν και πώς θα συνεχιστεί το Κίνημα Δημοκρατίας” είναι η επίμαχη αποστροφή.

Κατά τις πληροφοριες, η εξέλιξη δεν συνιστά κεραυνό εν αιθρία καθώς το ΚΙ.ΔΗ. ταλανίζεται εδώ και μήνες από εσωτερικές συγκρούσεις,  τόσο για οργανωτικούς ρόλους όσο και για τη φυσιογνωμία του, με αποτέλεσμα πολλές αποχωρήσεις πρώην “Συριζαίων” στελεχών.

Η ένταξη, προ μηνών, του κόμματος στο Renew (το ευρωπαϊκό κόμμα Μακρόν) ερμηνεύτηκε ως επιλογή σαφούς “ιδεολογικής σημαίας”.

Επιπλέον, ακόμα και οι προερχόμενοι από τις αριστερές “δεξαμενές” συμφωνούν στην εκτίμηση πως ούτε το ΚΙ.ΔΗ. μπορεί να απευθυνθεί σε αριστερό ακροατήριο, αλλά ούτε η Αριστερά διαθέτει πλέον εκλογικό εύρος “για να χωρέσουν όλοι”, πόσο μάλλον που τα περιθώρια στένεψαν από την (εν αναμονή) επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. 

Σ΄αυτή την εκτίμηση βασίστηκαν οι τελευταίες παρεμβάσεις του κ. Κασσελάκη: “Μετά τις εκλογές θα πρέπει να υπάρχει μια κυβερνητική συμφωνία. Εμείς θέλουμε να είμαστε κομμάτι της λύσης, όχι του προβλήματος. Δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας”.

Με την εν λόγω θέση επιχείρησε άνοιγμα σε ένα πέραν της Αριστεράς κοινό με καθαρό στόχο την μετεκλογική συγκυβερνητική στάση του κόμματος, ώστε να δοθεί κίνητρο στους φιλικούς ψηφοφόρους να το επιλέξουν την ώρα της κάλπης.

Η θέση του κ. Κασσελάκη για τη συγκυβερννητική στάση του μετά τις εκλογές θεωρήθηκε αναγκαία μετά την πτωτική τάση του Κινήματος Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις (σταθερά κάτω από 3% σε όλες της μετρήσεις πλην της Interview) η οποία, με τη σειρά της, ενθάρρυνε αποχωρήσεις.

Κι αυτό διότι, όπως είναι προφανές, προϋπόθεση για οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση είναι να μπει το κόμμα στη Βουλή, διότι αν μείνει εκτός η αναστολή λειτουργίας του θα είναι φυσική συνέπεια.

Συνεργάτες του κ. Κασσελάκη επισημαίνουν διαρκώς πως οποιαδήποτε συζήτηση για κυβερνητική συνεργασία δεν θα γίνει “με τον Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία” και, επιπλέον, θα τεθούν “αδιαπραγμάτευτες” προϋποθέσεις από πλευράς ΚΙ.ΔΗ. (σ.σ. Από ορισμένους γνωρίζοντες επιχειρείται παραλληλισμός με τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, η οποία μπήκε στη Βουλή και έγινε ο τρίτος εταίρος στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, παρότι τα κόμματα τους διέθεταν αθροιστικά την κοινοβουλευτική δύναμη για να τη συγκροτήσουν, προκειμένου να υπάρξει “άνοιγμα” σε ευρύτερα κοινά). 

Παρά ταύτα, η θέση αυτή άνοιξε νέο κύκλο εσωτερικών συζητήσεων για το “ποιοι είμαστε” και “με ποιους θα πορευτούμε”, ο οποίος ώθησε τον κ. Κασσελάκη στην προκήρυξη του έκτακτου συνεδρίου.

Κι επειδή σημασία δεν έχει απλώς η σύγκληση του συνεδρίου αλλά… και η εισήγηση που θα κάνει ο ίδιος σ΄αυτό, μένει να φανεί εάν θα παραμείνει προσηλωμένος στην κυβερνητική συνεργασία (“με ποιους”) και εάν θα έχει θετική επίδραση σε όλα τα μέλη του κόμματος.

Στο θετικό (για το κ. Κασσελάκη) σενάριο θα υπάρξει γενναία αλλαγή στην οργανωτική δομή, η οποία στήθηκε στα πρότυπα των άλλων κομμάτων και αποτιμήθηκε ως “γραφειοκρατική”, ενώ θα αναζητηθούν πόροι διότι… το ταμείον είναι μείον.

Προς το παρόν, ο κ. Κασσελάκης και ο σύζυγος του ετοιμάζονται να περάσουν το διάστημα των εορτών στην Αμερική (όπως κάνουν κάθε χρόνο), ενώ τα δείγματα γραφής για το συνέδριο θα δοθούν περί τα μέσα Ιανουαρίου. 

Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Κσσσελάκη

«Πριν από έναν χρόνο, ιδρύσαμε το Κίνημα Δημοκρατίας μπροστά σε μια πόρτα που είχε κλείσει.

Στην πορεία αυτού του χρόνου ενωθήκαμε με ανθρώπους από κάθε γωνιά του δημοκρατικού φάσματος.

Με ανθρώπους αποκλεισμένους από το κατεστημένο της Μεταπολίτευσης. Ένα κατεστημένο που επιβραβεύει όχι τους ικανούς, αλλά «τους φίλους».

Και σήμερα βλέπουμε αυτό το κατεστημένο να ξεδιπλώνει το σχέδιό του:

Να έχει φτιάξει μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών. Μια κοινωνία που θεωρεί «κανονικότητα», την επιβίωση.

Θέλει μια κοινωνία υποταγμένη στο δίλημμα: Μητσοτάκης ή Χάος.

Ένα ψεύτικο δίλημμα, φτιαγμένο για να μην ακουστούν ποτέ οι φωνές της λογικής και της ελευθερίας. (λέξεις που εργαλειοποιούν οι πιο δυνατές τσιρίδες του λαϊκισμού)

Στις Ευρωεκλογές του ’24, αποδείξαμε ότι μπορούμε να σταθούμε απέναντι στο σύστημα.

Ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν βλέπουν την πολιτική ως καριέρα, αλλά ως προσφορά.

Και η αντίδραση του συστήματος ήταν άμεση:

• Διέλυσαν την έννοια της Αριστεράς μετατρέποντάς την σε μια συστημική ουρά του Αλέξη Τσίπρα 2.0. Δυστυχώς ό,τι δεν κατάφεραν τα μέτρα των μνημονίων, το κατάφερε ο Αλέξης Τσίπρας και οι “αυτοφοράκηδες” που εκμεταλλεύτηκε.
• Προέβαλλαν στο γυαλί μόνο τη μπαχαλοποίηση στη Βουλή, για να πείσουν ότι απέναντι στον κ. Μητσοτάκη υπάρχει μόνο χάος.
• Και δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι εκτός από τον Μητσοτάκη κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ανάπτυξη και ασφάλεια.

Υπάρχουν δύο δρόμοι μπροστά μας.

Ο ένας:

Να δημιουργηθούν νέα κινήματα από την κοινωνία, με άφθαρτους ανθρώπους.

Ο δεύτερος, ο πλέον πιθανός, είναι μια συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και άκρας δεξιάς. Ένα μοντέλο που ήδη εξαπλώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και που θα χτυπήσει δικαιώματα, ελευθερίες, δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών.

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, η ιδανική λύση θα ήταν ένας νέος φορέας, φιλοευρωπαϊκος, φιλελεύθερος, προοδευτικός, στο Κέντρο της Αλλαγής ο οποίος θα συνεργαζόταν με αυτά τα νέα κινήματα για να φέρει εις πέρας την οικονομική πολιτική και την ριζική θεσμική κάθαρση που απαιτεί η κοινωνία.

Αυτή ακριβώς ήταν η πρόθεση του Κινήματος Δημοκρατίας.

Δυστυχώς φαίνεται ότι δεν υπάρχει ζωτικός χώρος αυτήν τη στιγμή για να πρωταγωνιστήσει ένας τέτοιος, νέος φορέας αλλαγής. 

Συγχρόνως δεν υπάρχει η κουλτούρα κυβερνητικών συμφωνιών. Καθώς έχει πείσει το σύστημα ότι κυβερνούν τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές, ενώ για εμάς σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές που θες να υπηρετήσεις. Αν θες δηλαδή, να υπηρετήσεις τον λαό και όχι τα συμφέροντα. Και το έζησε εξάλλου η Ελλάδα με τα μνημόνια. Τα πρόσωπα άλλαζαν, αλλά οι πολιτικές έμεναν οι ίδιες. 

Φυσικά ένας νέος τέτοιος φορέας χρειάζεται πόρους. Και εδώ δυστυχώς, δεν υπάρχει η κουλτούρα του νόμιμου fundraising που υπάρχει στο εξωτερικό. Εδώ υπάρχει η κουλτούρα των μαύρων ταμείων, των τραπεζών με τα δανεικά και αγύριστα, των κρυφών χορηγών, ενώ εμείς ποτέ δεν μπήκαμε σε αυτό το παιχνίδι.

Μέσα σε έναν χρόνο, έχουμε πετύχει πάρα πολλά.

• Φέραμε τα Τέμπη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σταθήκαμε στους συγγενείς των θυμάτων, συντάξαμε κατηγορητήρια εναντίον όλων των υπευθύνων και του Κ. Μητσοτάκη, ακόμα και για εσχάτη προδοσία-σφετερισμό εξουσίας.
• Σταθήκαμε στις μητέρες των θυμάτων των γυναικοκτονιών και καταθέσαμε σύγχρονη πρόταση νόμου για την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες.
• Προτείναμε νόμο για το μαύρο χρήμα στην πολιτική, που φυσικά κανείς δεν άγγιξε.
• Στείλαμε τα σκάνδαλα του ΟΠΕΚΕΠΕ και των τριγωνικών συναλλαγών της Νέας Δημοκρατίας(Blue Skies) στη Δικαιοσύνη.
• Υπερασπιστήκαμε το φυσικό περιβάλλον, την πολιτισμική μας κληρονομιά, την κοινωνική συνοχή, κυρίως με δράσεις από τα ίδια τα μέλη μας.
• Παρουσιάσαμε στη ΔΕΘ το πιο ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα αντιπολίτευσης, των τελευταίων δεκαετιών.
• Και φυσικά οι αξιέπαινοι βουλευτές μας, που άφησαν τη σιγουριά της καρέκλας για την σιγουριά της δημοκρατίας, έχουν επιδείξει ένα τεράστιο κοινοβουλευτικό έργο.

Δεν λυγίσαμε.

Δεν αναζητήσαμε χορηγούς.

Δεν γονατίσαμε μπροστά στο σύστημα.

Και γι’ αυτό είμαι υπερήφανος.

Το Κίνημα Δημοκρατίας, έκανε μια επιλογή. Να μείνει ανεξάρτητο σε ένα εξαρτημένο πολιτικό σύστημα. Να μείνει ασυμβίβαστο, ανάμεσα σε συμβιβασμένους. Να κάνει προτάσεις, απέναντι στους λαϊκιστές. 

Το φορτίο ήταν βαρύ και το γνωρίζαμε. Δείξαμε ότι αντέχουμε. Τώρα όμως, είναι η ώρα των αποφάσεων. Γιατί τα μεγάλα «ναι» και τα μεγάλα «όχι» σε καθορίζουν. 

Τα μεγάλα «όχι» τα είπαμε. Δεν γοητευθήκαμε από τις σειρήνες του συστήματος, που κάποιοι γοητεύονται τώρα. Δεν ακολουθήσαμε το τυφλό manual της αντιπολίτευσης του «όχι σε όλα».

Το Κίνημα Δημοκρατίας έχει ήδη κάνει μια μεγάλη προσφορά στη δημοκρατία μας. Τώρα όμως η απόφαση επιστρέφει σε εσάς, τα μέλη μας, όπως πάντα.

Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου, στο Έκτακτο Συνέδριο που συγκαλώ, θα πάρουμε όλοι μαζί την απόφαση για το μέλλον του Κινήματος Δημοκρατίας.

Το Συνέδριο θα είναι για όλα τα μέλη καθώς όλα τα μέλη θα είναι ισότιμοι σύνεδροι, χωρίς ενδιάμεσα όργανα ή μηχανισμούς. 

Μαζί θα αποφασίσουμε εάν και πώς θα συνεχιστεί το Κίνημα Δημοκρατίας. Για την καταστατική ανασυγκρότησή του, για την οικονομική βιωσιμότητά του και για την κυβερνητική προοπτική του.

Κρατήστε μόνο ένα πράγμα.

Εμείς, δεν έχουμε να απολογηθούμε σε κανέναν. Εμείς προσφέραμε την ώρα που άλλοι εξαπατούσαν. Είμαστε υπερήφανοι για τον έντιμο αγώνα μας».