Τον μουτζούρη των συντάξεων χηρείας θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι

Όταν πρόκειται για χαρές και πανηγύρια, είμαστε πρώτοι. Όταν, όμως, τα πράγματα δυσκολεύουν, οι περισσότεροι κρύβονται. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον απλό λαό. Ισχύει επίσης για τους περισσότερους πολιτικούς εκπροσώπους του, ανεξαρτήτως κομματικής ταμπέλας.  

Όταν πρόκειται για επιδόματα, μειώσεις φόρων, αυξήσεις μισθών κ.λπ., όλοι επιδιώκουν τη δημοσιότητα. Όταν πρόκειται για «δυσάρεστα» μέτρα, είτε κρύβονται είτε προτιμούν να πετάξουν το μπαλάκι στον επόμενο.

Και κάπως έτσι, ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί νωρίς με σχετικά μικρό οικονομικό κόστος, αφήνεται να διογκωθεί τόσο πολύ που το κόστος γίνεται δυσβάσταχτο για τα υποζύγια του κρατικού προϋπολογισμού, δηλ. τους συνεπείς φορολογούμενους,  που καλούνται να το αναλάβουν.

Αυτό ακριβώς πάει να γίνει με τις κύριες συντάξεις χηρείας.

Ο επονομαζόμενος νόμος Κατρούγκαλου ήταν σαφής για τις συντάξεις χηρείας, απ' όσο γνωρίζουμε. Πρώτον, κανένας χήρος ή χήρα δεν μπορεί να λαμβάνει δεύτερη εθνική σύνταξη, αν ήδη εισπράττει μία. Δεύτερον, ο χήρος ή η χήρα λαμβάνουν το 70% της ανταποδοτικής σύνταξης του/της θανόντος/θανούσης την πρώτη τριετία και από εκεί και πέρα το ποσοστό μειώνεται στο 35% της ανταποδοτικής σύνταξης. 

Υπενθυμίζεται ότι η κύρια σύνταξη αποτελείται από την εθνική σύνταξη και την ανταποδοτική. 

Τι γίνεται όμως στην πράξη στην ωραία μας χώρα; Ο νόμος Κατρούγκαλου παραβιάζεται ενώ εφαρμόζονται δυο μέτρα και δυο σταθμά για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Τι εννοούμε; Οι κύριες συντάξεις χηρείας στον δημόσιο τομέα αντιστοιχούν στο 70% της συνολικής σύνταξης (εθνικής και ανταποδοτικής) την πρώτη τριετία αλλά πέφτουν στο 35% μετά, εφόσον ο χήρος ή η χήρα λαμβάνουν δική τους σύνταξη ή εργάζονται.  

Αντίθετα, οι συντάξεις χηρείας στον ιδιωτικό τομέα αντιστοιχούν στο 70% της συνολικής σύνταξης και μετά την τριετία. Με άλλα λόγια, ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων χηρείας στον ιδιωτικό τομέα είναι καλύτερος.

Σε μια ορθολογική χώρα θα υπήρχε ήδη υπουργική παρέμβαση για την ευθυγράμμιση του τρόπου υπολογισμού των κύριων συντάξεων χηρείας στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, θα σταματούσε η καταβολή της δεύτερης εθνικής σύνταξης και το υπουργείο Εργασίας θα έπρεπε να τους ζητήσει τα λεφτά πίσω ως αχρεωστήτως καταβληθέντα. Πιθανόν, σε βάθος χρόνου.

Προφανώς, λόγω πολιτικού κόστους, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας αφήνουν το θέμα να διαιωνίζεται. Επίσης, συνταξιοδοτικές οργανώσεις έχουν στραφεί εναντίον παλαιότερης εγκυκλίου του πρώην υφυπουργού Π. Τσακλόγλου, η οποία ανέφερε ότι δεν θα πρέπει να καταβάλλεται δεύτερη εθνική σύνταξη σε χήρους και χήρες που ήδη εισπράττουν μία.   

Δεν έχουμε αμφιβολία ότι οι κυβερνώντες, ανεξαρτήτως κόμματος, θα έκαναν αυτό που κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Με άλλα λόγια να σφυρίζουν αδιάφορα, πετώντας το τενεκεδάκι πιο κάτω. Πρακτικά, παραβιάζοντας τον νόμο και χαρίζοντας στους συνταξιούχους χηρείας του ιδιωτικού τομέα λεφτά που δεν θα έπρεπε να λάβουν με βάση τον νόμο. 

Σ' αυτή την  περίπτωση, το πιο πιθανό είναι ότι οι συνταξιούχοι χηρείας του δημόσιου τομέα θα προσέφευγαν στα δικαστήρια, ζητώντας πίσω λεφτά στο πλαίσιο της ίσης μεταχείρισης. Και λογικά θα κέρδιζαν. Μάλιστα, είναι απορίας άξιον που δεν το έχουν ήδη κάνει. 

Από τη στιγμή που το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας σφυρίζει αδιάφορα και δεν θέλει να εφαρμόσει τον νόμο λόγω πολιτικού κόστους, η συνέχεια είναι εύκολα προβλέψιμη.  

Ο λογαριασμός θα πάει στους συνεπείς φορολογούμενους. Όσο μάλιστα ο καιρός περνάει τόσο ο λογαριασμός θα αβγατίζει.