Το 2008 αρκετοί υποστήριζαν ότι η ελληνική οικονομία ήταν προστατευμένη απο το σκάσιμο της φούσκας των subprimes στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε πως δεν είχαν δίκιο. Η ελληνική οικονομία είναι σε καλύτερο φεγγάρι σήμερα παρά το υψηλότερο δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ. Όμως, ακόμη κι ένα υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα ως προς το ΑΕΠ, όπως το 4,8% του 2024, μπορεί να μετατραπεί σε μεγάλο έλλειμμα την επόμενη χρονιά όπως έδειξε το -4,5% του 2020.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά γιατί ίσως υποτιμούμε αυτά που έρχονται με βάση αυτά που ήδη συμβαίνουν και συχνά αγνοούμε. Την Μεγάλη Τρίτη, 15 Απριλίου, η αμερικανική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας Nvidia ενημερώθηκε από την κυβέρνηση ότι δεν θα μπορεί να εξάγει τα μικροτσιπ H20 στην Κίνα με αποτέλεσμα η μετοχή της να υποχωρήσει 6% στις αγοραπωλησίες μετά το κλείσιμο της αγοράς. Το ίδιο βράδυ, η Tesla πάγωσε την αποστολή ανταλλακτικών για αυτοκίνητά της (Cybercab) από την Κίνα.
Πολλοί αναρωτήθηκαν τότε τι θα γινόταν αν η Κίνα απαγόρευε τις πωλήσεις των iPhones και άλλων προϊόντων της εταιρείας Apple και της Tesla στην εσωτερική αγορά ως αντίποινα.
Δεν είναι φυσικά τόσο απλό. Ο μέσος Κινέζος αποταμιεύει το 30% περίπου του εισοδήματός του και η κινεζική ηγεσία το γνωρίζει. Η Κίνα βασίζεται στον υπόλοιπο κόσμο και ιδίως στις ΗΠΑ για την κατανάλωση των προϊόντων της. Ακόμη χειρότερο, οι Κινέζοι αποταμιεύουν περισσότερα και δαπανούν λιγότερα όταν η αβεβαιότητα είναι αυξημένη όπως τώρα λόγω δασμών. Είναι θέμα κουλτούρας.
Αντίθετα, οι Αμερικανοί ξοδεύουν περισσότερα. Ακόμη και μετά το 9/11, η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε 25% αλλά οι δαπάνες μόλις 1,3% για να ανακάμψουν τον επόμενο μήνα. Αυτό καθιστά πιο δύσκολη την πρόβλεψη για ύφεση στις ΗΠΑ τα επόμενα τρίμηνα παρά το πιθανό πλήγμα στις επενδύσεις. Η Goldman Sachs δίνει πλέον πιθανότητες 45% στο σενάριο της ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, η οικονομία της ευρωζώνης δεν θα βγει αλώβητη και μαζί της η ελληνική.
Τι συμβαίνει αυτή την στιγμή που πολλοί εδώ δεν έχουμε πάρει χαμπάρι; Σύμφωνα με τον Πήτερ Μπουκβαρ, επικεφαλής επενδυτικός σύμβουλο της Bleakley Financial Group, ζούμε το κλείσιμο της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας όπως την περίοδο του Covid 19 χωρίς όμως τις αποστάσεις και τις μάσκες. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Κι ακόμη δεν έχουν φανεί οι επιπτώσεις. Το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας σταμάτησε πρακτικά στις 10 Απριλίου. Όπως εξηγούν ένα πλοίο με κοντέινερς χρειάζεται 30 μέρες για να πάει από την Κίνα στο Λος Αντζελες, 45 μέρες στο Χιούστον και 55 μέρες στη Ν. Υόρκη με τα πλοία.
Λιγότερα πλοία με κινεζικά προϊόντα φεύγουν από την Κίνα με προορισμό τα αμερικανικά λιμάνια και αρκετά από αυτά είναι μισογεμάτα. Είναι επόμενο οι μεταφορές των αγαθών απο αυτά τα λιμάνια προς την ενδοχώρα να εμφανίσουν μεγάλη μείωση. Αυτό δεν θα επηρεάσει μόνο τους μεταφορείς αλλά και τους εργαζομένους σε αποθήκες και θα γίνεται προοδευτικά πιο έντονο μετά τις 10 Μαΐου.
Οι βιομηχανίες των ΗΠΑ που χρησιμοποιούν αρκετά από αυτά ως ενδιάμεσα προϊόντα για την παραγωγή των τελικών καταναλωτικών προϊόντων τους θα πρέπει να ανεβάσουν τις τιμές ή και να κοιτάξουν να τα προμηθευτούν από αλλού. Εν τω μεταξύ εκατοντάδες πλοία τα οποία περιμένουν να ξεφορτώσουν έξω από αμερικανικά λιμάνια ανακατευθύνονται σε άλλες χώρες όπως ο Καναδάς και το Μεξικό. Κι αυτό γιατί οι αμερικανικές εταιρείες που είχαν παραγγείλει τα κινεζικά προϊόντα θα πρέπει να πληρώσουν τους δασμούς 100%+ αν τα αποδεχτούν.
Αυτή η κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη και οι επιπτώσεις της θα αρχίσουν να φαίνονται ολοένα και περισσότερο τις επόμενες εβδομάδες και μήνες αν ο πρόεδρος Τράμπ δεν βάλει νερό στο κρασί του για το θέμα των δασμών.
Αργά αλλά σταθερά η παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα εμφανίζει σημάδια αποδιοργάνωσης, ιδίως το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Ένα άλλο είδους Covid 19 χωρίς μάσκες. Οι επιπτώσεις θα φανούν παγκοσμίως σε λίγους μήνες και στις ΗΠΑ νωρίτερα.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.