Όταν πριν λίγες ημέρες ο κ. Λι επικοινώνησε μαζί μου, λίγο έλλειψε να πάθω σοβαρό ατύχημα στραβοκαταπίνοντας. Δεν περίμενα ποτέ ότι ένας Κινέζος επιχειρηματίας, εγκαταστημένος στο Βέλγιο, θα είχε διαβάσει άρθρο μου αναρτημένο στο Euro2day.gr στις 21 Οκτωβρίου 2024, με θέμα τις «Οι πέντε προτεραιότητες ενός Κινέζου μάνατζερ».
- «Γνωρίζετε την Κίνα;», με ρώτησε ο κ. Λι.
- «Μόνο δυο φορές την έχω επισκεφθεί, αλλά ένας ανιψιός μου εργάσθηκε δέκα χρόνια στο Πεκίνο για μια εταιρεία συμβούλων... με ενημέρωνε για τις εξελίξεις στην κινεζική αγορά.».
- «Α, κατάλαβα. Το άρθρο σας πάντως ήταν πολύ καλό και εμπεριστατωμένο. Πλην όμως, δεν λέτε που υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ δυτικού και κινέζικου μάνατζμεντ».
- «Σίγουρα σε πολιτιστικό επίπεδο, υποθέτω κύριε Λί....»
- «Ακριβώς, στο επίπεδο αυτό, θα κριθούν αρκετά πράγματα.... Σημειώστε ότι στην Αμερική, με αφετηρία τα πανεπιστήμια, η "ακυρωτική κουλτούρα" (wokism), μπήκε σε σημαντικές και επώνυμες εταιρείες, δημιουργεί αντιπαραθέσεις και αφαιρεί την προσοχή του μάνατζμεντ από ζωτικούς στόχους. Από την άλλη πλευρά στις δυτικές εταιρείες υπάρχουν μεταξύ των μάνατζερ ανταγωνισμοί και ενέργειες κάτω από το τραπέζι για θέματα άσκησης εξουσίας, που δεν είναι έντονα στην κινεζική μεγάλη επιχείρηση. Υπό αυτές τις συνθήκες νομίζω ότι σε λίγα χρόνια οι κινέζικες επιχειρήσεις δεν θα έχουν μεγάλη απόσταση από τις αντίστοιχες δυτικής και κυρίως τις αμερικανικές. Η καταστροφική woke κουλτούρα είναι σύμμαχός τους».
Σε μεγάλες αμερικανικές εταιρίες, όπως τονίζει ο σύμβουλος επιχειρήσεων Κεν Φαβάρο, για αρκετό καιρό, η woke κουλτούρα έκανε θραύση. Πλην όμως, τους τελευταίους μήνες το σκηνικό ανατρέπεται. Πολλά γεγονότα στο εσωτερικό των εταιρειών, με αφορμή την αποδόμηση της ιστορίας που επιδιώκει η woke ιδεολογία, προκλήθηκαν από ισχυρές τριβές που είχαν αρνητικές συνέπειες, τόσο για το κύρος και τη φήμη των εταιρειών, όσο και για τα αποτελέσματά τους.
Προκάλεσαν επίσης στείρες αντιπαραθέσεις των μετόχων με το ηγετικό μάνατζμεντ των εταιριών, κάτι που επηρέασε και τη γενικότερη χρηματιστηριακή τους πορεία..
«...Σήμερα λοιπόν...», λέει ο Κεν Φαβάρο, «...υπάρχει μια τάση επιστροφής σε παλαιότερες αρχές και μεγάλη πρόκληση θεωρείται πλέον η προσαρμογή στην ανάδυση και γρήγορη διάδοση της Τεχνητής Νοημοσύνης... Αφήνω που κάποιες εταιρείες βλέπουν με ενδιαφέρον επίσης τον Βουδισμό. Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι για πολλούς μάνατζερ και γενικά ανθρώπους των επιχειρήσεων, πολύ πιο ζωτική ανάγκη, από τις γελοιότητες της woke κουλτούρας και της πολιτικής ορθότητας...».
«....Παρόλο που όλοι αναζητούμε φυσικές επιθυμίες, η επίτευξη της ευτυχίας και της ικανοποίησης γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Οι Βουδιστές υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν ικανοποίηση μέσω των υλικών αγαθών.
Πράγματι, η επιδίωξη του πλούτου, της δύναμης και της συσσώρευσης αγαθών αποτελούν έναν απογοητευτικό κύκλο. Η αληθινή ευτυχία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ισχυρών φιλιών και σχέσεων. Οι ηγέτες που υιοθετούν αυτήν την προσέγγιση είναι πιθανό να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον στο οποίο οι ηθικές και δεοντολογικές σκέψεις επηρεάζουν τις ατομικές ενέργειες.
Η ευαισθησία στις ανάγκες των άλλων οδηγεί σε μεγαλύτερη αλληλεπίδραση και συνεργασία και βοηθά στην ανακούφιση των δεινών που οι Βουδιστές θεωρούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής. Ο Βουδισμός ασχολείται κυρίως με τη συμπεριφορά».
«Ο Βουδισμός διδάσκει ότι η αυτοπεποίθηση είναι ο "μεγαλύτερος θησαυρός" κάθε ατόμου. Ωστόσο, παρά το ύφος, πολλοί ηγέτες έχουν σοβαρές ελλείψεις αυτοπεποίθησης επειδή δεν είναι σίγουροι ότι ενεργούν με κριτήριο τον σεβασμό και την ευαισθησία προς τους άλλους», τονίζει ο Φράνσις Μέτκαλφ, καθηγητής Θεολογίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
Πολύ σωστά δε, κατά τη γνώμη μας, επισημαίνει ότι πέρα και πάνω απ’ όλα, η δυτική επιχείρηση, θα έπρεπε να αναζητήσει πηγές έμπνευσης στην αρχαιοελληνική σκέψη.... Λέτε να έχει δίκιο;