Παλαιστινιακό κράτος: Οι συμβολισμοί και η ουσία της αναγνώρισής του

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κατά τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ, η χώρα του προχώρησε στην αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους, ώστε «... να αναζωογονηθεί η ελπίδα για ειρήνη για τους Παλαιστινίους και τους Ισραηλινούς, καθώς και για μια λύση δύο κρατών...».

Today, to revive the hope of peace for the Palestinians and Israelis, and a two state solution, the United Kingdom formally recognises the State of Palestine. pic.twitter.com/yrg6Lywc1s

— Keir Starmer (@Keir_Starmer) September 21, 2025

Αν και από πολιτικής απόψεως η συγκεκριμένη κίνηση έχει προφανή συμβολισμό, πρακτικά ελάχιστα αναμένεται να συνεισφέρει είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη, εκ των δύο που ανέφερε ο Στάρμερ. Πιθανώς να οδηγήσει δε και σε αντίθετα αποτελέσματα, ως προς τον πρώτο εκ των δύο στόχων, καθώς σημειώνεται ως «επιβράβευση» των τρομοκρατικών ενεργειών της Χαμάς, μόλις λίγες ημέρες πριν τη μαύρη επέτειο της 7ης Οκτωβρίου 2023.

Από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, τα 147 (+3) έχουν ήδη αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος. Πρακτικά, βοήθησε αυτό το γεγονός στην επίλυση του ζητήματος; Το αντίθετο. Από το κακό στο χειρότερο πάει. Όσες προσπάθειες έχουν γίνει για την επίτευξη λύσης στο συγκεκριμένο ζήτημα οδηγήθηκαν σε ναυάγιο, κατά κανόνα, με ευθύνη των Παλαιστινίων. Υπ’ αυτό το πρίσμα αντίστοιχη αναμένεται να είναι και η συμβολή της αναγνώρισης κρατικής υπόστασης για την Παλαιστίνη και από τη Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία ή άλλα κράτη κατά την επικείμενη γενική συνέλευση του ΟΗΕ αυτή την εβδομάδα.

Αντίστοιχα, θα συμβάλει η συγκεκριμένη αναγνώριση στον τερματισμό των εχθροπραξιών και των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα; Αμφίβολο έως και απίθανο.

Ποια η αξία, εν τοιαύτη περιπτώσει, αυτών των αναγνωρίσεων; Σε πολιτικό επίπεδο, μέσω αυτών αποτυπώνεται η αντίθεση (διάβαζε καταδίκη) των συγκεκριμένων κρατών προς τις επιχειρήσεις που διεξάγει το Ισραήλ στη Γάζα (είτε τις αποκαλούν γενοκτονία είτε όχι). Έναυσμα, ωστόσο, αυτών των επιχειρήσεων, ας μην ξεχνάμε, υπήρξε η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ, προ διετίας, κατά την οποία βρήκαν τον θάνατο περισσότεροι των 1.160 Ισραηλινών και απήχθησαν άνω των 250 ακόμη. Δεν «ξύπνησαν» μία ημέρα οι Ισραηλινοί και είπαν «ας ισοπεδώσουμε τη Γάζα». Είχαν λόγο και αφορμή, όπως κι αν χαρακτηριστεί σήμερα η βιαιότητα των επιχειρήσεών τους.

Τώρα σε ό,τι αφορά ειδικά στη Βρετανία, οι Παλαιστίνιοι, όπως εκφράστηκαν διαμέσου των εκπροσώπου τους στο Λονδίνο Χουσάμ Ζομλότ, έχουν όντως δίκιο. Η αναγνώριση εκ μέρους της συγκεκριμένης χώρας «δεν αφορά την Παλαιστίνη, αλλά την εκπλήρωση μιας σοβαρής ευθύνης από τη Βρετανία».

Ας μην ξεχνάμε ότι υπό βρετανική κυριαρχία (Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης) ήταν αυτά τα εδάφη και με απόφαση της Βρετανίας ουσιαστικά «επετράπη» η ίδρυση του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948, από τον Μπεν Γκουριόν. Υπ’ αυτό το πρίσμα, όσα συμβαίνουν σήμερα εξακολουθούν να φέρουν την ιστορική «σφραγίδα» των Βρετανών, που μόλις χθες προχώρησαν στην «αναγνώριση» του κράτους της Παλαιστίνης. Όπως επίσης οφείλουμε να μην ξεχνάμε και την απόφαση 181 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ήδη από το 1947, για τη διαίρεση της Παλαιστίνης σε ένα ισραηλινό και ένα αραβικό κράτος, την οποία ουδέποτε αποδέχθηκε ο εκεί αραβικός πληθυσμός, που προχώρησε σε επιθέσεις εναντίον των Ισραηλινών από το επόμενο κιόλας έτος.

Το μόνο ουσιαστικό στοιχείο που προσφέρουν αυτές οι αναγνωρίσεις είναι ότι επιδρούν ως υπόμνηση του γεγονότος ότι η διεθνής «νομιμότητα», το λεγόμενο «διεθνές δίκαιο», στο πλαίσιο του οποίου υπήρξαν αυτές οι αναγνωρίσεις, αποτελεί πλέον κενό γράμμα. Όχι ότι το ξεχάσαμε, με όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας, από την Κύπρο έως την Ουκρανία, αλλά πάντα «χρήσιμες» οι υπενθυμίσεις.