Οι επενδυτικοί οίκοι που ορίστηκαν ως ανάδοχοι για τη νέα έκδοση ομολόγου με ωρίμανση τον Απρίλιο του 2024 γνώριζαν εδώ και καιρό ότι θα λάβουν την εντολή όπως μαθαίνουμε.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Ο ΟΔΔΗΧ έχει ατύπως ειδοποιήσει ξένους οίκους ότι θα είναι ανάδοχοι στην επόμενη έκδοση ομολόγου, που ίσως είναι το εκ νέου «άνοιγμα» του 5ετούς ομολόγου αναφοράς. Αυτό τουλάχιστον δείχνει πως υπάρχει κάποιος προγραμματισμός.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η Ελληνική Δημοκρατία έδωσε εντολή σε BofA, Merrill Lynch, Goldman Sachs, HSBC, Morgan Stanley και SG CIB για μια νέα έκδοση ομολόγου με ωρίμανση τον Απρίλιο του 2024.

Οι τριμηνιαίες πληρωμές ύψους 450 εκατ. ευρώ της χώρας προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχουν ρίξει το υπόλοιπο του χρέους της Ελλάδας κάτω από τα 10 δισ. ευρώ, όπως μαθαίνουμε.

Ομως, το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι άλλο.

Η χώρα εμφανίζεται να πλήρωνε επιτόκιο άνω του 5,10% για τα 3,8 δισ. ευρώ του δανείου το τελευταίο τρίμηνο του 2018, όταν συνυπολογισθούν όλα τα κόστη.

Υπενθυμίζεται ότι το ΔΝΤ δανείζει τα κράτη σε ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα (SDR) που είναι ένα καλάθι νομισμάτων και επομένως θα πρέπει να γίνουν μετατροπές για να καταλήξουν σε ευρώ.

Θέμα χρόνου, όπως μαθαίνουμε, είναι η έκδοση της υπουργικής απόφασης προς υλοποίηση διάταξης για τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των δήμων, εκτός εκείνων που χρειάζονται για τη λειτουργία τους, το επόμενο 15νθήμερο στην Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ).

Στο επίκεντρο, κάπου 2-2,5 δισ. ευρώ, που εκτιμάται πως έχουν οι ΟΤΑ στο τραπεζικό σύστημα.

Το θέμα, το οποίο είχε λάβει διαστάσεις και πολιτικοποιηθεί στο παρελθόν, καθώς οι δήμαρχοι υποστήριζαν ότι το κράτος θέλει να βάλει χέρι στα λεφτά τους, δεν αναμένεται να επιλυθεί άμεσα.

Το όνομα Louis Vuitton πουλάει. Ιδίως όταν πρόκειται για υπόθεση φοροαποφυγής ή φοροδιαφυγής στην Ελλάδα, όπου η κυρίαρχη άποψη θέλει το δημοσιονομικό πρόβλημα να είναι κυρίως θέμα φόρων.

Για όλα αυτά, τα δημοσιεύματα που αποκάλυπταν μεγάλης έκτασης υπόθεση φοροδιαφυγής με τα POS της Louis Vuitton στη Μύκονο έδιναν και έπαιρναν τον περασμένο Αύγουστο.

Σημειωτέον ότι κανείς δεν σκέφτηκε να ζητήσει τη γνώμη της εταιρείας εκείνη την περίοδο.

Ο καιρός πέρασε και το θέμα ξεχάστηκε. Όπως όμως πληροφορηθήκαμε, αυτό συνέβη γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε θέμα φοροδιαφυγής. Ο ιδιοκτήτης (acquirer) των POS ήταν πράγματι στο εξωτερικό. Εκεί γινόταν η εκκαθάριση των συναλλαγών κι αφού κρατούσε την προμήθειά της, η ξένη εταιρεία πίστωνε το υπόλοιπο ποσό σε λογαριασμό μεγάλης εγχώριας τράπεζας στην Ελλάδα.    

O καναδέζικος οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης DBRS έγινε ευρύτερα γνωστός πριν μερικά χρόνια, όταν αποφάσισε να κρατήσει την Πορτογαλία στην επενδυτική βαθμίδα, πηγαίνοντας κόντρα στις μεγάλες εταιρείες αξιολόγησης που την υποβάθμισαν.

Μ' αυτό τον τρόπο, η DBRS έδωσε στην Πορτογαλία το διαβατήριο που χρειαζόταν για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ (QE) από τον Μάρτιο του 2015, συμπιέζοντας το κόστος δανεισμού της.

Αν δεν ήταν η DBRS, η Πορτογαλία θα έπρεπε να πληρώσει πολύ περισσότερα σε τόκους, μειώνοντας αναλόγως άλλες κρατικές δαπάνες ή αυξάνοντας τους φόρους, γιατί δεν θα επωφελείτο από το QE.