Ευήκοα ώτα στην Κομισιόν φέρεται να έχει βρει το σενάριο για τμηματική περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» στις παλιές συντάξεις, σύμφωνα με τους παροικούντες εν Αθήναις.

Η «προσωπική διαφορά» προκύπτει από την απόκλιση των υφιστάμενων συντάξεων από εκείνες που προκύπτουν με τους νέους υπολογισμούς που εφαρμόζονται στις νέες συντάξεις. Οι μεγαλύτερες «προσωπικές διαφορές» αφορούν τους συνταξιούχους των ΔΕΚΟ, τραπεζών, δημοσίου κ.τ.λ.

Ως γνωστόν, το μέτρο αφορά εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και η κυβέρνηση αναζητά τρόπο είτε να αναστείλει το ήδη ψηφισθέν μέτρο είτε να «ελαφρύνει» το χτύπημα από την εφαρμογή του σε μια εκλογική χρονιά όπως το 2019.

Η πρώτη, συμβολική, έξοδος της χώρας στις αγορές στη μετά μνημόνιο εποχή θα γίνει τον επόμενο μήνα με την δημοπράτηση του 12μηνου έντοκου. Δεν έχει ασφαλώς την ίδια βαρύτητα με την έκδοση ομολόγου, όμως μπορεί να εκληφθεί ως η πρώτη κίνηση εξόδου.

Το συνολικό ποσό- ανταγωνιστικές προσφορές κ.τ.λ.- αναμένεται ότι θα είναι της τάξης του 1 δισ. ευρώ όπως τις προηγούμενες φορές. Ουσιαστικά το έδαφος έχει προετοιμασθεί αφού το Δημόσιο έχει μειώσει τον δανεισμό σε έντοκα διάρκειας 13 και 26 εβδομάδων το προηγούμενο διάστημα, με αποτέλεσμα η αξία των κυκλοφορούντων εντόκων να έχει υποχωρήσει προς τα 14 δισ. ευρώ από 15 δισ. που είναι το πλαφόν.

Ερωτηματικό παραμένει η πρώτη έκδοση ομολόγου στη μεταμνημονιακή περίοδο που ξεκινά επισήμως σήμερα καθώς η σημαντική άνοδος των αποδόσεων τις τελευταίες εβδομάδες βάζει εμπόδια.

Απο την άλλη πλευρά, οι ανωτέρω εξελίξεις δεν απαγορεύουν κάτι άλλο που δεν εξαρτάται από τις συνθήκες στηην αγορά.

Την αποπληρωμή του "ακριβού" κομματιού του δανείου του ΔΝΤ προς την Ελλάδα από το απόθεμα ρευστότητας άνω των 20 δισ. ευρώ. Θυμίζουμε ότι η Ελλάδα πληρώνει ένα μεσοσταθμικό επιτόκιο κοντά στο 3,5% για τα λεφτά που έχει δανεισθεί απο το Ταμείο.

Η κρίση της τουρκικής λίρας έχει οδηγήσει σε έξαρση τον πληθωρισμό αφού ξεπερνά πλέον το 15% σε ετήσια βάση.

Γενικά,  οι μεγάλες συναλλαγματικές κρίσεις και οι βουτιές των αδύνατων νομισμάτων οδηγούν συνήθως σε έκρηξη του πληθωρισμού, καθώς αυξάνονται οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών στο τοπικό νόμισμα, ενώ το ίδιο συμβαίνει με τις τιμές αρκετών μη εμπορεύσιμων προϊόντων.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις που η κρίση του εθνικού νομίσματος στο παρελθόν δεν οδήγησε σε πληθωριστικό σοκ.

Η μεγάλη διολίσθηση της τουρκικής λίρας από την αρχή της χρονιάς μέχρι και τις 10 Αυγούστου είναι η δεύτερη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί την τελευταία 10ετία ανάμεσα στα νομίσματα των χωρών που απαρτίζουν την G-20.

Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της Tullett Prebon Information και της WSJ, η υποτίμηση της τουρκικής λίρας ξεπέρασε το 40% αυτό το διάστημα και υπολείπεται μόνο της βουτιάς του ρωσικού νομίσματος το 2014.

Το ρούβλι είχε χάσει πάνω από το μισό της αξίας του από τις αρχές του 2014 μέχρι την 16η Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς.