Το παιχνίδι των αγωγών παίζει η Μέρκελ στα ελληνοτουρκικά

Έντονες ανησυχίες προκαλούν συγκεκριμένες διαρροές από το Βερολίνο, που παρουσιάζουν την Αγκελα Μέρκελ ως τη μοναδική πολιτικό που μπορεί να «χειριστεί» τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και επισημαίνουν ότι για να τα καταφέρει και να αποκλιμακώσει την ένταση, σκέφτεται να προτείνει ως λύση τη συμμετοχή της Τουρκίας στις συζητήσεις για το φυσικό αέριο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Τόσο γερμανικά μέσα όσο και το πρακτορείο Bloomberg σε άρθρο γνώμης έγραψαν χθες ότι μία από τις προτεινόμενες λύσεις είναι η συμμετοχή της Τουρκίας στο Συμβούλιο για το Φυσικό Αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, από το οποίο είναι αποκλεισμένη λόγω του «βέτο» που θέτει στη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επίσης προτείνεται «η διαμεσολάβηση της καγκελαρίου, προκειμένου, αφενός, να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους της με το επιχείρημα ότι η πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί την καλύτερη εναλλακτική για ενεργειακή ανεξαρτησία από τη Ρωσία και αφετέρου, να πείσει την Τουρκία και την Κύπρο ότι η Ευρώπη είναι η πιο λογική αγορά για το φυσικό αέριο, ενώ η πιο σύντομη διαδρομή περνάει μέσα και από τις δύο χώρες».

Αιφνιδιαστικά δηλαδή και χωρίς να έχει γίνει νύξη για μια τέτοια εξέλιξη, το Βερολίνο ρίχνει στον χορό των δημοσιευμάτων και της έντασης κάτι που μόνο η ίδια η Τουρκία τολμούσε μέχρι τώρα να απαιτήσει: νομιμοποίηση μέσω διαλόγου των βλέψεών της στο φυσικό αέριο στα ανοικτά της Κύπρου.

Η διαρροή προκαλεί ερωτήματα. Το Euro2day.gr επικοινώνησε με αξιωματούχο στο Βερολίνο, που παραδέχθηκε ότι η εν λόγω πρόταση υπάρχει στο τραπέζι ως στοιχείο κατευνασμού του Ερντογάν.

Ελλάδα και Κύπρος πάντως δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένες να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο.

Προκαλεί όμως ερωτήματα η διαρροή, γιατί έρχεται μετά την «έκθεση ιδεών» του Γενικού Γραμματέα του ΝATO κ. Στόλτενμπεργκ, που επίσης φωτογραφίζει τις αξιώσεις της Τουρκίας. Πηγή του ΝΑΤΟ, μάλιστα, είχε αναφέρει σε δημοσιογράφους μέσα στον Αύγουστο και πριν σηκωθεί θύελλα αντιδράσεων από τις δηλώσεις Στόλτενμπεργκ (που για πολλούς θεωρήθηκαν σκόπιμες) ότι «ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν έτοιμος για αμοιβαίες υποχωρήσεις, αποκλιμάκωση και διάλογο».

Τι θα πει ο Μισέλ στον Μητσοτάκη

Όπως είχε γράψει το Euro2day.gr, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ φέρεται να έχει συμπλεύσει με τη γραμμή Μέρκελ για αποφυγή, αν είναι δυνατόν, της επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος των Βρυξελλών ανέφερε στο Euro2day.gr ότι ο κ. Μισέλ αναμένεται να κλιμακώσει τις πιέσεις προς την Αθήνα ενόψει της Συνόδου Κορυφής της 24ης Σεπτεμβρίου, προκειμένου να δείξει διάθεση διαλόγου.

Στη φαρέτρα του εμπεριέχεται και η «ιδέα» της Γερμανίας ότι το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου είναι τόσο πολύ ώστε να «γεμίσει» δύο αγωγούς προς την Ευρώπη. Ο ένας να περνάει μέσω Τουρκίας και ο άλλος από την Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Ελλάδας. Έτσι αναμένεται να γίνει μια απόπειρα συμμετοχής όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και των Τουρκοκυπρίων στο Forum του East Mediterranean Gas.

Δύσκολο το κοινό ανακοινωθέν από την Κορσική

Τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης φαίνεται πως αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία βάζει όλα τα θέματα στο τραπέζι για να πάρει ό,τι μπορεί. Το κάνει γιατί βλέπει ότι έχει «υποστηρικτές» εντός της ΕΕ, με πρώτη τη Γερμανία.

Αθήνα και Λευκωσία βασίζονται πολύ στη στήριξη της Γαλλίας και του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Μόλις χθες, όμως, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Ιβ Λε Nτριάν παραδέχθηκε ότι η Γαλλία δεν έχει πείσει ακόμα τους εταίρους για την αναγκαιότητα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας.

Μιλώντας στον γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό France Inter, ο κ. Λε Nτριάν αναφέρθηκε στην πιθανότητα επιβολής κυρώσεων στην Άγκυρα και είπε ότι μέχρι στιγμής το Παρίσι δεν έχει καταφέρει να πείσει άλλες χώρες του μπλοκ να υιοθετήσουν και εκείνες την ίδια αυστηρή στάση. Ο κ. Λε Nτριάν κάλεσε δε τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να ξεκινήσει συνομιλίες για τα σχέδιά του στην Ανατολική Μεσόγειο από τώρα μέχρι την σύγκλhση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου.

«Είναι στο χέρι των Τούρκων να δείξουν ότι το ζήτημα της ΝΑ Μεσογείου μπορεί να συζητηθεί. Αν γίνει αυτό, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν ενάρετο κύκλο για όλα τα προβλήματα στο τραπέζι», είπε.

Η προοπτική όμως να τεθούν όλα τα θέματα στο τραπέζι που αφορούν τη Γαλλία και την Τουρκία ενδέχεται να αποδυναμώσει τη στήριξη στα Ελληνοτουρκικά. Και αυτό γιατί το Παρίσι ενδιαφέρεται πολύ για την επιρροή του στη Λιβύη, στις γεωτρήσεις της TΟTAL στα ανοιχτά της Κύπρου και στην απόπειρα επιρροής της Τουρκίας σε πρώην γαλλικές αποικίες στην Αφρική.

Επιπλέον, με τη (διπλωματικά απαράδεκτη) στάση του Μαλτέζου ΥΠΕΞ χθες ενώπιον του Έλληνα ομολόγου του, που λίγο-πολύ έθεσε το ερώτημα «υποχωρήσεις ή πόλεμος», εκμηδενίζεται το ενδεχόμενο για κοινό σκληρό ανακοινωθέν κατά των τουρκικών προκλήσεων από τη Σύνοδο της Κορσικής.

Με ενδιαφέρον αναμένεται, επίσης, η απάντηση του eπιτρόπου Ζοζέπ Μπορέλ στην επερώτηση που κατέθεσαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ λίγο πριν την κρίσιμη Σύνοδο. Οι ευρωβουλευτές κατέθεσαν εύλογα ερωτήματα, τα οποία αιωρούνται στον αέρα εδώ και εβδομάδες. Λέει η επιστολή:

«Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο CNN, αναφερόμενος στην Τουρκία, η οποία παραβιάζει κατ’ επανάληψη τον ελληνικό εναέριο χώρο, της αναγνώρισε το δικαίωμα να προστατεύει τα κυριαρχικά της δικαιώματα όπως έκανε το 2015 που κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό το οποίο παραβίασε τον εναέριο χώρο της και επισήμανε ότι βρίσκεται σήμερα σε μία ειδική κατάσταση λόγω της έντασης που αντιμετωπίζει στα σύνορά της με τη Συρία και το Ιράκ», σημειώνει η ΚΟ της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με αφορμή αυτές τις δηλώσεις, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ ρωτούν τον κ. Μπορέλ:

• Αποδέχεται η ΕΕ παραβίαση του εθνικού εναερίου χώρου κρατών-μελών της από τρίτες χώρες ως πρακτική “ειδικής κατάστασης”;
• Συνάδει η θέση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ με το ευρωπαϊκό κεκτημένο;
• Πώς αντιμετωπίζει η ΕΕ την επιλογή του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ να επιχειρεί να δικαιολογήσει παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία;».

Εάν ο κ. Μπορέλ απαντήσει με βάση το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και όχι τα οικονομικά συμφέροντα, τότε, λογικά, οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας πρέπει να θεωρούνται δεδομένες.