Ο Μητσοτάκης, η Αγκυρα και η SAFE επιλογή

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα

Η επιλογή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να τεθεί φραγμός στην είσοδο της Τουρκίας στο δανειακό πρόγραμμα της ΕΕ, ύψους 150 δισ. ευρώ, SAFE, περί αμυντικών εξοπλισμών, εάν η Άγκυρα δεν άρει την απειλή πολέμου κατά της χώρας μας και δεν σταματήσει να προωθεί την θεωρία των γκρίζων ζωνών, είναι η μόνη προσήκουσα για ένα κράτος που σέβεται και περιφρουρεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά του δικαιώματα.

Πώς, όμως, αυτό το κράτος, εν προκειμένω η Ελλάδα, θα υποστηρίξει ενώπιον των υπολοίπων 26 εταίρων του στην ΕΕ ότι απειλείται από την γείτονα, όταν έχει προχωρήσει, ήδη από τον Δεκέμβριο του 2023, στη σύναψη της -διαβόητης πλέον - Διακήρυξης των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας, με τη συγκεκριμένη χώρα;

Δεν συνέτρεχε αυτή η απειλή όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός υπέγραφε τη συγκεκριμένη Διακήρυξη; Δεν υφίστατο η -επίσης διαβόητη- θεωρία περί γκρίζων ζωνών, όπως επίσης και το ανυπόστατο ιδεολόγημα περί “Γαλάζιας Πατρίδας”, εκ μέρους της Τουρκίας;

Αντίστοιχα, με ποιον ακριβώς τρόπο φιλοδοξεί ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης να αποκλείσει την γείτονα από αυτό το δανειακό πρόγραμμα αμυντικών εξοπλισμών, όταν αυτό ήδη διαθέτει “κερκόπορτες” για ακριβώς αυτόν τον σκοπό, όπως επανειλημμένως έχει δηλώσει ο υπουργός Άμυνας, Ν. Δένδιας;

Ως μία από αυτές τις κερκόπορτες δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η πρόσφατη εξαγορά της Piaggio Aerospace από την τουρκική Baykar, όπως και άλλες συνεργασίες που συνάπτει η Τουρκία με κράτη μέλη της ΕΕ στον αμυντικό τομέα;

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, πώς φιλοδοξεί η Ελλάδα να αποκλείσει την γείτονά της από αυτό το κοινοτικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα, όταν σειρά κρατών μελών της ΕΕ, της Γερμανίας, της Ισπανίας και βεβαίως της Ιταλίας συμπεριλαμβανομένης πρωτοστατούν στη συμμετοχή της γείτονος στις προμήθειες αμυντικού χαρακτήρα στις οποίες θα προχωρήσει η Ευρώπη βάσει του προγράμματος επανεξοπλισμού της ReArm Europe;

Ως προς τις προθέσεις, δε, ορισμένων εξ’ αυτών, υφίστανται ήδη απτά δείγματα γραφής. Για παράδειγμα, η συμμετοχή της επίσης γείτονος Ιταλίας στην τριμερή με Τουρκία και Λιβύη, Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, στέκει ως το πλέον πρόσφατο.

Σε μία Σύνοδο η οποία αφορούσε το μεταναστευτικό, την ενέργεια και την ασφάλεια στην περιοχή, η Ιταλία επέλεξε να συμμετάσχει παρά την απουσία πρόσκλησης προς την Ελλάδα, καταδεικνύοντας τις προτεραιότητές της, ακόμη και έναντι ενός κοινοτικού της εταίρου.

Υπό το φως “φίλων” κρατών, (όπως σημειώνει και ο “γείτων” Dr.Money) όπως η Ιταλία, λοιπόν, τι είδους προσκόμματα εκτιμά ότι θα βρει στην ΕΕ ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης όταν επιχειρήσει να εξοστρακίσει την Τουρκία από το SAFE; Πόσο ασφαλής, θα είναι άραγε, αυτή του η επιλογή;

Καλώς ή κακώς, όπως υποστήριξε και κατά το παρελθόν η στήλη, παρά τις απειλές που θέτει κατά της Ελλάδας, η Τουρκία εμφανίζεται να θεωρείται ως απολύτως απαραίτητη στο σημερινό αμυντικό και εξοπλιστικό αφήγημα της ΕΕ.

Ως εκ τούτου οι απειλές αποκλεισμού της από προγράμματα όπως το SAFE πρέπει να θεωρούνται "άσφαιρες". Ακόμη κι αν εντάσσονται σε μία δεξιόστροφη μετάλλαξη της πολιτικής του κυβερνώντος κόμματος, απευθυνόμενη προς το τμήμα του εκλογικού σώματος που βρίσκεται δεξιότερα της ΝΔ ή ακόμη και στις δεξιές πτέρυγες της.

Διαφορετικά, υποτιμούν την νοημοσύνη των πολιτών.