Για να παραμείνει ο πληθυσμός μιας χώρας σταθερός χωρίς μετανάστευση θα πρέπει να αναλογούν 2,1 παιδιά (fertility rate) σε κάθε γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας. Όταν η αναλογία είναι μικρότερη, ο πληθυσμός μειώνεται χωρίς μετανάστες και με σταθερό το ποσοστό θνησιμότητας στα νεογνά.

Σύμφωνα με τα  στοιχεία του ΟΗΕ, ολοένα και περισσότερες χώρες βλέπουν την αναλογία παιδιών ανα γυναίκα να υποχωρεί κάτω από 2,1. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ποσοστό γονιμότητας να υποχωρήσει κατά 6,2% πέρυσι σε σχέση με το 2019 στα 2,25 παιδιά ανα γυναίκα. 

Όμως, έρχεται ο IIF και δίνει μια τελείως διαφορετική ερμηνεία, παρέχοντας στοιχεία. Το μεγαλύτερο μερίδιο του χρυσού στα συναλλαγματικά αποθέματα των κεντρικών τραπεζών οφείλεται κυρίως στην ανατίμηση της αποτίμησής του λόγω της μεγάλης ανόδου της τιμής του πολύτιμου μετάλλου, τονίζει. 

Από την άλλη πλευρά, οι φυσικές αγορές χρυσού σε ουγκιές από κεντρικές τράπεζες, κυρίως της Κίνας, της Ρωσίας και της Τουρκίας, συνέβαλαν σε μικρότερο βαθμό.

Σε γενικές γραμμές, η θέση του IIF είναι πως το δολάριο παραμένει κυρίαρχο και προσαρμόζεται σ’ ένα νέο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό πεδίο που είναι πιο αποκεντρωμένο από το προηγούμενο και έχει περισσότερα στρώματα.

Θεωρείται σημαντικό μέσο αποθήκευσης πλούτου και οικονομικής ασφάλειας. Γι’ αυτό αξίζει να δούμε ποιές χώρες έχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού.

Οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν εύκολα την πρώτη θέση με 8.113 τόνους χρυσού περίπου. Τις συσσώρευσε σταδιακά μετά την Μεγάλη Ύφεση του 1929 και το μεγαλύτερο απόθεμα βρίσκεται στο Fort Knox του Κεντάκι σύμφωνα με το aol.com.

Η Γερμανία καταλαμβάνει την δεύτερη θέση με περίπου 3.352 τόνους χρυσού που συσσώρευσε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέρος του αποθέματος φυλάσσεται στη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Στην τρίτη θέση βρίσκουμε την Ιταλία με 2.452 τόνους χρυσού με ένα μέρος να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Ελβετία.

Γι’ αυτό το 90% και άνω των καθημερινών συναλλαγών στη Μιανμάρ, στην Αιθιοπία, στην Γκάμπια, στην Αλβανία, στην Καμπότζη, στο Λάος, στον Λίβανο, στο Νεπάλ, στο Πακιστάν και στο Ιράκ γίνονται με μετρητά.

Σε Ιράκ, Ιράν, Κούβα και Μογγολία φθάνει το 85% και σε Αίγυπτο, Ιορδανία, Μολδαβία και άλλες στο 80%. 

Από τις χώρες της ΕΕ, η Μάλτα με 67%, η Ιταλία με 62%, η Αυστρία με 61%, η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Ισπανία έχουν 57% και ακολουθούν η Ελλάδα και η Ουγγαρία με 55%. Η Γερμανία έχει 51%.

Η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Κροατία, η Λιθουανία  και η Πορτογαλία με 50% έπονται. Στις επόμενες θέσεις συναντάμε την Ιρλανδία και την Πολωνία με 45%, ενώ η Γαλλία βρίσκεται στο 40% μαζί με τη Λετονία και την Τουρκία.

Ας σημειωθεί ότι στο κόστος διαβίωσης συμπεριέλαβε το φαγητό, τις μεταφορές, τη στέγαση, την διασκέδαση και την προσωπική φροντίδα. Γι’ αυτό τον σκοπό άντλησε στοιχεία από το Numbeo και το Expatistan.

Την πρώτη θέση στην έρευνα ανάμεσα στις λιγότερο προσιτές πρωτεύουσες κατέλαβε η Βαρσοβία όπου το μηνιαίο κόστος διαβίωσης ανέρχεται σε 2.167 ευρώ για ένα άτομο, πάνω 467 ευρώ από τον μέσο, καθαρό μισθό.

Την δεύτερη θέση κατέλαβαν τα Τίρανα όπου το τυπικό κόστος διαβίωσης είναι 127,4% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος. Ακόμη κι αν δυο άτομα δουλεύουν στο νοικοκυριό, η αποταμίευση είναι μόλις 42 ευρώ τον μήνα.