Τραυματική η εβδομάδα που έκλεισε με απώλειες 4,73% για τον Γενικό Δείκτη και με το μείον 6,75% για τον Δείκτη Τραπεζών να μην αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνειών για το τι συνέβη.
Το sell off της Τετάρτης ήρθε να αναδείξει το πρόβλημα, να το κάνει και πάλι... πρώτο θέμα στα ΜΜΕ, πλην, όμως, τα μηνύματα είχαν αρχίσει να στέλνονται στην Αθήνα από την επομένη κιόλας του τέλους του τρίτου μνημονίου.
Η επιθετική μείωση των θέσεων των ξένων (και «ξένων») τον Σεπτέμβριο ήταν το πρώτο που θα έπρεπε να «πονηρέψει» τους πιο επιφυλακτικούς από τους long με την παρουσία των τραπεζιτών στο RoadShow του Λονδίνου και 2-3 παρουσιάσεις που ακολούθησαν σε τραπεζικές ημερίδες να θεωρείται προοίμιο αυτών που θα έρχονταν. Όπως, πιθανά, και η σιγή του οίκου Moody's.
Τα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες συνεδριάσεις ήταν απλά οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι, που για διάφορους και διαφορετικούς λόγους πυροδότησαν το sell off και την εκ νέου πίεση που ασκήθηκε την Παρασκευή.
Σύμφωνα με ορισμένους η «επίθεση» της τελευταίας εβδομάδος είναι μία ξεκάθαρη προειδοποίηση του συστήματος της Φρανκφούρτης πως το εγχώριο banking θα πρέπει να «τρέξει» με χίλια κυρίως στο πεδίο των μη εξυπηρετούμενων δανείων/ανοιγμάτων. Η Φρανκφούρτη θεωρεί, πως με τους τρέχοντες ρυθμούς και τις διαδικασίες που ακολουθούνται μέχρι σήμερα οι στόχοι για την 2-3ετία δεν επιτυγχάνονται. Μάλιστα πηγή της ΕΚΤ μας θύμιζε πως για παράδειγμα «...εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει ψηφισθεί διάταξη για άρση του τραπεζικού απορρήτου προκειμένου να μπορεί να διακριβωθεί εάν όντως ένας δανειολήπτης έχει ή δεν έχει τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των οφειλών του αλλά το μέτρο εφαρμόζεται πολύ... χαλαρά με ελάχιστα αποτελέσματα». Εκτίμηση τους, πως εάν πιέζονταν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές τα έσοδα από την πληρωμή μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 20-30%.
Περίπτωση ενδεικτική μίας ευρύτερης λογικής που επικρατεί μέχρι σήμερα και στο εξής θα πρέπει να αλλάξει άρδην προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Επίσης ενδεικτικό για το τι θα πρέπει να περιμένουμε στη συνέχεια (και) για μετοχές-ομόλογα ήταν το 3ήμερο Τετάρτης- Παρασκευής, με τις συνεδριάσεις να χαρακτηρίζονται από ευρύτατη μεταβλητότητα.
Η ανοδική διόρθωση της Πέμπτης έδειξε πόσο εύκολα μπορεί να αξιοποιηθεί μία αφορμή από τους long, η εκ νέου... βουτιά της Παρασκευής μία άλλη από τους short. Ωστόσο έδειξε πως η διαδικασία για την δημιουργία ενός υβριδικού σχεδίου για τα «κόκκινα δάνεια», όπως έγραφε ο Χρήστος Κίτσιος και σύνθετη είναι και χρονοβόρος.
Επί πρόσθετα ένα τέτοιο σχήμα αποτελεί εργαλείο «εγγυοδοσίας» και όχι «κεφαλαιακής ενίσχυσης» των τραπεζών δηλαδή ακριβώς εκεί που «πονάει» το σύστημα. Η ουσία όμως είναι σε αυτό που γράφει ο Χρήστος για τους λόγους της εσπευσμένης δημοσιοποίησης, ότι δηλαδή η αγορά το επέβαλε.
Κλάδος-κλειδί ο τραπεζικός, όμως τις τελευταίες συνεδριάσεις οι πωλήσεις εκτείνονται και στην πλειονότητα των blue chips που δείχνει και τα περιθώρια διόρθωσης που έχει η αγορά εάν «γυρίσει» αρνητικά η Νέα Υόρκη.
Ευρώπη και ΗΠΑ κινούνται σε διαφορετικές τροχιές σημείωνε ο Αν. Σ. Τσομπανίδης και πράγματι την ώρα που ο S&P 500 ενισχύεται 7,93% το 2018 ο DAX χάνει 6,23% και με τα δύσκολα για Φρανκφούρτη- Βερολίνο να είναι μπροστά. Με πρώτη δοκιμασία σε μία εβδομάδα, με τις εκλογές στην Βαυαρία. Στις 12.112 μονάδες ο DAX και όλες οι κοντινές στηρίξεις είναι... ανοιχτές για δοκιμασίες, το αμέσως επόμενο διάστημα.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει από την στιγμή που θα μπει σε διαδικασία υποχώρησης η Wall Street (δηλαδή για ένα 8%-12% χαμηλότερα, σε πρώτη φάση) τι στάση θα τηρήσουν τα funds που έχουν «χτίσει» μεσομακροπρόθεσμες θέσεις σε blue chips και επιλεγμένα της μεσαίας κατηγορίας. Τι θα γίνει όταν μπει σε κύκλο υποχώρησης ο S&P με τις θέσεις τους που σε ορίζοντα 1-3ετίας αποδίδουν ακόμη και τριψήφια ποσοστά, το σχεδόν βέβαιο θα μειώσουν θέσεις/θα κλειδώσουν αποδόσεις. Στα υπόψη γιατί όλη η συζήτηση γίνεται με την Wall Street σε άνοδο και την Ευρώπη σε διόρθωση.
Ας δούμε όμως το βραχυπρόθεσμο, εβδομαδιαίο με τον ΓΔ στις 658,97 μονάδες. Εάν από Δευτέρα κιόλας δεν κατοχυρώσει ως σημείο αναφοράς/στήριξης τις 660 μονάδες και χαθούν και οι 647 τότε οι short αποκτούν επιπλέον πλεονέκτημα και εύκολα θα... σπρώξουν την αγορά προς τις 600 και 580 μονάδες. Οπως «μετρά» έμπειρος αναλυτής «...αν αντέξουν οι 660 μονάδες οι long θα έχουν ελπίδες πως θα ξανά δοκιμαστούν οι πλησιέστερες αντιστάσεις ίσως και οι 700 μονάδες. Ομως πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί η υπέρβαση των 715 μον. - το 38,2% του συνολικού ανοδικού από τις 420 έως τις 895 μον.- κάτι που αποτελεί την ελάχιστη προϋπόθεση για να θεωρηθεί πως η πτώση τερματίζεται στις 660-647 μον."
Κλάδος-κλειδί ο τραπεζικός, με τον ΔΤΡ στις 538,55 μονάδες, με το ενδοσυνεδριακό χαμηλό των 456,98 την Τετάρτη να αποτελεί το νέο/χαμηλότερο σημείο αναφοράς και νέα/χαμηλότερη στήριξη με ανοιχτό τον κίνδυνο να (ξανά)δοκιμαστεί εάν δεν «τρέξουν» οι διαδικασίες για την σύσταση/λειτουργία του υβριδικού σχήματος και το κυριότερο εάν θα πεισθούν οι πανίσχυρες αγορές. Η υπέρβαση των 547-566 αποτελεί την ελάχιστη προϋπόθεση για να αρχίσουν να έχουν ελπίδες οι long, σε μηνιαίο. Ειδάλλως...
Για τον FTSE25, στις 1.730,48 μονάδες, η περιοχή 1.779-1.786 μον. είναι η νέα αντίσταση που όσο αργεί η υπέρβαση της θα δυσχεραίνει τις προσπάθειες των long με πιθανό τον κίνδυνο να διορθώσει προς τις 1.680 μον.
Τεχνικά η εικόνα (βραχυπρόθεσμα/εβδομαδιαία) μετοχών- κλειδιών όπως είναι ο ΟΤΕ, η Coca Cola αλλά και Motor Oil, TITAN, ΟΠΑΠ, Jumbo, Μυτιληναίος, ΕΛΠΕ δεν δικαιολογεί εφησυχασμό των long, απεναντίας θα πρέπει άμεσα, Δευτέρα-Τρίτη ή ο ΟΤΕ να επανέλθει πάνω από τα 10,15 με πρώτο στόχο τα 10,50 ή η Coca Cola να επανακάμψει υψηλότερα των 28 ευρώ. Για τον ΟΤΕ αδύναμο σημείο ενδεχομένως να είναι μία περαιτέρω υποχώρηση του γερμανικού χρηματιστηρίου, ενδεχόμενο που θέλει πολύ προσοχή.
Για την προσεχή εβδομάδα η προσοχή είναι στην Φρανκφούρτη και τον DAX και στην ανάσχεση των επιθετικών πωλήσεων στις τράπεζες τάση που όπως φάνηκε την Παρασκευή θα επηρεάσει αρνητικά τα blue chips. Το μείον 2,74% του FTSE25 σε σχέση με το μείον 1,78% του ΔΤΡ (της Παρασκευής) ανησυχεί ορισμένους έμπειρους παίκτες οι οποίοι βλέπουν ότι τα blue chips εάν διορθώσουν έχουν μεγαλύτερα περιθώρια απωλειών απ΄ ότι οι τράπεζες. Και αυτό είναι κατά την εκτίμηση τους το επικίνδυνο από εδώ και πέρα, η στάση των funds που έχουν «χτίσει» μεσο-μακροπρόθεσμες θέσεις με υψηλότατες αποδόσεις.