Η αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους και η ουσία

Την Κυριακή το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Πορτογαλία έκαναν το ιστορικό βήμα. Η Γαλλία και άλλοι αναμένονταν να ακολουθήσουν τη Δευτέρα (σ.τ.μ: ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν από το βήμα του ΟΗΕ αναγνώρισε επισήμως τη Δευτέρα Παλαιστινιακό Κράτος). Το σημαντικό είναι πως τρία μέλη των G7 ενώνονται με περισσότερα από 140 άλλα κράτη, για να αναγνωρίσουν επισήμως ένα παλαιστινιακό κράτος, την ώρα που η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι αποφασισμένη να καταστρέψει οποιεσδήποτε φιλοδοξίες για μια λύση δυο κρατών στον παρατεταμένο πόλεμο.

Η αναγνώριση είναι εν πολλοίς συμβολική και δεν θα αλλάξει τις συνθήκες επιτόπου στα παλαιστινιακά εδάφη, ούτε θα επιταχύνει έναν τερματισμό του καταστροφικού πολέμου που διεξάγει το Ισραήλ. Το κρίσιμο σημείο είναι πως οι ΗΠΑ, η μία δύναμη που έχει τη δύναμη να πιέσει το Ισραήλ, αντιτίθενται στις κινήσεις αυτές.

Oταν, όμως, ο παγκόσμιος νότος πιστεύει πως μια υποκριτική δύση κάνει τα στραβά μάτια στα τρομερά δεινά που υφίσταται η πολιορκημένη λωρίδα και στης ενέργειες του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, αυτό ενισχύει την παγκόσμια υποστήριξη του νόμιμου δικαιώματος των Παλαιστινίων να αποκτήσουν κράτος.

Ενισχύει την ιδέα πως η μόνη αρμόζουσα λύση για την κρίση έγκειται στο να καταλήξουν οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί σε διακανονισμό που θα αντιμετωπίζει τις νόμιμες ανησυχίες και των δυο πλευρών και θα τους επιτρέπει να συνυπάρχουν πλάι-πλάι ειρηνικά.

Η αναγνώριση κινδυνεύει να προκαλέσει τον Νετανιάχου ο οποίος, όπως έχει πει ο ίδιος, έχει ξοδέψει χρόνια εργαζόμενος ενάντια στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Υποστηρίζει πως η κίνηση επιβραβεύει τη Χαμάς για την φρικτή επίθεση της 7ης Οκτωβρίου του 2023, όταν οι ένοπλοι σκότωσαν 1.200 ανθρώπους και πήραν 250 ομήρους, σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους.

Αυτή η άποψη, όμως, είναι και στενόμυαλη και μυωπική: η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους αποτελεί υποστήριξη μιας βιώσιμης εναλλακτικής που θα ευνούχιζε τη μαχητικότητα από την οποία τρέφονται οι εξτρεμιστές και θα πρόσφερε την ελπίδα για ένα τέλος στους αμέτρητους κύκλους βίας.

Οι φίλοι του Ισραήλ που τώρα αναγνωρίζουν ένα παλαιστινιακό κράτος δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαροι στην καταδίκη τους της Χαμάς και της απαίσιας μεταχείρισης των Ισραηλινών ομήρων, και στις απαιτήσεις τους για απελευθέρωσή τους. Αλλά η άρνηση του Νετανιάχου να τερματίσει την επίθεση του Ισραήλ, να συμμετέχει σε ένα μεταπολεμικό σχέδιο, ή να χαλιναγωγήσει τους μανιασμένους εποικιστές στη Δυτική Όχθη, δεν αφήνει πολλές επιλογές στους συμμάχους του.

Μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου της Χαμάς, οι ισραηλινές βόμβες και οι μπουλντόζες έχουν κάνει τη Γάζα μη κατοικήσιμη, καταστρέφοντας τον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας στη Λωρίδα.

Ο Νετανιάχου έσπασε τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός για την οποία είχαν μεσολαβήσει οι ΗΠΑ τον Ιανουάριο, η οποία ήταν σχεδιασμένη ώστε να απελευθερωθούν οι όμηροι και να μπει τέλος στη σύρραξη.

Ένας αυξανόμενος αριθμός ειδημόνων έχουν έκτοτε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, ενώ ο αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων έχει ξεπεράσει τους 65.000, σύμφωνα με τις τοπικές υγειονομικές αρχές.

Παράλληλα, το Ισραήλ έχει εντείνει τις προσπάθειές του για μια de facto, αν όχι ακόμα de jure, προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, ανακοινώνοντας δεκάδες νέους οικισμούς που κρίνονται παράνομοι υπό το διεθνές δίκαιο, ενώ ταυτόχρονα χτυπάει την περιορισμένη παλαιστινιακή αρχή που εξακολουθεί να υπάρχει.

Οι ακροδεξιοί σύμμαχοι του Νετανιάχου δεν κάνουν καμία προσπάθεια να κρύψουν τις προθέσεις τους να καταστρέψουν την ιδέα μιας παλαιστινιακής πατρίδας. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μπορεί τώρα να προχωρήσει με την επίσημη προσάρτηση τμημάτων της Δυτικής Όχθης. Αν το κάνει, τότε τα δυτικά κράτη πρέπει να είναι έτοιμα να απαντήσουν με σκληρά, τιμωρητικά μέτρα κατά του Ισραήλ.

Είναι αλήθεια πως οι πιθανότητες μιας λύσης δυο κρατών ποτέ δεν έμοιαζαν ποιο απόμακρες. Πέραν της συμπεριφοράς του Ισραήλ, ούτε οι Παλαιστίνιοι ηγέτες έχουν κάνει κάποια χάρη στον εαυτόν τους: η υποστηριζόμενη από τη Δύση Παλαιστινιακή Αρχή, που διοικεί περιορισμένα τμήματα της Δυτικής Όχθης, είναι αδύναμη και δεν έχει αξιόπιστη ηγεσία.

Το να εγκαταλειφθεί, όμως, η λύση των δύο κρατών ως μέρος μιας δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης των συγκρούσεων δεκαετιών θα σήμαινε πως ενδίδουμε στους εξτρεμιστές όλων των πλευρών. Δεν είναι η ώρα να εγκαταλείψουμε την ειρήνη.

© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation