Ντάλιο: Οι ΗΠΑ διολισθαίνουν στη δεκαετία του 1930 με τις πολιτικές Τραμπ

Η Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ διολισθαίνει σε μια αυταρχική πολιτική τύπου 1930 και οι επενδυτές φοβούνται να μιλήσουν μαζί του, υποστήριξε σήμερα (2/9) ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Ρέι Ντάλιο. 

Ο ιδρυτής της Bridgewater Associates δήλωσε στους Financial Times ότι τα «χάσματα στον πλούτο», τα «χάσματα στις αξίες» και η κατάρρευση της εμπιστοσύνης οδηγούν σε «πιο ακραίες» πολιτικές στις ΗΠΑ.

«Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει τώρα πολιτικά και κοινωνικά είναι ανάλογο με αυτό που συνέβη σε όλο τον κόσμο την περίοδο 1930-40», τόνισε.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η κρατική παρέμβαση στον ιδιωτικό τομέα, όπως η απόφαση του Τραμπ οι ΗΠΑ να αποκτήσουν μερίδιο 10% στην κατασκευάστρια ημιαγωγών Intel, ήταν το είδος της «ισχυρής αυταρχικής ηγεσίας που ξεπήδησε από την επιθυμία να αναλάβει τον έλεγχο της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κατάστασης».

Τα σχόλιά του στους FT συνιστούν μια σπάνια κριτική στον Τραμπ από μια εξέχουσα οικονομική προσωπικότητα, παρά την εντεινόμενη ανησυχία για τις πολιτικές του προέδρου μεταξύ ορισμένων επενδυτών της Wall Street.

«Απλώς περιγράφω τις σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος που οδηγούν σε αυτό που συμβαίνει. Και παρεμπιπτόντως, σε τέτοιες περιόδους οι περισσότεροι άνθρωποι σιωπούν επειδή φοβούνται τα αντίποινα αν ασκήσουν κριτική», συμπλήρωσε.

Ο Ντάλιο, ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο γνωστών επενδυτών hedge funds των ΗΠΑ και μετέτρεψε τη Bridgewater σε μια δύναμη 150 δισ. δολαρίων στην κορύφωσή της, προειδοποίησε επίσης για τις απειλές κατά της ανεξαρτησίας της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, λίγες ημέρες αφότου ο Τραμπ ξεκίνησε μια άνευ προηγουμένου κίνηση για την αποπομπή ενός από τους διοικητές της.

Ο Τραμπ επίσης πρότεινε κάποιον από το στενό του περιβάλλον για να καλύψει την κενή θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Fed, ένα κρίσιμο βήμα καθώς πιέζει για γρήγορες και μεγάλες μειώσεις στο κόστος δανεισμού.

Για τον Ντάλιο, μια πολιτικά αποδυναμωμένη κεντρική τράπεζα, που θα πιέζεται να διατηρήσει τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα, «θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στη Fed που υπερασπίζεται την αξία του χρήματος και θα έκανε την κατοχή χρεωστικών περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια λιγότερο ελκυστική, γεγονός που θα αποδυνάμωνε τη νομισματική τάξη όπως την ξέρουμε», προσθέτοντας ότι οι επενδυτές ανά τον κόσμο  έχουν αρχίσει να μετατοπίζονται από τα κρατικά ομόλογα στον χρυσό, πρόσθεσε.

Θεωρεί ότι πολλά χρόνια μεγάλων ελλειμμάτων και μη βιώσιμης αύξησης του χρέους είχαν φέρει την αμερικανική οικονομία στα πρόθυρα μιας κρίσης χρέους, αν και σημείωσε ότι «πρόεδροι και από τα δύο κόμματα» είχαν δει την επιδείνωση της κατάστασης πριν από το τελευταίο δημοσιονομικό σχέδιο του Τραμπ.

«Οι μεγάλες υπερβολές που προβλέπονται τώρα ως αποτέλεσμα του νέου προϋπολογισμού θα προκαλέσουν πιθανότατα "έμφραγμα" στο σχετικά κοντινό μέλλον. Θα έλεγα σε τρία χρόνια, συν ή πλην ένα ή δύο χρόνια», τόνισε.

Ο Ντάλιο, συγγραφέας των βιβλίων «Principles for Dealing With the Changing World Order» και «How Countries Go Broke: The Big Cycle», προειδοποιεί εδώ και καιρό για την απειλή του χρέους που απειλεί τις δυτικές οικονομίες. Παρομοίασε τις ΗΠΑ με το κυκλοφορικό σύστημα ενός σώματος που φράζει, καθώς οι πληρωμές για την εξυπηρέτηση του χρέους συμπιέζουν τις άλλες δαπάνες.

Όπως επισήμανε, η Ουάσιγκτον ξοδεύει περίπου 7 τρισ. δολάρια ετησίως, ενώ έχει μόλις 5 τρισ. δολάρια σε έσοδα -μια ανισορροπία που θα επιφέρει μια μαζική έκδοση νέου χρέους την ώρα που οι επενδυτές αμφισβητούν κατά πόσο τα κρατικά ομόλογα είναι «καλές αποθήκες πλούτου. Η ζήτηση για χρέος είναι απίθανο να συμβαδίσει με την προσφορά», προσέθεσε.

Η Fed θα είναι αναγκασμένη να κάνει μια σκληρή επιλογή καθώς η αγορά θα αρχίσει να αμφισβητεί τη δημοσιονομική αξιοπιστία των ΗΠΑ. «Θα αφήσει τα επιτόκια να ανέβουν και θα έχουμε μια κρίση χρεοκοπίας ή θα τυπώσει χρήματα και θα αγοράσει το χρέος που οι άλλοι δεν θα αγοράσουν». Και οι δύο δρόμοι θα έβλαπταν το δολάριο, τονίζει.

Ο βετεράνος επενδυτής έβαλε επίσης στο στόχαστρο την τάση για τον κρατικό έλεγχο υπό τον Τραμπ. Δεν αποκάλεσε το μοντέλο του προέδρου αυταρχικό ή σοσιαλιστικό, ωστόσο περιέγραψε τους μηχανισμούς ωμά: «Οι κυβερνήσεις αναλαμβάνουν όλο και περισσότερο τον έλεγχο των όσων γίνονται από τις κεντρικές τράπεζες και τις επιχειρήσεις».

Ερωτηθείς σχετικά με τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην Intel και τους εξαγωγικούς δασμούς που επιβλήθηκαν στην Nvidia και την AMD, ο Ντάλιο αναφέρθηκε στη δική του έννοια του «μεγάλου κύκλου», όταν σε περιόδους μεγάλων συγκρούσεων και κινδύνων οι ηγέτες των χωρών ελέγχουν περισσότερο τις αγορές και την οικονομία.

«Κλασικά, οι αυξημένες διαφορές στον πλούτο και τις αξίες οδηγούν σε έντονο λαϊκισμό της Δεξιάς και της Αριστεράς και ασυμβίβαστες οι διαφορές μεταξύ τους που δεν μπορούν να επιλυθούν μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας. Έτσι, οι δημοκρατίες αποδυναμώνονται και αυξάνεται η πιο αυταρχική ηγεσία, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού θέλει οι κυβερνητικοί ηγέτες να αποκτήσουν τον έλεγχο του συστήματος για να κάνουν τα πράγματα να λειτουργούν καλά γι' αυτούς», κατέληξε.