Σχεδόν το σύνολο (το 92%) των υπευθύνων από τις πόλεις που συμμετείχαν στην έρευνα του ΟΟΣΑ υποστήριζαν πως οι υποδομές είναι σημαντικότατος παράγοντας στη διαχείριση νερού στον αστικό ιστό.
Προβλέπεται πως οι επενδυτικές ανάγκες για έργα υποδομής στη διαχείριση νερού και αποβλήτων θα αυξηθούν κατά 50% μέχρι το 2030. Στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 2013 και του 2030 τα κράτη-μέλη του Οργανισμού πρέπει να δαπανήσουν περί τα 11,7 τρισεκατομμύρια δολάρια για υποδομές που συνδέονται με το νερό, ποσό που είναι υψηλότερο από τις αντίστοιχες επενδύσεις στις τηλεπικοινωνίες και μικρότερο από αυτό που θα δαπανηθεί για οδικούς άξονες.
Στην έκθεση του ΟΟΣΑ επισημαίνεται πως «εμπειρικές έρευνες δείχνουν πως σημαντικές επενδύσεις για βελτίωση της αποδοτικότητας στη διαχείριση νερού μπορούν να ενισχύσουν το ΑΕΠ και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας». Μια σειρά από καινοτόμες λύσεις μπορούν να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και να μειώσουν το κόστος όπως η χρήση εξελιγμένων τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών για την παρακολούθηση της λειτουργίας ενός οργανισμού διαχείρισης νερού μέχρι επενδύσεις για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.
Μια ευρωπαϊκή έκθεση που κυκλοφόρησε προ διετίας υποστήριζε, πάντως, πως η αύξηση στην τιμή του νερού έχει μικρότερη επίδραση στη μείωση της κατανάλωση σε σχέση με τη λήψη άλλων μέτρων ώστε να περιοριστεί η σπατάλη σε οικιακό επίπεδο. Στην έκθεση, που βασίζεται σε δείγμα έξι κρατών-μελών, αναφέρεται πως μέσω της μείωσης των διαρροών στα δίκτυα και την καλύτερη διαχείριση του νερού οικιακών συσκευών (πλυντήρια πιάτων, ρούχων κ.ά.) η κατανάλωση νερού μπορεί να μειωθεί μέχρι και 50%.
Πρόκειται για έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με τίτλο «Διαχείριση νερού στην Ευρώπη: τιμολογιακές και μη προσεγγίσεις στη διαχείριση του νερού», στην οποία επισημαίνεται πως τα προβλήματα των δικτύων ύδρευσης ανά την Ευρώπη επιτείνονται από την ανεπαρκή χρηματοδότηση, συνήθως λόγω χαμηλής τιμολόγησης του νερού. Την ίδια στιγμή, όμως, οι αναλυτές παραδέχονται πως κατά μέσον όρο, η κατανάλωση του νερού μειώνεται λιγότερο από 1% για κάθε αύξηση 1% στην τιμή. Όπως επισημαίνεται, τυχόν αύξηση της τιμής του νερού κατά 10% θα μειώσει την κατανάλωση μόλις κατά 1%-5%. Συνεπώς η σωστή διαχείριση συνδέεται λιγότερο με την τιμολόγηση και περισσότερο με άλλα μέτρα.
Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν πως τα απαρχαιωμένα δίκτυα ύδρευσης έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην αποδοτικότητα. Μία από τις σημαντικότερες συνέπειες είναι οι απώλειες, με τα στοιχεία από τις 48 πόλεις, που συμμετείχαν στην έρευνα που προαναφέρθηκε, να δείχνουν πως κατά μέσο όρο φτάνουν το 21%. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει πως οι μικρότερες πόλεις είχαν μεγαλύτερο ποσοστό απωλειών σε σχέση με τις μεγάλες, ενώ μεγαλύτερα ποσοστά υπήρχαν και στις φτωχότερες. Οι απώλειες στις φτωχότερες πόλεις του πλανήτη συνδέονται με παράνομες συνδέσεις στο δίκτυο, τα προβλήματα με την υποδομή του δικτύου ύδρευσης και λάθη στην καταγραφή της κατανάλωσης.
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που συζητούν ολοένα και περισσότερο οι ειδικοί στα θέματα της διαχείρισης υδάτων αφορά στις πλημμύρες και τον αυξημένο κίνδυνο για πολλές πόλεις της Ευρώπης. Οι προβλέψεις του ΟΗΕ δείχνουν πως το 20% του ανθρώπινου πληθυσμού θα βρίσκεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο πλημμύρας μέχρι το 2050, την ίδια στιγμή που πολλές πόλεις του πλανήτη καλούνται να αντιμετωπίσουν την ξηρασία ακόμα και σε περιοχές πλούσιες σε ύδατα. Στο 90% των πόλεων που συμμετείχαν στην έρευνα του ΟΟΣΑ το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν η απαρχαιωμένη υποδομή.