Ποιον εμπιστεύεστε; Τον γιατρό ή τη μαμή;

Ποιος εμπιστεύεται έναν εμπειρικό... πολιτικό μηχανικό; Μάλλον κανένας. Κι όμως, στον χώρο της χρηματιστηριακής αγοράς η... μαμή γίνεται ”γιατρός” και κανένας δεν φαίνεται να ενοχλείται. Ώσπου να ξαναζήσουμε φαινόμενα τύπου 1999-2000!

Δημοσιεύθηκε: 5 Ιανουαρίου 2007 - 03:46

Ποιον εμπιστεύεστε; Τον γιατρό ή τη μαμή;

Άρθρο Ειδικού Συνεργάτη*

Το όλο το θέμα μου θυμίζει κάτι από την ταινία ”Η κυρά μας η μαμή” με τη Βασιλειάδου και τον Μακρή.

Ο γιατρός ξεγεννούσε αγελάδες ενώ η μαμή ξεγεννούσε γυναίκες και έκανε και τον γιατρό. Ο γιατρός είχε φάει τα νιάτα του στις σπουδές ενώ η μαμή ήταν αγράμματη, αλλά με εμπειρία ετών σε ματζούνια και βασκανίες. Όταν όμως ήρθαν τα δύσκολα όλοι, ακόμα και η μαμή, στράφηκαν στον γιατρό.

Μέχρι το 2001 δεν υπήρχαν πιστοποιημένα τα στελέχη στον χώρο της Ελληνικής Κεφαλαιαγοράς, υπήρχαν μόνο δύο διακριτές θέσεις: ο Χρηματιστηριακός Εκπρόσωπος (με εξετάσεις) και ο αντικριστής (με ορισμό από τις εταιρίες).

Όποιος δούλευε σε κάποια από τις εταιρίες του χώρου μπορούσε να αυτοχαρακτηρίζεται όπως ήθελε π.χ. αναλυτής, σύμβουλος ή και διαχειριστής.

Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (ΕΚ) αποφάσισε πριν από μερικά χρόνια (2001) ότι πρέπει να είναι πιστοποιημένα τα στελέχη που δουλεύουν στον χώρο που εποπτεύει, κυρίως λόγω της πίεσης που άσκησαν τα γεγονότα του 2000, όταν με την πτώση της αγοράς πολλοί επενδυτές εγκλωβισμένοι σε περιθωριακές μετοχές έχασαν τις περιουσίες τους.

Έκριναν τότε οι αρμόδιοι ότι συνυπεύθυνα θα πρέπει να ήταν και τα στελέχη των εταιριών διαμεσολάβησης (ΑΧΕ, ΕΠΕΥ, ΕΛΔΕ κ.ά.) των οποίων ο αριθμός είχε μεγαλώσει λόγω της εκρηκτικής ανόδου του ’99 και των οποίων η ποιότητα δεν είχε ελεγχθεί.

Έτσι, δημιουργήθηκε ο θεσμός των πιστοποιήσεων και μαζί με αυτόν δημιουργήθηκαν και τρεις νέες επαγγελματικές ομάδες: οι αναλυτές των μετοχών και της αγοράς, οι διαχειριστές χαρτοφυλακίου και οι σύμβουλοι επενδύσεων.

Η πιστοποίηση είχε τρεις προϋποθέσεις α) σπουδές στο αντικείμενο β) προϋπηρεσία στον χώρο και γ) εξετάσεις.

Με την πιστοποίηση η Ε.Κ. έβαζε ένα όριο το οποίο ήταν ταυτόχρονα φραγμός για τους ακατάρτιστους που νέμονταν την άγνοια των επενδυτών αλλά και διαβατήριο επαγγελματικής αναβάθμισης για εκείνους που ήξεραν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Αποτέλεσμα των πιστοποιήσεων αλλά και της διόρθωσης της αγοράς ήταν να καθαρίσει ο χώρος από τους περαστικούς. Κάποιοι από τους ”επαγγελματίες” του χώρου άλλαξαν δουλειά, ενώ πολλοί από τους διαμεσολαβητές ΕΛΔΕ και ΑΧΕ δεν υπάρχουν πια.

Η ”κάθαρση” είχε πλέον πραγματοποιηθεί και οι εναπομείναντες επαγγελματίες προσπαθούσαν να πείσουν την απούσα πελατεία τους ότι οι καλές μέρες θα ξανάρθουν.

Η ανάκαμψη έφτασε δειλά δειλά από το 2003 και τώρα, μια τριετία μετά, είμαστε μια ανάσα από τις 5.000 μονάδες. Όμως υπήρξε μία παρενέργεια λόγω της ”κάθαρσης” του χώρου: τα μέτρα ήταν πολύ δραστικά για τους επαγγελματίες όπως για παράδειγμα για τους αναλυτές για τους οποίους απαιτούνταν εξειδικευμένη γνώση.

Έτσι από το 2001 μέχρι το 2006 αναλογούσαν περίπου 2 πιστοποιημένοι αναλυτές ανά χρηματιστηριακή, δεδομένου δε ότι κάποιες μεγάλες διέθεταν πάνω από δύο, καταλήγουμε ότι κάποιες άλλες δεν διέθεταν... κανέναν.

Όπως ήταν φυσικό και σύμφωνο με την οικονομική θεωρία, η αύξηση της ζήτησης για αναλυτές οδήγησε σε αύξηση του δυνητικού τους μισθού.

Αυτό δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό από τους επιχειρηματίες του χώρου που ήθελαν πάση θυσία μείωση του κόστους. Έπρεπε λοιπόν να αυξηθεί η προσφορά σε νέους αναλυτές.

Το κέλευσμα αυτό εισακούστηκε από την Ε.Κ., η οποία με απόφασή της το καλοκαίρι του 2006 κατοχύρωσε ότι: εξαιρείται από τις εξετάσεις πιστοποίησης οποιοσδήποτε αρκεί να έχει κάποια χρόνια προϋπηρεσίας στον χώρο.

Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι ο ανιψιός του επιχειρηματία, επειδή δουλεύει στην εταιρία του... μπάρμπα του, θα γίνει -βάσει προϋπηρεσίας πάντα- είτε αναλυτής είτε διαχειριστής ή ό,τι άλλο θέλει το παιδί. Άλλωστε η βεβαίωση υπάρχει.

Πετύχαμε λοιπόν και τους δύο στόχους: Και στέλεχος πιστοποιημένο που θα επανδρώνει τα τμήματα της εταιρίας, και οι μισθοί των πραγματικών επαγγελματιών να είναι χαμηλοί.

Οπότε έγινε επιτέλους η μαμή... γιατρός, επειδή κάποιοι βεβαίωσαν ότι ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού.

Και οι επενδυτές; Τι γίνεται με τους επενδυτές; Αφήστε τους αυτούς. Τώρα που η αγορά είναι καλή αυτοί είναι όπως και στο έργο οι άρρωστοι που θα τους... ξεματιάσουν οι μαίες όπως έγινε και το 2000.

Σαν επίλογο θα ήθελα να μου πει κάποιος τις συνέπειες αν αύριο οι αρμόδιες αρχές αποφάσιζαν να ισχύσει το ίδιο και για τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους δικαστές, τους πολιτικούς μηχανικούς, τους λογιστές και όλες τις εξειδικευμένες επαγγελματικές ομάδες.

Επίσης θα ήθελα να μου πει κάποιος όταν θα λειτουργήσει η περίφημη semi-regulated αγορά ποια στελέχη θα αξιολογήσουν και θα προτείνουν στους επενδυτές τις νέες εταιρίες: οι γιατροί ή οι μαίες;

Το ’99 ως άνοδος και το 2000 ως πτώση του Χ.Α. σαν επενδυτική ιδέα δεν είναι τόσο μακρινά για να τα ξεχάσουμε γι’ αυτό αν φανούμε αμνήμονες κινδυνεύουμε να δούμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

Υ.Γ.: Εγώ πάντως αν αρρωστήσω θα ζητήσω γιατρό και όχι μαμή.

* Όπως είναι προφανές από το κείμενο, ο συντάκτης του είναι γνωστός αναλυτής της αγοράς, εργάζεται σε χρηματιστηριακή εταιρία και για τον λόγο αυτό επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.