Εάν κοιτάξει κάποιος τον παγκόσμιο χάρτη, θα δει πως άθελά της η Ελλάδα βρίσκεται κοντά, ενοχλητικά κοντά, σε μερικά από τα πιο επικίνδυνα και απρόβλεπτα σημεία του. Κι αν ακολουθήσει προσεκτικά τις εξελίξεις, θα διαπιστώσει πως η ένταση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, που κορυφώθηκε τα δύο τελευταία χρόνια στην Ουκρανία, αγγίζει ολοένα και περισσότερες περιοχές.
Η εισβολή των Αζέρων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η ένταση στο Κόσοβο που δημιουργεί εστία ανάφλεξης στην καρδιά των Βαλκανίων, οι συνεχιζόμενες εμφύλιες συρράξεις στη Συρία και τη Λιβύη, ακόμη και τo ντόμινο από πραξικοπήματα στη Δυτική και Κεντρική Αφρική (από το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο έως τον Νίγηρα και την Γκαμπόν), συνθέτουν ένα τοπίο ολοένα αυξανόμενης αστάθειας, εις βάρος των συμφερόντων της Δύσης.