Σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι αλλαγές είναι τεκτονικές. Οι κρίσεις πολλαπλασιάζονται, οι ανισότητες βαθαίνουν, οι θεσμοί και η πολιτική απαξιώνονται, η ειρήνη και η δημοκρατία αμφισβητούνται. Η τεχνολογική έκρηξη συντελείται μέσα σε ανισοκατανομή, ενώ κυριαρχεί ο νόμος του ισχυρού. Τα κέρδη των λίγων υπερισχύουν των δικαιωμάτων των πολλών. Ακροδεξιά και αναθεωρητισμός ανθίζουν πάνω σε ανισότητες, αδιέξοδα και θυμό. Η Ευρώπη ζει πρωτοφανή πολιτική και οικονομική υστέρηση. Η Ε.Ε. δεν παράγει πολιτικές, ούτε υπερασπίζεται τις αξίες της.
Οι λαοί βιώνουν ανασφάλεια, χωρίς το πολιτικό σύστημα να δίνει λύσεις. Οι πολιτικοί χώροι έχουν ευθύνη, αλλά όχι την ίδια. Η δεξιά συμμαχεί με την ακροδεξιά, εφαρμόζοντας ακραίες ταξικές πολιτικές φτωχοποίησης, τροφοδοτώντας την αντιπολιτική.
Σημαντικό μέρος της σοσιαλδημοκρατίας, υποταγμένο στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, έχασε τον αξιακό του κώδικα και νομιμοποίησε τη δεξιά. Ενώ και στην αριστερά, είτε οι σεχταριστικές λογικές, είτε η υποτίμηση της αξίας ενός λαϊκού μαζικού αριστερού κόμματος συνέβαλαν στην απαξίωση του κομματικού φαινομένου.
Οι πολίτες νιώθουν κουρασμένοι και απογοητευμένοι. Η κυριαρχία της αντιπολιτικής εξυπηρετεί το σύστημα να αναπαράγει τις σχέσεις εξουσίας και τις ανισότητες. Ο φόβος και ο θυμός αντικαθιστούν την ελπίδα, η ολιγαρχία και η συντηρητική πολιτική που την υπηρετεί, μένει στο απυρόβλητο και η δημοκρατία αποδυναμώνεται.
Οι δυνάμεις της αριστεράς και του σοσιαλισμού έχουν ιστορική ευκαιρία να δώσουν διέξοδο με καθαρό δημοκρατικό, κοινωνικό, οικολογικό και φιλειρηνικό πρόσημο, συμμαχώντας με προοδευτικές δυνάμεις. Αυτή η συμμαχία μπορεί να αμφισβητήσει το κυρίαρχο μοντέλο και να οδηγήσει σε ειρηνική ανατροπή για μια δίκαιη κοινωνία.
Και αργά ή γρήγορα, θα διαμορφωθεί.
Το ερώτημα είναι πόσος χρόνος, πόσα λάθη, πόσες χαμένες ευκαιρίες και πόσες κοινωνικές ήττες θα μετρήσουμε μέχρι τότε. Επείγει να πετύχουμε υπερβάσεις για να μορφοποιηθεί αυτή η συμμαχία, η οποία έχει και μία ακόμα προϋπόθεση. Την ανάκτηση της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης στην πολιτική. Χωρίς την ενεργό συμμετοχή των πολιτών, δεν μπορεί να επιτευχθούν ούτε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, ούτε η ανανέωση των θεσμών εκπροσώπησης και άρα της δημοκρατίας.
Σε αυτή τη δημοκρατική ανανέωση, απαραίτητος είναι ο ρόλος των κομμάτων. Όχι με τη σημερινή, πολυκερματισμένη και προσωποπαγή διάσταση. Απαραίτητος είναι ο ρόλος κομμάτων ως συλλογικών διανοουμένων, δημοκρατικών θεσμών εκπροσώπησης και παραγωγής πολιτικής, σε πλήρη αντίθεση με το μοντέλο κομματαρχών και του γραφείου ευρέσεων εργασίας.
Κόμματα ζωντανά, ενταγμένα στο νέο περιβάλλον κοινωνικών σχέσεων, δικτύων και διαλόγων. Αυτό που επείγει, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, είναι η συγκρότηση μίας πλατιάς κυβερνώσας δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, που θα δώσει και απάντηση στο εκλογικό ερώτημα.
Η αριστερά, σε επίπεδο αξιών, δημόσιων τοποθετήσεων αλλά και αρκετών πρακτικών παραδειγμάτων, έχει αναλάβει μέχρι σήμερα πολλές πρωτοβουλίες διαλόγου και συνεργασιών. Ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουμε πολλές και θετικές εμπειρίες από τις συνεργασίες των χώρων της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Οικολόγων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυρίως στην Ευρωβουλή. Ενώ καλές πρακτικές αυτών των συνεργασιών διατυπώνονται και σε κυβερνητικό επίπεδο, στην Ευρώπη, αν και αποτελούν σήμερα εξαίρεση του δεξιού-ακροδεξιού κανόνα.
«Οφείλουμε να ενώσουμε δυνάμεις απέναντι στη λιτότητα, στα σκάνδαλα, στις κοινωνικές αδικίες, στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό και στις αδικίες που νομοτελειακά οδηγούν στην άνοδο της ακροδεξιάς», λέει ο Σωκράτης Φάμελλος, πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Π.Σ.
Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μετά τη μεγάλη κρίση αναξιοπιστίας, είναι πλέον σε θέση -και το έχει αποδείξει τον τελευταίο χρόνο- να αξιοποιήσει την πολύτιμη παρακαταθήκη της κυβερνητικής του εμπειρίας και καταθέτει συγκεκριμένη πρόταση προοδευτικής κυβερνητικής διεξόδου με απαντήσεις σε όλα τα πεδία της πολιτικής. Για μία εξωτερική πολιτική πολυμερούς διπλωματίας που θα ισχυροποιεί τη χώρα ως παράγοντα ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας μέσα σε μία προοδευτική Ευρώπη. Μέσα από την οικοδόμηση πολύμορφων μετώπων και δεσμών Ειρήνης, Δημοκρατίας και Αλληλεγγύης.
Με συγκεκριμένα και επεξεργασμένα μέτρα για την εργασία, την περιφερειακή ανάπτυξη και την αποκέντρωση, το εισόδημα, τη δίκαιη φορολογία, τη δημόσια Υγεία και Παιδεία, την πολιτική στέγης.
Αλλά και ένα νέο παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, όπου κυρίαρχο ρόλο θα παίζει η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η βιώσιμη ανάπτυξη, η ανάπτυξη της υπαίθρου και η κλιματική ασφάλεια και ανθεκτικότητα.
Και δεν νοείται Προοδευτική Ελλάδα χωρίς ισχυρό κοινωνικό κράτος, αύξηση της χρηματοδότησης και προσλήψεις σε Δημόσια Υγεία και Δημόσια Παιδεία και στήριξη των νέων οικογενειών. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μιλήσουμε καθαρά για τις προτεραιότητες της οικονομικής και φορολογικής πολιτικής και των κινήτρων. Οι προτεραιότητες πρέπει να είναι η οικονομία της συνεργασίας και η πλουραλιστική οικονομία, η αποκέντρωση, το κλιματικό και ενεργειακό αποτύπωμα, η αμοιβή της εργασίας, η οικονομία του πραγματικού προϊόντος, η καινοτομία, ο εξαγωγικός χαρακτήρας και η υπεραξία που παράγεται και επανεπενδύεται στη χώρα μας.
Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μέσα από τις προγραμματικές προτάσεις του στη ΔΕΘ για την Προοδευτική Ελλάδα, αποδεικνύει ότι η αριστερά δεν είναι φωνή διαμαρτυρίας αλλά δύναμη προοπτικής. Οι προτεραιότητες της Ισχυρής Πολιτείας, με ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, Διαφάνεια, Λογοδοσία και αξιοποίηση της επιστημονικής προόδου αποτελούν ένα νέο κοινωνικό μοντέλο, μακριά από το ρουσφετολογικό και διεφθαρμένο κράτος της δεξιάς.
Οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Ελλάδα έχουν ιστορική ευθύνη να δώσουν διέξοδο. Από τη μία, γιατί δεν μπορεί να επιτραπεί σε αυτή την επικίνδυνη και διεφθαρμένη κυβέρνηση να συνεχίζει το καταστροφικό της έργο και από την άλλη, γιατί πρέπει να υπάρχει προοδευτικό πρόσημο στην αγωνία των πολιτών, ώστε να μην εμφιλοχωρήσουν ακροδεξιές ή αντιπολιτικές (δήθεν αντισυστημικές) λογικές, που δεν αμφισβητούν το σύστημα εξουσίας, τα καρτέλ και τα άδικα υπερκέρδη τους, τον άδικο πλουτισμό κ.λπ.
Οφείλουμε να ενώσουμε δυνάμεις απέναντι στη λιτότητα, στα σκάνδαλα, στις κοινωνικές αδικίες, στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό και στις αδικίες που νομοτελειακά οδηγούν στην άνοδο της ακροδεξιάς. Και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι συνεπέστατος σε αυτή τη διαδρομή, αφουγκραζόμενος το πάνδημο αίτημα των πολλών για προοδευτικό μέτωπο κατά της δεξιάς. Μόνο μία προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να κάνει πολιτικές ανατροπές και να δώσει οξυγόνο στην κοινωνία, την οικονομία και τη νεολαία.
Η νέα εποχή απαιτεί μια κυβερνώσα αριστερά τολμηρή, ενωτική και με τεκμηριωμένες αλλά αναζωογονητικές προτάσεις. Μια κυβερνώσα προοδευτική παράταξη που θα διεκδικεί τη διακυβέρνηση, όχι ως εργαλείο εξέλιξης παραγόντων, κομματικών εγωισμών ή εξυπηρέτησης συμφερόντων, αλλά για να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο.
* Ο Σωκράτης Φάμελλος είναι Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Π.Σ.